Search This Blog
Showing posts with label college. Show all posts
Showing posts with label college. Show all posts
Saturday, July 10, 2021
Wednesday, February 8, 2017
Sunshine day
8 กุมภาพันธ์ 2560
วันนี้ป้าโอ้ทไปโรงเรียนด้วยความเริงร่าเพราะแดดออก อากาศอุ่นสบาย ไม่ต้องใส่เสื้อโค้ดด้วย ลมพัดเย็นเบา ๆ ไม่ทรมาน หน้าป้าโอ้ทยิ่งบาน ประหนึ่งต้นไม้ได้รับแดดให้ใบปรุงอาหาร ดอกไม้ได้รับแดดบางเฉ่ง ^_^ Feb 8, 2017
It was a nice morning, I was happy as same as flowers were ready to bloom very soon because of sunshine.
วันนี้ป้าโอ้ทไปโรงเรียนด้วยความเริงร่าเพราะแดดออก อากาศอุ่นสบาย ไม่ต้องใส่เสื้อโค้ดด้วย ลมพัดเย็นเบา ๆ ไม่ทรมาน หน้าป้าโอ้ทยิ่งบาน ประหนึ่งต้นไม้ได้รับแดดให้ใบปรุงอาหาร ดอกไม้ได้รับแดดบางเฉ่ง ^_^ Feb 8, 2017
It was a nice morning, I was happy as same as flowers were ready to bloom very soon because of sunshine.
Tuesday, May 10, 2016
เกรดเทอมสปริง 2559 Grade Spring 2016
10 พฤษภาคม 2559
เยๆ เกรดออกแล้วจ้า เห็นแล้วป้าโอ้ทยิ้มแก้มป่องเป็นสามเท่า เพราะเกรดที่เห็นดีกว่าที่คาดไว้ ป้าโอ้ทคาดว่าจะได้ซีสองวิชา คือ คริธิคอลธิงกิ้ง กับการสื่อสาร และวิชาอื่นๆ บี แต่ผลได้มาอย่างที่เห็น ฮูเร ฮูเร ฮูเร ^_^
May 10, 2016
HuRay! HuRay! I got a better grade than I expected. I expected two Cs on Critical Thinking and Human Communication and the rest Bs. Look! what I got… Yeepee!
Monday, December 7, 2015
Tamarind facial cream commercial project
Dec 6, 2015... This is my final project " Intro to Video" class 30 second but I still over 2 second.
Thank you for watching.
Wednesday, September 16, 2015
oops!
16 กันยายน 2558
Sep 16,2015
Damn it! I did not check school email this morning because I was busy with my photos project and reading with friends on a Skype. HaHa, I headed to school and got to the class on time but just one classmate in the room. He checked an email and told me ,"The class is cancelled". Later, another friend show up. I told him and also said, "next time before leave home we should check an email". ^_^
I did not want to come to school today because I must finish my photos project for tomorrow due. Then go home now! :P
Sep 16,2015
Damn it! I did not check school email this morning because I was busy with my photos project and reading with friends on a Skype. HaHa, I headed to school and got to the class on time but just one classmate in the room. He checked an email and told me ,"The class is cancelled". Later, another friend show up. I told him and also said, "next time before leave home we should check an email". ^_^
I did not want to come to school today because I must finish my photos project for tomorrow due. Then go home now! :P
Thursday, May 14, 2015
Sunday, December 21, 2014
เย้ เย้ ผ่านทุกวิชา Transcript Fall 2014
21 ธันวาคม 255... เยๆ วันที่เฝ้ารอสบายใจที่สุดเลย เพราะนักเรียนป้าโอ้ทไม่แน่ใจว่าคุณครูจะให้ผ่านวิชาภาษาอังกฤษจริงหรือเปล่าเนื่องจากเปอร์เซนต์เฉลียเกรดป้าโอ้ทไม่ผ่านเกณฑ์ แต่วันสุดท้ายคุณครูบอกว่าทุกคนที่อยู่ตอนนี้ผ่านเพราะทุกคนพยายามกันเต็มที่มากๆ ไม่ถอย ทั้งๆที่ป้าโอ้ทถอยไปตั้งแต่กลางเทอมแต่เพราะถอนวิชานี้แล้วไม่ได้เงินคืนป้าโอ้ทก้มหน้าเรียนต่อและทำเท่าที่ทำได้แต่ไม่ที่สุด ที่ว่าไม่ที่สุดเพราะอะไรที่ต้องท่องจำนักเรียนป้าโอ้ทไม่ท่อง อ่านคืนก่อนสอบเท่านั้น แต่กิจกรรม พรีเซนหน้าห้องทุกชิ้นนักเรียนป้าโอ้ททำเต็มที่
วิชาสาขาผ่านฉลุย เอ กะ บี ตามคาด คอมฯกราฟฟิคนักเรียนยังทำได้ไม่ดีพอที่จะได้เอ แต่สองวิชารู้อยู่แล้วว่าต้องได้เอ (โม้ซะเลย) พรุ่งนี้ออกเดินทางไปเที่ยวล่ะ พักเบรคฤดูหนาวก่อนกลับมาลุยนักเรียนเทอมต่อไป ลั่น ล้า
Dec 22, 2014... Finally ,transcript posted that I "Passed" all in this semester. Yeepee!. This semester I had hard time with ESL100 (English for degree) I gave up in the middle of semester and thought about withdraw it. Well, I did not do because I could not get my money back so I decided to continue. I did very well with activities and presentation but I did not do good in the tests. I was not study hard with memories definition of words and write sentences in correct form. I am not good with memories. Thank you teacher to see how hard I have done in my work for whole semester. I do not care about grade just pass it.
We are leaving for our trip tomorrow. I will charge battery into my brain and gain full energy ready for next semester in January.
Yeeeheee! 😁
Saturday, March 15, 2014
กิจกรรมที่โรงเรียน International Dance and Culture Dtcc March 13 2014
13 มีนาคม 2557...ป้าโอ้ททำหน้าที่ตัวแทนประเทศไทยในงานกิจกรรมกลุ่มนักเรียนนานาชาติที่โรงเรียนจ้า
March 13,2014... I represent my country in the event at school.
< more photos are coming>
Tuesday, February 25, 2014
พูดภาษาอังกฤษที่โรงเรียนครั้งแรก My first speech in school in the USA
17 กพ 57... ป้าโอ้ทพูดภาษาอังกฤษที่โรงเรียน หาข้อมูลเอง ฝึกพูดที่บ้านได้น้อยกว่า 5 นาที ต้องพูด5-8 นาที วันจริงตื่นเต้นมาก พยายามควบคุม พูด 7.10 นาที ดีกว่าที่คิดไว้แหะ ป้าโอ้ทหน้าบาน
หนุ่มที่เห็นหน้าป้าโอ้ทคือคุณครูค่ะ ^_^
(แนะนำหนังที่ห้องฉายของโรงเรียน เทศกาลหนังนานาชาติ ป้าโอ้ทแนะนำเรื่อง The Eye)
(แนะนำหนังที่ห้องฉายของโรงเรียน เทศกาลหนังนานาชาติ ป้าโอ้ทแนะนำเรื่อง The Eye)
ภูมิใจนำเหนอ ก่อนเข้าห้องพูด ไปห้องน้ำ ทำใจ หน้ามืด เพราะกังวลว่าคนจะเยอะ เปิดประตูเข้ามามีอยู่สิบกว่าคน ค่อยยังชั่ว.
It was my first speech" introduce movie" at school for the week of "International Film Festival". I did for extra credit ^_^. On that day I was really nervous and excited that made me almost pass out in the baht room because I did not know how many audience in the room. After clam myself down, I walked to the room and relief because there were not many people. Well, I did better than I thought, it was a good experience though. Therefore, it gains my confident to speak in public.
PS: the young man in front of me is my teacher.
