Life is short then do what brings happiness to life.ชีวิตเราสั้น อะไรทำแล้วมีความสุขก็ทำไป อยู่ยังไงก็ได้ให้มีความสุข

Search This Blog

Saturday, February 25, 2023

วิดิโอคอลฝรั่ง เลือกฝรั่งแบบไหนเป็นแฟน🫣ป้าโอ้ท



ฝรั่งแบบไหนที่เลือก

เราต้องพูดภาษาอังกฤษระดับสื่อสารเข้าใจก่อน

หน้าตาดี รูปร่างดี แล้วแต่สไตล์แต่ละคน

พูดเพราะ พูดหวาน บอกรักทุกวัน เยอะเกินไป สร้างภาพ

มีงานทำ ทำงานดีแบบที่ไม่เว่อร์วัง 

มีน้ำใจ พูดตรง ไม่ซับซ้อน 

แต่งตัวถูกใจเรา สะอาด  

พูุดอวด

ฟังเรา คุยเรืองที่เราคุย

อยากรู้จักเรา ไม่คุยแต่สิ่งที่เขาอยากคุยฝ่ายเดียว




Sunday, February 19, 2023

ร้าน Surf & Turf พัทยานาเกลือ บรรยากาศดี อาหารอร่อย




แนะนำ 10 ข้อ จะเดินสายฝอ ต้องทำตัวยังไง❓หาแฟนฝรั่ง 🫣





จะเดินสายฝอ ต้องทำตัวยังไง

ภาษาได้แค่ไหน?

รักตัวเองให้มาก

ขี้สงสัย 

กล้าถาม

ไม่หลงตัวเอง ไม่หลงผู้ชาย

ฉลาด

มุ่งมั่น แต่ไม่หมกมุ่น

เป้าหมายชัดเจน ทิศทางแน่นอน ไม่สะเปะสะปะ ไปตามลม ฟ้า

เป็นผู้นำบ้าง ผู้ตามบ้าง ไม่ใช่ตามอย่างเดียว

อย่าอยากได้เขา ให้เขาอยากได้เรา




Saturday, February 11, 2023

สาวไทยอยากมีผัวฝรั่งจนคิดไม่ได้ อันตรายนะเธอ❗️ 🫣






บินในประเทศ First class Domestic อเมริกา Delta ที่วางเท้ากว้างขึ้นอีกนิด คนละครึ่งแสน แพงเน่อะ😄First class Domestic Delta PHL to BIS