Sunday, February 2, 2014
สัปดาห์ที่สามของ"นักเรียนป้าโอ้ท" Third week in school
31 มกราคม 2557
วันนี้ป้าโอ้ทไม่ได้ไปโรงเรียน เพราะคุณครูไปพักร้อนและ พรุ่งนี้วันเสาร์ด้วย ป้าโอ้ทมีการบ้านต้องทำ บัตรคำศัพท์ของวิชาการอ่าน และ การบ้านของวิชาแกรมม่าอีกนิดหน่อย ก่อนจะลงมือทำการบ้านป้าโอ้ทขอเล่าเรื่องราวของ"นักเรียนป้าโอ้ท" ต่อนะ
ภายในสามสัปดาห์ โรงเรียนป้าโอ้ทประกาศปิด สามวัน
ครั้งแรก ครึ่งวันบ่าย วันที่ป้าโอ้ทขับรถกลับบ้านด้วยความกังวลและกลัว
ครั้งที่สอง ประกาศปิดทั้งวัน
ครั้งที่สาม ประกาศปิดช่วงเช้า
ครั้งล่าสุด ประกาศปิดเต็มวัน เพราะอากาศหนาวมาก และ ประกอบกับพายุหิมะด้วย
บางวัน เมืองที่ป้าโอ้ทอยู่ไม่เลวร้ายเท่าไร แต่โรงเรียนประกาศปิดเพราะเมืองที่โรงเรียนตั้งอยู่เลวร้ายกว่า ป้าโอ้ทดูจากข่าวทีวี
เมื่อโรงเรียนปิด ทำให้ตารางเวลา และ แผนการเรียนการสอนที่ครูแต่ละท่านกำหนดไว้ (วันหยุดที่กระทบกับวิชาที่ต้องเรียนในวันนั้นๆ) ต้องคลาดเคลื่อน ต้องเปลี่ยน โดยที่ไม่ยืดวันเพิ่มตามกำหนดภาคเรียน
ป้าโอ้ทไม่ได้เล่ารายละเอียดไว้ครั้งก่อนเนอะ เกี่ยวกับกำหนดการเรียนการสอน คือ ในครั้งแรกที่พบคุณครูแต่ละวิชา คุณครูนอกจากจะบอกถึงหนังสือ และ สิ่งที่ต้องใช้ในห้องเรียนแล้ว (หนังสือจะมีบอกในรายละเอียดวิชาเช็คได้จากเวบของโรงเรียน ซึ่งนักเรียนจะรู้ก่อนพบครูอยู่แล้ว) ยังมีเอกสารที่คุณครูเตรียมมาให้เป็นเหมือน"ไบเบิล" เลยก็ว่าได้ (คุณครูวิชาการอ่านเรียก) จะบอกให้เรารู้ว่า วันที่เท่าไร เรียนอะไร เมื่อไรมีสอบ สอบอะไร ฉะนั้นนักเรียนทุกคนจะอ้างไม่ได้ว่าไม่รู้ ไม่พร้อม ไม่ได้เตรียมตัวเพราะทุกคนมีเอกสารของแต่ละคนอยู่แล้ว ในชั้นเรียนก่อนจะถึงวันทดสอบ คุณครูทุกท่านจะบอกก่อนอีกครั้งด้วยนะ ไม่ใช่ให้พวกเรารู้เองจากเอกสารเท่านั้น
***อ่อ! ระบบการเรียนที่นี่(โรงเรียนที่ป้าโอ้ทเรียนนะ เพราะที่อื่นป้าโอ้ทไม่รู้) จะแบ่งเป็นแบบ พาร์ทไทม์(เรียนได้ไม่เต็มเวลา) และ ฟูลไทม์(เรียนเต็มเวลา) ค่าเทอมก็จะต่างกัน พาร์ทไทม์จะคิดรายหน่วยกิต ฟูลไทม์จะคิดยอดเหมา ซึ่งต้องลงเรียน ตั้งแต่ 12 หน่วยกิตขึ้นไปจะถูกกว่าแบบพาร์ทไทม์มาก แต่ก็ขึ้นอยู่กับเวลาของนักเรียนแต่ละคน ป้าโอ้ทเรียนแบบเต็มเวลา เมื่อเพิ่มวิชาเรียน ป้าโอ้ทไม่ต้องจ่ายค่าหน่วยกิตเพิ่มแต่ต้องจ่ายค่าธรรมเนียมอื่น(อะไรนี่ป้าโอ้ทจำไม่ได้) กับ ค่าแลป(ถ้ามี)
เรียนเต็มเวลาใช้เวลา 16 สัปดาห์ กำลังสบายๆ แต่จะมีแบบเรียน 8 สัปดาห์ ด้วยนะ ซึ่งตอนคุยกับเจ้าหน้าที่แนะแนวก่อนป้าโอ้ทจะไปไทย และอยากเรียนในเทอมนั้นเลย ครูแนะนำให้ป้าโอ้ทเรียนแบบ 8 สัปดาห์ซึ่งเนื้อหาที่เรียนเหมือนกับ 16 สัปดาห์แต่ต้องเรียนหนักกว่า เพราะเวลาหายไปครึ่งหนึ่งทีเดียว จังหวะวิชาที่ป้าโอ้ทต้องเรียนห้องเต็มแล้ว โชคดีไม่ต้องเรียนหนักได้เรียน 16 สัปดาห์เทอมนี้ล่ะ
อีกอย่างที่ป้าโอ้ทชอบมากๆ คือระบบแจ้งฉุกเฉิน คิดว่าเล่าไปนิดหน่อยก่อนหน้านี้แล้ว ระบบนี้ป้าโอ้ทได้เบอร์โทรฯ สำหรับเช็คว่าโรงเรียนเปิด-ปิด จากสมุดคู่มือนักเรียนใหม่ และ ในระบบแบลคบอร์ด (ออนไลน์ ในเวบโรงเรียนจะเล่าต่อไปว่าเป็นยังไง) มีส่วนที่ให้กรอกเบอร์โทรศัพท์ของเราด้วย เมื่อมีเหตุฉุกเฉินทางโรงเรียนจะโทรมาแจ้งให้เราทราบ เช่น เมื่อโรงเรียนปิดที่ผ่านมา ป้าโอ้ทได้รับโทรแจ้งทุกครั้ง ป้าโอ้ทระบุไปให้แจ้งทั้งเบอร์บ้าน และ เบอร์มือถือเลย ครั้งหนึ่งโทรมาตอนดึก อีกครั้งโทรมาตั้งแต่ก่อน หกโมงเช้า ถ้าโทรมาสายป้าโอ้ทคงกำลังเดินทาง เพราะต้องออกจากบ้านระหว่าง 7.00น - 7.30 น ทางโรงเรียนคงมีทังนักเรียนและเจ้าหน้าที่ใช้เวลาเดินทางร่วมชั่วโมงหลายคน ระบบจึงแจ้งเช้าตรู่
ครั้งแรกป้าโอ้ทอยากรู้ว่าระบบเป็นอย่างไร ก่อนจะมีการโทรแจ้ง ป้าโอ้ทโทรไปเบอร์ที่จดมาจากคู่มือ แต่ไม่เข้าใจสัญญาณปลายสาย เพราะได้ยินต่เสียง แต๊ก แต๊ก จนกระทั่งมีโทรแจ้งเข้ามา ป้าโอ้ทเลยไม่ต้องกังวลว่าจะไม่รู้หากโรงเรียนปิด
ฤดูนี้ทรมานจริงๆ ยิ่งอากาศสัปดาห์นี้ด้วยนะ -12 ถึง -15 เซลเซียส เดินจากลานจอดรถไปอาคารเรียน เดินจากอาคารเรียนมาลานจอดรถ ไม่ได้ไกลมากนะ ไม่เกินห้านาที แต่หนาวทรมาน ทำให้ป้าโอ้ทนึกถึงบ้านเรามากๆ มิสเตอร์บอกว่า ฤดูร้อนที่นี่โรงเรียนจะปิด ป้าโอ้ทก็นึกไปซิ ว่าต้องเรียนเฉพาะฤดูอากาศเย็นตลอดเลย แต่นึกอีกทีก็ดีนะ เพราะฤดูร้อนสั้น จะได้ไปเที่ยว ฤดูหนาว อากาศแย่ ไปเที่ยวไม่สนุก
เอาล่ะ มาเล่าถึงการเรียนของป้าโอ้ทต่อ
เทอมนี้ป้าโอ้ทเรียนทั้งหมด สี่วิชา + กับ อีกหนึ่งวิชาเป็นวิชาสั้นๆ 16 ชั่วโมง หนึ่ง หน่วยกิต และบังคับสำหรับนักเรียนใหม่ คือวิชา การใช้ชิวิตในโรเงรึยน เป็นส่วนหนึงของวิชา"ประสบความสำเร็จ Success courses" มีอีกหลายวิชาที่น่าสนใจ ป้าโอ้ทจะลงเรียนเทอมหน้าบ้างเพราะวิชาที่ต้องเรียนเทอมหน้าน้อย และอีกเหตุผลป้าโอ้ทยังลงวิชาหลักเทอมหน้าไมได้ เนื่องจากยังต้องเรียน อีเอสแอลอีกหนึ่งเล่ม เล่มนี้นักเรียนต่างชาติต้องผ่านก่อนที่จะเริ่มเรียนวิชาหลัก แต่ป้าโอ้ทตั้งใจว่าจะคุยกับคุณครูที่ปรึกษาของสาขาที่ป้าโอ้ทเลือกเรียนก่อนว่าจะลงวิชาของหลักสูตรได้เลยไหม ถ้าได้ก็ลงควบไปสักหนึ่งวิชา
ก่อนที่จะลงวิชา " การใช้ชีวิตในโรงเรียนให้ประสบความสำเร็จ " เป็นวิชาบังคับสำหรับนักเรียนใหม่ทุกคน ป้าโอ้ทเข้าไปคุยกับเจ้าหน้าที่แนะแนวก่อนนะ ว่าจำเป็นต้องลงเทอมแรกเลยไหม เพราะป้าโอ้ทเวลาแน่นแล้ว หรือ ลงเทอมไหนก็ได้ในปีแรก ได้คำตอบมาว่า ถ้าลงเทอมแรกเลยได้จะดี แต่ถ้าไม่ได้ก็เทอมต่อไป แล้วป้าโอ้ทถามต่อไปอีกว่า มีวิชาไหนในกลุ่ม Success courses ที่แนะนำว่าน่าจะเรียน และนักเรียนนิยมเรียนกัน คุณครูแนะนำให้อย่างชัดเจน แต่ละวิชาเพียงหนึ่งหน่วยกิต และ ใช้เวลาเรียนสั้น วิชาที่ป้าโอ้ทลงทะเบียนเพิ่มไปที่หลังนี้เรียนเพียง 16 ชั่วโมง แล้วเริ่มเรียนเดือนมีนาคมแน่ะ
วัน และ เวลาเรียน นักเรียนสามารถเช็คได้จากข้อมูลในเวบของโรงเรียน แต่ละวิชาจะมี หลายครั้ง วัน-เวลา ที่ต่างกัน เลือกได้ตามสะดวกของแต่ละคน แต่ก็ต้องให้เหมาะเหมงกับวิชาอื่นๆเน่อะ เช่นป้าโอ้ทเอง วิชาที่บังคับต้องเรียน เรียนต่อเนื่อง ห้าวัน ตั้งแต่ 8.30 - 12.20 ทุกวัน วิชาที่ลงเพิ่ม ป้าโอ้ทเลือกวันศุกร์ตั้งแต่ 13.00 เรียนชั่วโมงเดียว หรือ สองชั่วโมงจำไม่ได้ แต่เริ่มเดือนมีนาคม เพราะวัน และเวลา ก่อนหน้านี้ ป้าโอ้ทจัดเข้าในตารางไม่ได้เพราะ ซ้ำกับวิชาอื่นๆ
*วิชาแกรมม่า มีทดสอบความเข้าใจหนึ่งครั้ง ป้าโอ้ทได้ 9/14 และ อีกทดสอบคือ เพรพโพซิชั่น ป้าโอ้ทได้ 37/50 คิดเป็น 74% ซึ่งทั้งสองนี้ป้าโอ้ทเกือบผ่าน ง่ายๆคือป้าโอ้ท"ตก" แว๊กๆๆๆๆ เริ่มต้นก็ ปิ๋วซะแล้ว แต่ป้าโอ้ทไม่เสียใจ เพราะป้าโอ้ทรู้ว่าทำไม ตรงไหนที่ป้าโอ้ทยังไม่เข้าใจ ในส่วนของแกรมม่า ป้าโอ้ทสับสนระหว่าง adjective กับ adverb ในความหมายนะเข้าใจ แต่เมื่ออยู่ในรูปประโยคแล้ว ไม่แน่ใจ ส่วนเพรพโพซิชั่นป้าโอ้ทไม่ได้ท่องทั้งหมด ท่องเพียง 5-6 คำ ที่ไม่รู้ความหมาย นอกนั้นใช้วิชาความจำดั้งเดิมผลออกมาอย่างนี้ล่ะ
ก่อนสอบเก็บคะแนนจริงป้าโอ้ทอ่านทบทวน และ ทำความเข้าใจ จนพอจับจุดได้ ผลคือ ป้าโอ้ทได้ 96/100 เยๆๆ ไม่ได้สูงสุดในชั้นนะ แต่ว่า ได้ดีเกินคาด เพราะป้าโอ้ทคาดไว้ 75% แค่ผ่าน สอบเก็บคะแนนเนื้อหาทั้งหมด ของ Past Of Speech ในส่วนของเพรพโพซิชั่นป้าโอ้ททำผิด 3 ข้อเท่านั้น เทียบกับตอนทดสอบต่างกันลิบ
*วิชาการเขียน เริ่มต้นด้วยการเขียนตามหัวข้อที่มอบหมาย คุณครูต้องการดูพื้นฐานการเขียนของนักเรียนในชั้นว่าแต่ละคนเป็นอย่างไร มีคะแนนประเมินให้ด้วยนะ ป้าโอ้ทพอได้อยู่ล่ะ ไม่ถึงกับดีมาก แต่ไม่แย่มาก
หาจุดที่ผิดและแก้ไข
เขียนเรื่องตามโจทย์"ถ้าคุณเป็นผู้สร้างภาพยนตร์ คุณจะสร้างแนวอะไร ทำไมคนดูหนังถึงมาดูหนังของคุณ"
ผลประเมินจากเรื่องที่เขียน ข้างบน
*วิชาการอ่าน เริ่มทำบัตรคำศัพท์แล้ว คำศัพท์จากเรื่องที่อ่าน ป้าโอ้ทยังมีปัญหา อ่านแล้วจับใจความไม่ได้ว่าเรื่องพูดถึงอะไร จำเนื้อเรื่องไม่ได้ ครูถามในห้องเพื่อนๆ ตอบกัน ป้าโอ้ทนั่งเงียบ ตั้งใจฟังอย่างเดียวเพราะจำไม่ได้ ท้ายชั่วโมงบอกให้ครูรู้ด้วย ว่าป้าโอ้ทไม่สามารถเข้าใจเรื่องได้ในการอ่านครั้งเดียว ต้องอ่าน 4-5 รอบ คุณครูใจดีมาก ตั้งใจสอนให้นักเรียนอ่านได้ เข้าใจเรื่อง วิเคราะห์เรื่องเป็น คุณครูไม่ว่าอะไรป้าโอ้ท แต่บอกให้คิดว่าทำได้ ป้าโอ้ทไม่เคยคิดว่าป้าโอ้ททำไม่ได้ เพียงแต่ต้องใช้เวลานานกว่าบางคนนิดนึง
การอ่าน ไม่ใช่อ่านออกเสียงเท่านั้น แต่อ่านแล้วต้องวิเคราะห์ วิจารณ์ ให้เหตุผลของตัวเอง ในเรื่องที่อ่านด้วย ป้าโอ้ทชอบนะเพราะต้องใช้ความคิดเยอะ และต้องใช้คำสวยๆด้วย ซึ่งวิชาการอ่านนี้สอนให้รู้จัก รากของคำ Root คำที่มีความหมายเหมือน/คล้ายกัน Synonym คำที่มีความหมายตรงข้าม Antonym คำที่ออกเสียงเหมือนแต่สะกดต่าง ความหมายต่าง Homophone แล้วต้องรู้ด้วยว่า คำๆ นั้นมีรูปแบบไหน ใน Part of Speech ที่ต่างกัน ทั้งหมดนี้จะอยู่ในการ์ดคำศัพท์ที่นักเรียนทุกคนต้องทำล่ะ ไม่ทำก็ไม่ผ่านวิชานี้
*วิชาการฟัง และ การพูด หัดออกเสียงกันจนน้ำลายแตกฟอง...ฮ่าฮ่า ป้าโอ้ทเคยเรียนโฟเนติคมาแล้วตอน ปวช. 20 ปีมาแล้ว จำได้คร่าวๆ ทำให้ไม่ งง แต่การออกเสียงไม่ง่ายเลย หาจากดิกฯ ก็ไม่ใช่ว่าจะถูกต้อง เพราะต้องอิงดิกฯแบบอเมริกันเท่านั้น
สรุปว่า สามสัปดาห์ป้าโอ้ทได้เรียนรู้แกรมม่ามากขึ้น และ เข้าใจมากขึ้น เพราะ วิชาการเขียน การอ่าน การพูดและการฟัง ล้วนแต่ต้องรู้โครงสร้างแกรมม่าทั้งนั้น เท่ากับเป็นการทบทวนซ้ำแล้วซ้ำอีก แต่ละวัน ป้าโอ้ทหิ้วกระเป๋าใส่หนังสือหนัก ดิกเล่มเดียวก็หนักแล้ว ต้องเอาไปสี่วัน วันศุกร์เรียนการเขียนไม่ต้องใช้หนังสืออะไรเลย คุณครูแจกชีทให้ทุกวันที่เรียนและไปเขียนเรื่องในห้องคอมพิวเตอร์ ถ้ามีเวลา
Jan 31,2014
I have been to school three weeks and school closed because of the weather three days;
1st half day in the afternoon which I drove home with scared.
2nd whole day.
3rd half day in the morning , on this day I had problem with a direction which the usual way I use closed at the time I was there.
4th whole day
Every day at school while I was walking from the parking to the building and walked back from the building to my car which was cold made me think of my country. The weather in Thailand never been cold as same as here. Cold weather and snow storm effected our school schedule that our teachers re-arranged it but still fit in the end of semester.
My first started with Grammar Quiz was failed. Yes, you read exactly correct " Failed " but I did not upset because I knew it will be that way. However, my first Grammar test I did really well with 96%. Yeehee! it was more than 75% which I expected just pass.
I had a good start in Advance Writing which our teacher gave first assignment of written with the knowledge we had before study. My written lack of smoothing and connecting words but those will improving in this class after I learn.
I am going to know more vocabulary in Advance Reading with making vocabulary cards. Yes, it is a bit difficult for me and I need to pay attention when working with the cards also take times. Even though I do not catch what happen in the stories we were reading,I push myself to study harder.
I enjoyed practicing pronunciation in Listening and speaking class even if I could not remember the phonetic. I had learned phonetic 20 years ago and now I need to start my brain again.
All four ESL I studied in three weeks are helping with getting better in grammar. I noticed that my grammar is getting better a little.