ป้าโอ้ทกับมิสเตอร์ไม่เคยนั่งเครื่องบินชั้นอื่นเที่ยวบินระหว่างประเทศนะ นั่งชั้นเดียวคือชั้นประหยัดหรือที่เรียกสั้นว่าอีโค่ ภาษาอังกฤษ อีโคโนมิค (Economic) เดินทางในอเมริกามิสเตอร์เดินทางชั้นหนึ่ง เรียกเฟิรสคลาส (First class) ราคาแต่ละเส้นทางไม่เท่ากัน ไปบ้านแม่มิสเตอร์ทีไรจ่ายแพงไม่ต่างจากตั๋วไปไทยเพราะสายการบินจากที่เราอยู่มีสายเดียว(มั้ง) มิสเตอร์บ่นบ่อยเพราะเมื่อก่อนเคยมีสอง หรือสามเจ้าแต่เมื่อเศรษฐกิจไม่ดีสายการบินอื่นไม่ไปแล้วเหลือสายการบินเดียว โก่งราคาเต็มที่ไปเลยจ้า มิสเตอร์เลือกชั้นเฟิรสคลาส(เรียกให้ทันสมัย)เพราะได้พื้นที่วางขากว้างขึ้น เก้าอี้กว้างขึ้นนิด ครั้งหนึ่งเราไปเที่ยวและตกเครื่อง เที่ยวบินแทนเราไม่รอเฟิรสคลาสว่างก็เลือกธรรมดาไปจ้า ยอมขาดทุนแลกกับเวลาที่เสียเปล่า เดินทางในประเทศเวลาไม่นาน ชั่วโมงเดียวบ้าง สองชั่วโมงบ้าง นับแยกแต่ละเที่ยวที่ต่อเครื่องนะ ครั้งอื่นป้าโอ้ทจำไม่ได้ว่ามีบริการอะไรบ้าง ไม่เคยทำวิดิโอ เพิ่งทำครั้งนี้ล่ะ บินสองชั่วโมงมีอาหารให้ อร่อยดีล่ะการเดินทางครั้งนี้นะ บินชั่วโมงเดียวไม่มีอาหาร ไม่มีน้ำร้อนชงชา กาแฟด้วย มีขนมแจก  ป้าโอ้ทไม่เคยรู้ราคาแต่ละครั้งเพราะมิสเตอร์เป็นคนซื้อตั๋ว ป้าโอ้ทดูราคาในเวบสายการบินเป็นไอเดียได้ว่าแพงแค่ไหน ก็เยอะนะสองคนหลักแสนเนี่ย สำหรับฐานะการเงินอย่างเรา มนุษย์เงินเดือนปกติ นาน ๆ เดินทางก็พอจ่าย ป้าโอ้ทนึกไปว่าถ้ากลับไทยแล้วซื้อเฟิรสคลาสคงดีเพราะมีที่วางเท้าเพิ่มอีกนิด ไม่ต้องงอเข่าหลายชั่วโมง กว่าจะถึงง่อยจะรับประทาน 😹 ดูรายละเอียดในเวบสายการบินเดลต้าแล้ว มีให้เลือกหลายแบบอยู่นะ แบบเพิ่มที่วางขา  เก้าอี้ปรับเอนได้มากขึ้น และแบบนอน(ชั้นแพงสุดที่คนไทยเรียกชั้นธุรกิจหรือบิซิเนส) หมื่นห้า สองหมื่น หลายหมื่นดอลล่าร์เชียว แค่มีที่เหยียดขาได้อีกนิดก็พอล่ะสำหรับฐานะอย่างเรา ไว้เดินทางกลับไทยครั้งต่อไปมาดูกันนะคะว่าเราจะนั่งแบบไหน 🤓

English


We have been traveling domestic many times by Delta airline and my husband purchased First class which I have no idea about the cost, however, I looked on the airline website and got that. This is my first time to create a video on our way. It would be useful for anyone who does not have experience. I thought, if he could afford for Thailand fair that would give more room for our legs in long distance. If we did, I will make the video to share. 😁 I looked on Delta website that they offer variety of seats which cost higher and more comfy as to be a bed. Unfortunately, we do not have that much money to spend for those classes.


เมื่อเราไม่ท้อ ไม่ถอย ตั้งใจ และลงมือ อะไรก็สำเร็จได้สักวัน
แวะมาบ่อยๆ นะค่ะ ขอให้มีความสุข และ มีความรักรอบๆ ตัวทุกคนค่ะ
If we never give up and begin doing, we will succeed. I wish everyone happiness and love, stay around.

เรื่องราว ข้อมูล บทความ ที่เขียนทั้งหมด ที่พื้นที่แห่งนี้เป็นข้อมูลส่วนตัว ตั้งใจเขียนเป็นบันทึกเก็บไว้อ่านย้อนหลังเพราะไม่ได้เขียนใส่สมุดตั้งแต่มาอเมริกาและเพื่อง่ายต่อทางบ้านที่ประเทศไทยได้เห็นชิวิตความเป็นอยู่ ทั้งเล่าสู่กันฟังถึงสิ่งที่ได้รู้ ได้เห็น ได้สัมผัส มิได้มีเจตนากระทบกระทั่งบุคคลใดขอขอบคุณเจ้าของบทความ งานเขียน และรวมถึงวิดีโอ ที่มีประโยชน์ได้นำมาอ้างอิงเผยแพร่ไว้ที่นี่ และยินดีต้อนรับทุกคนที่เข้ามาทั้งด้วยความตั้งใจและบ้งเอิญค่ะ

Stories and articles in this blog are my experiences .I would like to share in public. Welcome everyone!

Since I moved to the USA I have not written in a book, I use this space to keep the memories of everything I do and everyone I meet and this makes it simple to update my family in Thailand also.

Thank you to all the writers and people educated in the media who I copied to share this blog