วันนี้ป้าโอ้ทไม่ได้ไปโรงเรียน เพราะคุณครูไปพักร้อนและ พรุ่งนี้วันเสาร์ด้วย ป้าโอ้ทมีการบ้านต้องทำ บัตรคำศัพท์ของวิชาการอ่าน และ การบ้านของวิชาแกรมม่าอีกนิดหน่อย ก่อนจะลงมือทำการบ้านป้าโอ้ทขอเล่าเรื่องราวของ"นักเรียนป้าโอ้ท" ต่อนะ
ภายในสามสัปดาห์ โรงเรียนป้าโอ้ทประกาศปิด สามวัน
ครั้งแรก ครึ่งวันบ่าย วันที่ป้าโอ้ทขับรถกลับบ้านด้วยความกังวลและกลัว
ครั้งที่สอง ประกาศปิดทั้งวัน
ครั้งที่สาม ประกาศปิดช่วงเช้า
ครั้งล่าสุด ประกาศปิดเต็มวัน เพราะอากาศหนาวมาก และ ประกอบกับพายุหิมะด้วย
บางวัน เมืองที่ป้าโอ้ทอยู่ไม่เลวร้ายเท่าไร แต่โรงเรียนประกาศปิดเพราะเมืองที่โรงเรียนตั้งอยู่เลวร้ายกว่า ป้าโอ้ทดูจากข่าวทีวี
เมื่อโรงเรียนปิด ทำให้ตารางเวลา และ แผนการเรียนการสอนที่ครูแต่ละท่านกำหนดไว้ (วันหยุดที่กระทบกับวิชาที่ต้องเรียนในวันนั้นๆ) ต้องคลาดเคลื่อน ต้องเปลี่ยน โดยที่ไม่ยืดวันเพิ่มตามกำหนดภาคเรียน
ป้าโอ้ทไม่ได้เล่ารายละเอียดไว้ครั้งก่อนเนอะ เกี่ยวกับกำหนดการเรียนการสอน คือ ในครั้งแรกที่พบคุณครูแต่ละวิชา คุณครูนอกจากจะบอกถึงหนังสือ และ สิ่งที่ต้องใช้ในห้องเรียนแล้ว (หนังสือจะมีบอกในรายละเอียดวิชาเช็คได้จากเวบของโรงเรียน ซึ่งนักเรียนจะรู้ก่อนพบครูอยู่แล้ว) ยังมีเอกสารที่คุณครูเตรียมมาให้เป็นเหมือน"ไบเบิล" เลยก็ว่าได้ (คุณครูวิชาการอ่านเรียก) จะบอกให้เรารู้ว่า วันที่เท่าไร เรียนอะไร เมื่อไรมีสอบ สอบอะไร ฉะนั้นนักเรียนทุกคนจะอ้างไม่ได้ว่าไม่รู้ ไม่พร้อม ไม่ได้เตรียมตัวเพราะทุกคนมีเอกสารของแต่ละคนอยู่แล้ว ในชั้นเรียนก่อนจะถึงวันทดสอบ คุณครูทุกท่านจะบอกก่อนอีกครั้งด้วยนะ ไม่ใช่ให้พวกเรารู้เองจากเอกสารเท่านั้น
***อ่อ! ระบบการเรียนที่นี่(โรงเรียนที่ป้าโอ้ทเรียนนะ เพราะที่อื่นป้าโอ้ทไม่รู้) จะแบ่งเป็นแบบ พาร์ทไทม์(เรียนได้ไม่เต็มเวลา) และ ฟูลไทม์(เรียนเต็มเวลา) ค่าเทอมก็จะต่างกัน พาร์ทไทม์จะคิดรายหน่วยกิต ฟูลไทม์จะคิดยอดเหมา ซึ่งต้องลงเรียน ตั้งแต่ 12 หน่วยกิตขึ้นไปจะถูกกว่าแบบพาร์ทไทม์มาก แต่ก็ขึ้นอยู่กับเวลาของนักเรียนแต่ละคน ป้าโอ้ทเรียนแบบเต็มเวลา เมื่อเพิ่มวิชาเรียน ป้าโอ้ทไม่ต้องจ่ายค่าหน่วยกิตเพิ่มแต่ต้องจ่ายค่าธรรมเนียมอื่น(อะไรนี่ป้าโอ้ทจำไม่ได้) กับ ค่าแลป(ถ้ามี)
เรียนเต็มเวลาใช้เวลา 16 สัปดาห์ กำลังสบายๆ แต่จะมีแบบเรียน 8 สัปดาห์ ด้วยนะ ซึ่งตอนคุยกับเจ้าหน้าที่แนะแนวก่อนป้าโอ้ทจะไปไทย และอยากเรียนในเทอมนั้นเลย ครูแนะนำให้ป้าโอ้ทเรียนแบบ 8 สัปดาห์ซึ่งเนื้อหาที่เรียนเหมือนกับ 16 สัปดาห์แต่ต้องเรียนหนักกว่า เพราะเวลาหายไปครึ่งหนึ่งทีเดียว จังหวะวิชาที่ป้าโอ้ทต้องเรียนห้องเต็มแล้ว โชคดีไม่ต้องเรียนหนักได้เรียน 16 สัปดาห์เทอมนี้ล่ะ
อีกอย่างที่ป้าโอ้ทชอบมากๆ คือระบบแจ้งฉุกเฉิน คิดว่าเล่าไปนิดหน่อยก่อนหน้านี้แล้ว ระบบนี้ป้าโอ้ทได้เบอร์โทรฯ สำหรับเช็คว่าโรงเรียนเปิด-ปิด จากสมุดคู่มือนักเรียนใหม่ และ ในระบบแบลคบอร์ด (ออนไลน์ ในเวบโรงเรียนจะเล่าต่อไปว่าเป็นยังไง) มีส่วนที่ให้กรอกเบอร์โทรศัพท์ของเราด้วย เมื่อมีเหตุฉุกเฉินทางโรงเรียนจะโทรมาแจ้งให้เราทราบ เช่น เมื่อโรงเรียนปิดที่ผ่านมา ป้าโอ้ทได้รับโทรแจ้งทุกครั้ง ป้าโอ้ทระบุไปให้แจ้งทั้งเบอร์บ้าน และ เบอร์มือถือเลย ครั้งหนึ่งโทรมาตอนดึก อีกครั้งโทรมาตั้งแต่ก่อน หกโมงเช้า ถ้าโทรมาสายป้าโอ้ทคงกำลังเดินทาง เพราะต้องออกจากบ้านระหว่าง 7.00น - 7.30 น ทางโรงเรียนคงมีทังนักเรียนและเจ้าหน้าที่ใช้เวลาเดินทางร่วมชั่วโมงหลายคน ระบบจึงแจ้งเช้าตรู่
ครั้งแรกป้าโอ้ทอยากรู้ว่าระบบเป็นอย่างไร ก่อนจะมีการโทรแจ้ง ป้าโอ้ทโทรไปเบอร์ที่จดมาจากคู่มือ แต่ไม่เข้าใจสัญญาณปลายสาย เพราะได้ยินต่เสียง แต๊ก แต๊ก จนกระทั่งมีโทรแจ้งเข้ามา ป้าโอ้ทเลยไม่ต้องกังวลว่าจะไม่รู้หากโรงเรียนปิด
ฤดูนี้ทรมานจริงๆ ยิ่งอากาศสัปดาห์นี้ด้วยนะ -12 ถึง -15 เซลเซียส เดินจากลานจอดรถไปอาคารเรียน เดินจากอาคารเรียนมาลานจอดรถ ไม่ได้ไกลมากนะ ไม่เกินห้านาที แต่หนาวทรมาน ทำให้ป้าโอ้ทนึกถึงบ้านเรามากๆ มิสเตอร์บอกว่า ฤดูร้อนที่นี่โรงเรียนจะปิด ป้าโอ้ทก็นึกไปซิ ว่าต้องเรียนเฉพาะฤดูอากาศเย็นตลอดเลย แต่นึกอีกทีก็ดีนะ เพราะฤดูร้อนสั้น จะได้ไปเที่ยว ฤดูหนาว อากาศแย่ ไปเที่ยวไม่สนุก
เอาล่ะ มาเล่าถึงการเรียนของป้าโอ้ทต่อ
เทอมนี้ป้าโอ้ทเรียนทั้งหมด สี่วิชา + กับ อีกหนึ่งวิชาเป็นวิชาสั้นๆ 16 ชั่วโมง หนึ่ง หน่วยกิต และบังคับสำหรับนักเรียนใหม่ คือวิชา การใช้ชิวิตในโรเงรึยน เป็นส่วนหนึงของวิชา"ประสบความสำเร็จ Success courses" มีอีกหลายวิชาที่น่าสนใจ ป้าโอ้ทจะลงเรียนเทอมหน้าบ้างเพราะวิชาที่ต้องเรียนเทอมหน้าน้อย และอีกเหตุผลป้าโอ้ทยังลงวิชาหลักเทอมหน้าไมได้ เนื่องจากยังต้องเรียน อีเอสแอลอีกหนึ่งเล่ม เล่มนี้นักเรียนต่างชาติต้องผ่านก่อนที่จะเริ่มเรียนวิชาหลัก แต่ป้าโอ้ทตั้งใจว่าจะคุยกับคุณครูที่ปรึกษาของสาขาที่ป้าโอ้ทเลือกเรียนก่อนว่าจะลงวิชาของหลักสูตรได้เลยไหม ถ้าได้ก็ลงควบไปสักหนึ่งวิชา
ก่อนที่จะลงวิชา " การใช้ชีวิตในโรงเรียนให้ประสบความสำเร็จ " เป็นวิชาบังคับสำหรับนักเรียนใหม่ทุกคน ป้าโอ้ทเข้าไปคุยกับเจ้าหน้าที่แนะแนวก่อนนะ ว่าจำเป็นต้องลงเทอมแรกเลยไหม เพราะป้าโอ้ทเวลาแน่นแล้ว หรือ ลงเทอมไหนก็ได้ในปีแรก ได้คำตอบมาว่า ถ้าลงเทอมแรกเลยได้จะดี แต่ถ้าไม่ได้ก็เทอมต่อไป แล้วป้าโอ้ทถามต่อไปอีกว่า มีวิชาไหนในกลุ่ม Success courses ที่แนะนำว่าน่าจะเรียน และนักเรียนนิยมเรียนกัน คุณครูแนะนำให้อย่างชัดเจน แต่ละวิชาเพียงหนึ่งหน่วยกิต และ ใช้เวลาเรียนสั้น วิชาที่ป้าโอ้ทลงทะเบียนเพิ่มไปที่หลังนี้เรียนเพียง 16 ชั่วโมง แล้วเริ่มเรียนเดือนมีนาคมแน่ะ
วัน และ เวลาเรียน นักเรียนสามารถเช็คได้จากข้อมูลในเวบของโรงเรียน แต่ละวิชาจะมี หลายครั้ง วัน-เวลา ที่ต่างกัน เลือกได้ตามสะดวกของแต่ละคน แต่ก็ต้องให้เหมาะเหมงกับวิชาอื่นๆเน่อะ เช่นป้าโอ้ทเอง วิชาที่บังคับต้องเรียน เรียนต่อเนื่อง ห้าวัน ตั้งแต่ 8.30 - 12.20 ทุกวัน วิชาที่ลงเพิ่ม ป้าโอ้ทเลือกวันศุกร์ตั้งแต่ 13.00 เรียนชั่วโมงเดียว หรือ สองชั่วโมงจำไม่ได้ แต่เริ่มเดือนมีนาคม เพราะวัน และเวลา ก่อนหน้านี้ ป้าโอ้ทจัดเข้าในตารางไม่ได้เพราะ ซ้ำกับวิชาอื่นๆ
*วิชาแกรมม่า มีทดสอบความเข้าใจหนึ่งครั้ง ป้าโอ้ทได้ 9/14 และ อีกทดสอบคือ เพรพโพซิชั่น ป้าโอ้ทได้ 37/50 คิดเป็น 74% ซึ่งทั้งสองนี้ป้าโอ้ทเกือบผ่าน ง่ายๆคือป้าโอ้ท"ตก" แว๊กๆๆๆๆ เริ่มต้นก็ ปิ๋วซะแล้ว แต่ป้าโอ้ทไม่เสียใจ เพราะป้าโอ้ทรู้ว่าทำไม ตรงไหนที่ป้าโอ้ทยังไม่เข้าใจ ในส่วนของแกรมม่า ป้าโอ้ทสับสนระหว่าง adjective กับ adverb ในความหมายนะเข้าใจ แต่เมื่ออยู่ในรูปประโยคแล้ว ไม่แน่ใจ ส่วนเพรพโพซิชั่นป้าโอ้ทไม่ได้ท่องทั้งหมด ท่องเพียง 5-6 คำ ที่ไม่รู้ความหมาย นอกนั้นใช้วิชาความจำดั้งเดิมผลออกมาอย่างนี้ล่ะ
ก่อนสอบเก็บคะแนนจริงป้าโอ้ทอ่านทบทวน และ ทำความเข้าใจ จนพอจับจุดได้ ผลคือ ป้าโอ้ทได้ 96/100 เยๆๆ ไม่ได้สูงสุดในชั้นนะ แต่ว่า ได้ดีเกินคาด เพราะป้าโอ้ทคาดไว้ 75% แค่ผ่าน สอบเก็บคะแนนเนื้อหาทั้งหมด ของ Past Of Speech ในส่วนของเพรพโพซิชั่นป้าโอ้ททำผิด 3 ข้อเท่านั้น เทียบกับตอนทดสอบต่างกันลิบ
*วิชาการเขียน เริ่มต้นด้วยการเขียนตามหัวข้อที่มอบหมาย คุณครูต้องการดูพื้นฐานการเขียนของนักเรียนในชั้นว่าแต่ละคนเป็นอย่างไร มีคะแนนประเมินให้ด้วยนะ ป้าโอ้ทพอได้อยู่ล่ะ ไม่ถึงกับดีมาก แต่ไม่แย่มาก
หาจุดที่ผิดและแก้ไข
เขียนเรื่องตามโจทย์"ถ้าคุณเป็นผู้สร้างภาพยนตร์ คุณจะสร้างแนวอะไร ทำไมคนดูหนังถึงมาดูหนังของคุณ"
ผลประเมินจากเรื่องที่เขียน ข้างบน
*วิชาการอ่าน เริ่มทำบัตรคำศัพท์แล้ว คำศัพท์จากเรื่องที่อ่าน ป้าโอ้ทยังมีปัญหา อ่านแล้วจับใจความไม่ได้ว่าเรื่องพูดถึงอะไร จำเนื้อเรื่องไม่ได้ ครูถามในห้องเพื่อนๆ ตอบกัน ป้าโอ้ทนั่งเงียบ ตั้งใจฟังอย่างเดียวเพราะจำไม่ได้ ท้ายชั่วโมงบอกให้ครูรู้ด้วย ว่าป้าโอ้ทไม่สามารถเข้าใจเรื่องได้ในการอ่านครั้งเดียว ต้องอ่าน 4-5 รอบ คุณครูใจดีมาก ตั้งใจสอนให้นักเรียนอ่านได้ เข้าใจเรื่อง วิเคราะห์เรื่องเป็น คุณครูไม่ว่าอะไรป้าโอ้ท แต่บอกให้คิดว่าทำได้ ป้าโอ้ทไม่เคยคิดว่าป้าโอ้ททำไม่ได้ เพียงแต่ต้องใช้เวลานานกว่าบางคนนิดนึง
การอ่าน ไม่ใช่อ่านออกเสียงเท่านั้น แต่อ่านแล้วต้องวิเคราะห์ วิจารณ์ ให้เหตุผลของตัวเอง ในเรื่องที่อ่านด้วย ป้าโอ้ทชอบนะเพราะต้องใช้ความคิดเยอะ และต้องใช้คำสวยๆด้วย ซึ่งวิชาการอ่านนี้สอนให้รู้จัก รากของคำ Root คำที่มีความหมายเหมือน/คล้ายกัน Synonym คำที่มีความหมายตรงข้าม Antonym คำที่ออกเสียงเหมือนแต่สะกดต่าง ความหมายต่าง Homophone แล้วต้องรู้ด้วยว่า คำๆ นั้นมีรูปแบบไหน ใน Part of Speech ที่ต่างกัน ทั้งหมดนี้จะอยู่ในการ์ดคำศัพท์ที่นักเรียนทุกคนต้องทำล่ะ ไม่ทำก็ไม่ผ่านวิชานี้
*วิชาการฟัง และ การพูด หัดออกเสียงกันจนน้ำลายแตกฟอง...ฮ่าฮ่า ป้าโอ้ทเคยเรียนโฟเนติคมาแล้วตอน ปวช. 20 ปีมาแล้ว จำได้คร่าวๆ ทำให้ไม่ งง แต่การออกเสียงไม่ง่ายเลย หาจากดิกฯ ก็ไม่ใช่ว่าจะถูกต้อง เพราะต้องอิงดิกฯแบบอเมริกันเท่านั้น
สรุปว่า สามสัปดาห์ป้าโอ้ทได้เรียนรู้แกรมม่ามากขึ้น และ เข้าใจมากขึ้น เพราะ วิชาการเขียน การอ่าน การพูดและการฟัง ล้วนแต่ต้องรู้โครงสร้างแกรมม่าทั้งนั้น เท่ากับเป็นการทบทวนซ้ำแล้วซ้ำอีก แต่ละวัน ป้าโอ้ทหิ้วกระเป๋าใส่หนังสือหนัก ดิกเล่มเดียวก็หนักแล้ว ต้องเอาไปสี่วัน วันศุกร์เรียนการเขียนไม่ต้องใช้หนังสืออะไรเลย คุณครูแจกชีทให้ทุกวันที่เรียนและไปเขียนเรื่องในห้องคอมพิวเตอร์ ถ้ามีเวลา
Jan 31,2014
I have been to school three weeks and school closed because of the weather three days;
1st half day in the afternoon which I drove home with scared.
2nd whole day.
3rd half day in the morning , on this day I had problem with a direction which the usual way I use closed at the time I was there.
4th whole day
Every day at school while I was walking from the parking to the building and walked back from the building to my car which was cold made me think of my country. The weather in Thailand never been cold as same as here. Cold weather and snow storm effected our school schedule that our teachers re-arranged it but still fit in the end of semester.
My first started with Grammar Quiz was failed. Yes, you read exactly correct " Failed " but I did not upset because I knew it will be that way. However, my first Grammar test I did really well with 96%. Yeehee! it was more than 75% which I expected just pass.
I had a good start in Advance Writing which our teacher gave first assignment of written with the knowledge we had before study. My written lack of smoothing and connecting words but those will improving in this class after I learn.
I am going to know more vocabulary in Advance Reading with making vocabulary cards. Yes, it is a bit difficult for me and I need to pay attention when working with the cards also take times. Even though I do not catch what happen in the stories we were reading,I push myself to study harder.
I enjoyed practicing pronunciation in Listening and speaking class even if I could not remember the phonetic. I had learned phonetic 20 years ago and now I need to start my brain again.
All four ESL I studied in three weeks are helping with getting better in grammar. I noticed that my grammar is getting better a little.
Sunday, January 26, 2014
ป้าโอ้ทแย่แล้ว ไปทางไหนเนี่ย! Which way ?
23 มกราคม 2557
Jan 23,2014
วันนี้โรงเรียนป้าโอ้ทเปิด 10 โมง ป้าโอ้ทไม่ต้องไปเรียนวิชาตอนเช้า วิชาที่สองเริ่ม 10.30น. สบายไม่ต้องตื่นเช้า ไม่ต้องรีบร้อน อากาศวันนี้ยังหนาวมาก 5ฟาเรนไฮต์ แต่อุ่นกว่าเมื่อวาน หิมะเป็นนำแข็งแล้ว ข้างนอกเย็นยะเยือก ป้าโอ้ทแต่งตัวเต็มที่ แวะรับเพื่อนข้างบ้าน ไปส่งที่ทำงานทางผ่าน แต่ป้าโอ้ทแวะส่งของไปรษณีย์ก่อน ขายของในอีเบย์ได้อีกแล้ว เยๆ
Today school open at 10am, so I did not study the morning class. My other class was at 10.30am. The weather today was warmer than yesterday but it still cold very much for me. At the time I opened the door, I could feel the cold from icy. I dropped packages at the post office and took Tow to his lab before headed to school.
วันนี้รถเยอะจัง คงเพราะสายแล้ว ป้าโอ้ทขับไปเรื่อยๆ ฟังวิทยุคลื่น FM 93.7 เพราะมีแจ้งข่าวอากาศด้วย และมีเรื่องราวของคนทั่วไปคุยให้ฟังด้วย ฝีกภาษาไปในตัว ดีกว่าเปิดเพลงไทยฟังเนอะ (ป้าโอ้ทเปิดเพลงไทยเวลาไม่อยากใช้สมาธิหลายทาง ไหนจะขับรถ ไหนต้องตั้งใจฟังวิทยุว่าคุยอะไร ก็อยากรู้นี่นา) มาเล่าต่อเรื่องเช้านี้ดีกว่า...
There were many cars on the road at that time. I was listening to the radio channel FM 93.7 while driving. They reported weather update and also talked with people on the phone about the situation they pick. It was fun and I could learn something with the stories they were talking.
ขับไปได้นิดเดียวเท่านั้น ประมาณ 10 นาที เส้นทางที่ป้าโอ้ทต้องไปปิด ไอหยา! งานเข้าป้าโอ้ทแล้ว ทำไงล่ะทีนี้ สี่แยกด้วย เอาก็เอา เลี้ยวขวาตามรถคันอื่นไปก่อน ไปไหนก็ไม่รู้ มองนาฬิกา อีก 40 นาทีถึงโรงเรียน จะรอดไหมเนี่ย จะได้ไปเรียนไหมเนี่ย คิดไป เริ่มวิตก หายใจไม่ทั่วท้อง แต่ยังมีสติ มองรถคันหน้า มองทาง ตัดสินใจเลี้ยวตามคันหน้า เข้าหมู่บ้านเพราะคิดว่าเขาคงหาทางออกเหมือนกัน ปรากฎว่าเลี้ยวเข้าบ้าน...ขำ แต่ขำไม่ออก เวลาก็น้อยลงทุกนาที เอาละ มีรถมาตามอีกคันก็แล้วกัน ขับไปได้ประมาณ 5 นาที (ไกลเหมือนกันนะ) เลี้ยวเข้าบ้านอีกแล้ว โอยๆ ไม่ไหว ป้าโอ้ทจะไปถึงโรงเรียนไหมเนี่ย เริ่มแน่นหน้าอก วิตกมาก ตัดสินใจเลี้ยวออกทางเดิมดีกว่าแล้วตรงไปทางที่เลี้ยวมาตอนแรก
I went not far yet . OMG! the road I always use closed. Which way I should go?
I had no choice then I must turn to the right followed other cars. I decided to follow a car in front of me but that car went to a house. Still, I followed one more car and that car went to the house too. I was worried , if I missed the class today.It was 10 minutes until the class started but it took about 40 minutes from where I was to get to school. However, I took decision to go back to the road I turned at first.
"โอยๆ เบรคไม่ได้ หวาดเสียว รถจะหมุนไหมเนี่ย" ทางสามแยก ป้าโอ้ทต้องหยุดตรงแยกด้วย ตามป้ายหยุด (กฎหมายจราจรที่นี่บังคับ) แต่เบรคไม่อยู่ ดีนะไม่ได้ขับเร็ว รถไม่มีผ่านมา ป้าโอ้ทเลี้ยวพวงมาลัย แล้วลุ้นตัวโก่งอยู่ในรถ กลัวรถจะแฉล่บเข้าบ้านหลังตรงหน้า รอดมาได้ มีรถจอดอยู่ด้านข้าง มีสวนมาสองคัน ป้าโอ้ทค่อยๆ ขับ รถความเร็วลง สาเหตุเพราะในหมู่บ้านนี้ถนนกลายเป็นน้ำแข็ง รู้สึกได้เวลาเบรคจะต้านสะท้อนเท้า ค่อยๆขับช้าๆ ใจไปถึงโรงเรียนแล้ว เพราะเวลาผ่านไป และ ผ่านไป
"Help" I thought when I could not stopped the car because I drove too fast too step on the break completely on the icy road. It was only 30mph but in that situation I could not control the car well. I worried if the car spin then I turn the stealing wheel so quick . Pew! Lucky no car came and I did not hit anything. I reduce speed not over than 20mph until got out of that development. It took only 5 minutes to get out there but that time I felt like forever.
ในที่สุดก็ออกมาถึงปากทางหมู่บ้าน เวลาไม่นานที่วนอยู่ในหมู่บ้าน ป้าโอ้ทรู้สึกเหมือนนานมาก เอาละเลี้ยวออกไปจากทางที่เลี้ยวมาแล้วตรงไปเรื่อยๆตามถนน โดยไม่เปิด จีพีเอส เพราะ จีพีเอสจะให้เลี้ยวกลับไปทางที่ปิด ต้องวนไป วนมา ไม่ถึงโรงเรียนแน่ๆ ป้าโอ้ทตัดสินใจ ตรงไปเรื่อยๆ ดูแผนที่ในรถประกอบ (จากจอติดมากับรถ ตัวเดียวกับจีพีเอสแต่ไม่เปิดให้จีพีเอสบอกทาง) ขับไปได้สัก 10 นาที มีหลายสี่แยก ป้าโอ้ทตัดสินใจตรงไปจนสุดทาง
เป็นการตัดสินใจที่ถูกเพราะเป็นถนนที่ป้าโอ้ทรู้จัก ดูจากหมายเลข เอาล่ะ ไปถึงโรงเรียนแน่วันนี้ ขับไปเรื่อยๆก่อน ป้าโอ้ทจำได้ว่าถนนหมายเลขนี้ตัดกับถนนเส้นที่ไปโรงเรียน แต่จากตรงที่ป้าโอ้ทเลี้ยวไกลแค่ไหนไม่รู้ เหลือบมองนาฬิกาอีก 10 นาทีจะถึงเวลาเรียน แต่ต้องใช้เวลาถึง 42 นาทีในการเดินทาง ต้องส่งข้อความบอกครูก่อนแล้ว ทำไงๆ จอดข้างทางก็ไมได้ (ตามกฎหมายจราจรที่นี่ห้ามจอดข้างทาง ยกเว้นฉุกเฉิน รถเสีย)
I turn to the road and went straight even though I had no idea where was this way took. Luckily, I knew that street. It went to the direction I wanted to go. The class was starting shortly so I need to text the teacher let her know I won't absent but late. I turn followed the sign on the route I wanted but I turn too early. Well, good spot which I could park and text the teacher.
ขับไปเรื่อยๆ เยๆ มาถูกทางแล้ว นั่นๆ ป้ายบอกทางไปถนนสายที่ไปโรงเรียน ป้าโอ้ทใช้ถนนสาย 13 มีอีกเสันทางคือสาย 1 ซึงต้องเสียค่าผ่านทาง ป้ายตรงหน้าบอกทางไปทั้งสองสาย ป้าโอ้ทเลี้ยวซ้ายตามป้าย แต่ยังไม่ถึงทางเลีี้ยวนะป้าโอ้ท ใจร้อนน่ะ ทางที่เลี้ยวไปเป็นบริษัท หรือ ร้านอะไรป้าไม่ได้มอง เห็นปั้มน้ำมันใกล้ๆ มีลานจอดรถ ป้าโอ้ทเลี้ยวเข้าไปจอด ส่งข้อความบอกครูก่อน
ป้าโอ้ท: ฉันจะไปถึงห้องเรียนสาย 20-30 นาทีนะคะ เพราะเส้นทางที่ใช้ประจำปิด แล้วไม่รู้จะไปทางไหน ตอนนี้หาทางได้แล้ว
Oath : I will late about 20 to 30 minutes because the road I always use closed and I have no idea which way to go. Now, I found the way.
ครู : ไม่เป็นไร เดินทางปลอดภัย
Teacher : No problem. Be safe.
จากนั้นป้าโอ้ทเลี้ยวเข้าเส้นทาง อ่อ ป้าโอ้ทเตรียมเงินค่าผ่านทางไว้ก่อน 75 เซ็น เผื่อเส้นทางนี้ต้องใช้สาย 1
โชคดีจัง ถนนสายนี้ตัดกับเส้นทางสาย 13 พอดีเปะๆ เอาล่ะถึงโรงเรียนแน่นอนก่อนเลิก หนึ่งชั่วโมง ไม่เสียเวลาเปล่า ในตอนนั้น ป้าโอ้ทหายใจไม่ทั่วท้อง เริ่มหนักหัว เพราะวิตกมาก ว่าจะไปถึงสายมาก แล้วตามไม่ทัน ต้องหายใจเข้า-ออก ให้ตัวเองผ่อนคลาย ถนนสายนี้รถไม่เยอะขับได้สบายๆ
I continued to my "journey" with worried still. I could not breath well but I tried to control myself with inhale and exhale.
ป้าโอ้ทถึงโรงเรียนเลยเวลาเรียนไป 30 นาที ซึ่งมั่นใจว่าครูยังไม่สอนมากเท่าไรนัก ดีใจเล็กๆ แต่แล้ว ก็ต้องกังวลอีกครั้ง คราวนี้คิดว่า" วันนี้เสียเวลาเปล่าแน่ๆ มาถึงโรงเรียนแล้วไม่ได้เข้าเรียน" ที่จอดรถเต็มหมดเลย ลานจอดหน้าอาคารที่เรียน ขับวนไป วนมา อยู่หลายรอบ สิบรอบได้มั้ง และนั่นไง รถออกพอดี ป้าโอ้ทจอดรอ แต่คนใจร้าย ขับมาอีกทางเสียบปั๊บ ไม่ไหวแล้ว วนอยู่ตรงนี้ไม่ได้เรียนแน่ๆ ป้าโอ้ทตัดสินใจขับไปที่อาคารใกล้ๆกัน เดินไม่ไกลนะ แต่อากาศหนาวแบบนี้ไม่อยากเดิน ทำยังไงได้ล่ะไมมีทางเลือก ทนหนาวแป๊บเดียว ดีกว่าวนหาที่จอด แล้วไม่ได้จอด ไม่ได้เรียนด้วย
เมื่อตัดสินใจแล้วป้าโอ้ทเลี้ยวรถออกจากลานนั้น ไปที่ลานจอดอาคารใกล้ๆกัน โชคดีมีคนเดินมาที่รถ กำลังจะออก ป้าโอ้ทเสียบทันที
I got to school about 30 minutes late that made me relief because the class has not gone far. Unfortunately, the parking closed to the building were full. I drove around many times. "Well, park a bit far and walk better than came and miss the class", I told myself. As the thought, I drove to the next building with lucky because a car was leaving. Yeah!
กว่าจะได้เข้าห้องเรียน เลยเวลามาหนึ่งชั่วโมงเชียว แต่นักเรียนป้าโอ้ทเก่งซะอย่าง (คุยเลย) เข้าไปต่อติด ตอบคำถามได้อีกด้วยนะจะบอกให้ ^_^
Finally, I was in the class an hour late but I could catch up with what teacher taught very well. ^_^
-----------------------------------------------
"รถใครมีเบาะปรับความร้อนบ้าง?"
"Anyone 's car has hot seat?"
รถป้าโอ้ทมี และ ป้าโอ้ทชอบมากๆในฤดูหนาว ขึ้นรถปุ๊บ เปิดความร้อนเบาะปั้บ สบายก้น ^_^ แต่ถ้าฤดูร้อน ไม่ไหว ใช้ที่บ้านเราก็คงไม่ไหวเน่อะ
My car has hot seats that is my favorite thing to use in winter. Get in the car then turn on the hot seat immediately, but if in summer I do not think a good idea to turn the hot seat on. HaHa
Jan 23,2014
วันนี้โรงเรียนป้าโอ้ทเปิด 10 โมง ป้าโอ้ทไม่ต้องไปเรียนวิชาตอนเช้า วิชาที่สองเริ่ม 10.30น. สบายไม่ต้องตื่นเช้า ไม่ต้องรีบร้อน อากาศวันนี้ยังหนาวมาก 5ฟาเรนไฮต์ แต่อุ่นกว่าเมื่อวาน หิมะเป็นนำแข็งแล้ว ข้างนอกเย็นยะเยือก ป้าโอ้ทแต่งตัวเต็มที่ แวะรับเพื่อนข้างบ้าน ไปส่งที่ทำงานทางผ่าน แต่ป้าโอ้ทแวะส่งของไปรษณีย์ก่อน ขายของในอีเบย์ได้อีกแล้ว เยๆ
Today school open at 10am, so I did not study the morning class. My other class was at 10.30am. The weather today was warmer than yesterday but it still cold very much for me. At the time I opened the door, I could feel the cold from icy. I dropped packages at the post office and took Tow to his lab before headed to school.
วันนี้รถเยอะจัง คงเพราะสายแล้ว ป้าโอ้ทขับไปเรื่อยๆ ฟังวิทยุคลื่น FM 93.7 เพราะมีแจ้งข่าวอากาศด้วย และมีเรื่องราวของคนทั่วไปคุยให้ฟังด้วย ฝีกภาษาไปในตัว ดีกว่าเปิดเพลงไทยฟังเนอะ (ป้าโอ้ทเปิดเพลงไทยเวลาไม่อยากใช้สมาธิหลายทาง ไหนจะขับรถ ไหนต้องตั้งใจฟังวิทยุว่าคุยอะไร ก็อยากรู้นี่นา) มาเล่าต่อเรื่องเช้านี้ดีกว่า...
There were many cars on the road at that time. I was listening to the radio channel FM 93.7 while driving. They reported weather update and also talked with people on the phone about the situation they pick. It was fun and I could learn something with the stories they were talking.
ขับไปได้นิดเดียวเท่านั้น ประมาณ 10 นาที เส้นทางที่ป้าโอ้ทต้องไปปิด ไอหยา! งานเข้าป้าโอ้ทแล้ว ทำไงล่ะทีนี้ สี่แยกด้วย เอาก็เอา เลี้ยวขวาตามรถคันอื่นไปก่อน ไปไหนก็ไม่รู้ มองนาฬิกา อีก 40 นาทีถึงโรงเรียน จะรอดไหมเนี่ย จะได้ไปเรียนไหมเนี่ย คิดไป เริ่มวิตก หายใจไม่ทั่วท้อง แต่ยังมีสติ มองรถคันหน้า มองทาง ตัดสินใจเลี้ยวตามคันหน้า เข้าหมู่บ้านเพราะคิดว่าเขาคงหาทางออกเหมือนกัน ปรากฎว่าเลี้ยวเข้าบ้าน...ขำ แต่ขำไม่ออก เวลาก็น้อยลงทุกนาที เอาละ มีรถมาตามอีกคันก็แล้วกัน ขับไปได้ประมาณ 5 นาที (ไกลเหมือนกันนะ) เลี้ยวเข้าบ้านอีกแล้ว โอยๆ ไม่ไหว ป้าโอ้ทจะไปถึงโรงเรียนไหมเนี่ย เริ่มแน่นหน้าอก วิตกมาก ตัดสินใจเลี้ยวออกทางเดิมดีกว่าแล้วตรงไปทางที่เลี้ยวมาตอนแรก
I went not far yet . OMG! the road I always use closed. Which way I should go?
I had no choice then I must turn to the right followed other cars. I decided to follow a car in front of me but that car went to a house. Still, I followed one more car and that car went to the house too. I was worried , if I missed the class today.It was 10 minutes until the class started but it took about 40 minutes from where I was to get to school. However, I took decision to go back to the road I turned at first.
"โอยๆ เบรคไม่ได้ หวาดเสียว รถจะหมุนไหมเนี่ย" ทางสามแยก ป้าโอ้ทต้องหยุดตรงแยกด้วย ตามป้ายหยุด (กฎหมายจราจรที่นี่บังคับ) แต่เบรคไม่อยู่ ดีนะไม่ได้ขับเร็ว รถไม่มีผ่านมา ป้าโอ้ทเลี้ยวพวงมาลัย แล้วลุ้นตัวโก่งอยู่ในรถ กลัวรถจะแฉล่บเข้าบ้านหลังตรงหน้า รอดมาได้ มีรถจอดอยู่ด้านข้าง มีสวนมาสองคัน ป้าโอ้ทค่อยๆ ขับ รถความเร็วลง สาเหตุเพราะในหมู่บ้านนี้ถนนกลายเป็นน้ำแข็ง รู้สึกได้เวลาเบรคจะต้านสะท้อนเท้า ค่อยๆขับช้าๆ ใจไปถึงโรงเรียนแล้ว เพราะเวลาผ่านไป และ ผ่านไป
"Help" I thought when I could not stopped the car because I drove too fast too step on the break completely on the icy road. It was only 30mph but in that situation I could not control the car well. I worried if the car spin then I turn the stealing wheel so quick . Pew! Lucky no car came and I did not hit anything. I reduce speed not over than 20mph until got out of that development. It took only 5 minutes to get out there but that time I felt like forever.
ในที่สุดก็ออกมาถึงปากทางหมู่บ้าน เวลาไม่นานที่วนอยู่ในหมู่บ้าน ป้าโอ้ทรู้สึกเหมือนนานมาก เอาละเลี้ยวออกไปจากทางที่เลี้ยวมาแล้วตรงไปเรื่อยๆตามถนน โดยไม่เปิด จีพีเอส เพราะ จีพีเอสจะให้เลี้ยวกลับไปทางที่ปิด ต้องวนไป วนมา ไม่ถึงโรงเรียนแน่ๆ ป้าโอ้ทตัดสินใจ ตรงไปเรื่อยๆ ดูแผนที่ในรถประกอบ (จากจอติดมากับรถ ตัวเดียวกับจีพีเอสแต่ไม่เปิดให้จีพีเอสบอกทาง) ขับไปได้สัก 10 นาที มีหลายสี่แยก ป้าโอ้ทตัดสินใจตรงไปจนสุดทาง
เป็นการตัดสินใจที่ถูกเพราะเป็นถนนที่ป้าโอ้ทรู้จัก ดูจากหมายเลข เอาล่ะ ไปถึงโรงเรียนแน่วันนี้ ขับไปเรื่อยๆก่อน ป้าโอ้ทจำได้ว่าถนนหมายเลขนี้ตัดกับถนนเส้นที่ไปโรงเรียน แต่จากตรงที่ป้าโอ้ทเลี้ยวไกลแค่ไหนไม่รู้ เหลือบมองนาฬิกาอีก 10 นาทีจะถึงเวลาเรียน แต่ต้องใช้เวลาถึง 42 นาทีในการเดินทาง ต้องส่งข้อความบอกครูก่อนแล้ว ทำไงๆ จอดข้างทางก็ไมได้ (ตามกฎหมายจราจรที่นี่ห้ามจอดข้างทาง ยกเว้นฉุกเฉิน รถเสีย)
I turn to the road and went straight even though I had no idea where was this way took. Luckily, I knew that street. It went to the direction I wanted to go. The class was starting shortly so I need to text the teacher let her know I won't absent but late. I turn followed the sign on the route I wanted but I turn too early. Well, good spot which I could park and text the teacher.
ขับไปเรื่อยๆ เยๆ มาถูกทางแล้ว นั่นๆ ป้ายบอกทางไปถนนสายที่ไปโรงเรียน ป้าโอ้ทใช้ถนนสาย 13 มีอีกเสันทางคือสาย 1 ซึงต้องเสียค่าผ่านทาง ป้ายตรงหน้าบอกทางไปทั้งสองสาย ป้าโอ้ทเลี้ยวซ้ายตามป้าย แต่ยังไม่ถึงทางเลีี้ยวนะป้าโอ้ท ใจร้อนน่ะ ทางที่เลี้ยวไปเป็นบริษัท หรือ ร้านอะไรป้าไม่ได้มอง เห็นปั้มน้ำมันใกล้ๆ มีลานจอดรถ ป้าโอ้ทเลี้ยวเข้าไปจอด ส่งข้อความบอกครูก่อน
ป้าโอ้ท: ฉันจะไปถึงห้องเรียนสาย 20-30 นาทีนะคะ เพราะเส้นทางที่ใช้ประจำปิด แล้วไม่รู้จะไปทางไหน ตอนนี้หาทางได้แล้ว
Oath : I will late about 20 to 30 minutes because the road I always use closed and I have no idea which way to go. Now, I found the way.
ครู : ไม่เป็นไร เดินทางปลอดภัย
Teacher : No problem. Be safe.
จากนั้นป้าโอ้ทเลี้ยวเข้าเส้นทาง อ่อ ป้าโอ้ทเตรียมเงินค่าผ่านทางไว้ก่อน 75 เซ็น เผื่อเส้นทางนี้ต้องใช้สาย 1
โชคดีจัง ถนนสายนี้ตัดกับเส้นทางสาย 13 พอดีเปะๆ เอาล่ะถึงโรงเรียนแน่นอนก่อนเลิก หนึ่งชั่วโมง ไม่เสียเวลาเปล่า ในตอนนั้น ป้าโอ้ทหายใจไม่ทั่วท้อง เริ่มหนักหัว เพราะวิตกมาก ว่าจะไปถึงสายมาก แล้วตามไม่ทัน ต้องหายใจเข้า-ออก ให้ตัวเองผ่อนคลาย ถนนสายนี้รถไม่เยอะขับได้สบายๆ
I continued to my "journey" with worried still. I could not breath well but I tried to control myself with inhale and exhale.
ป้าโอ้ทถึงโรงเรียนเลยเวลาเรียนไป 30 นาที ซึ่งมั่นใจว่าครูยังไม่สอนมากเท่าไรนัก ดีใจเล็กๆ แต่แล้ว ก็ต้องกังวลอีกครั้ง คราวนี้คิดว่า" วันนี้เสียเวลาเปล่าแน่ๆ มาถึงโรงเรียนแล้วไม่ได้เข้าเรียน" ที่จอดรถเต็มหมดเลย ลานจอดหน้าอาคารที่เรียน ขับวนไป วนมา อยู่หลายรอบ สิบรอบได้มั้ง และนั่นไง รถออกพอดี ป้าโอ้ทจอดรอ แต่คนใจร้าย ขับมาอีกทางเสียบปั๊บ ไม่ไหวแล้ว วนอยู่ตรงนี้ไม่ได้เรียนแน่ๆ ป้าโอ้ทตัดสินใจขับไปที่อาคารใกล้ๆกัน เดินไม่ไกลนะ แต่อากาศหนาวแบบนี้ไม่อยากเดิน ทำยังไงได้ล่ะไมมีทางเลือก ทนหนาวแป๊บเดียว ดีกว่าวนหาที่จอด แล้วไม่ได้จอด ไม่ได้เรียนด้วย
เมื่อตัดสินใจแล้วป้าโอ้ทเลี้ยวรถออกจากลานนั้น ไปที่ลานจอดอาคารใกล้ๆกัน โชคดีมีคนเดินมาที่รถ กำลังจะออก ป้าโอ้ทเสียบทันที
I got to school about 30 minutes late that made me relief because the class has not gone far. Unfortunately, the parking closed to the building were full. I drove around many times. "Well, park a bit far and walk better than came and miss the class", I told myself. As the thought, I drove to the next building with lucky because a car was leaving. Yeah!
กว่าจะได้เข้าห้องเรียน เลยเวลามาหนึ่งชั่วโมงเชียว แต่นักเรียนป้าโอ้ทเก่งซะอย่าง (คุยเลย) เข้าไปต่อติด ตอบคำถามได้อีกด้วยนะจะบอกให้ ^_^
Finally, I was in the class an hour late but I could catch up with what teacher taught very well. ^_^
-----------------------------------------------
"รถใครมีเบาะปรับความร้อนบ้าง?"
"Anyone 's car has hot seat?"
รถป้าโอ้ทมี และ ป้าโอ้ทชอบมากๆในฤดูหนาว ขึ้นรถปุ๊บ เปิดความร้อนเบาะปั้บ สบายก้น ^_^ แต่ถ้าฤดูร้อน ไม่ไหว ใช้ที่บ้านเราก็คงไม่ไหวเน่อะ
My car has hot seats that is my favorite thing to use in winter. Get in the car then turn on the hot seat immediately, but if in summer I do not think a good idea to turn the hot seat on. HaHa
ถนนในหมู่บ้านที่ป้าโอ้ทอยู่หลังเลิกเรียน In the development I am living , photos after school
ถึงบ้านแล้ว I am home
ถนนหน้าบ้านกลางคืน icy road in front of the house at night
เอาน้ำแดงมาราดดีไหม
Saturday, January 18, 2014
สัปดาห์แรก ของนักเรียนป้าโอ้ท First week Spring 2014 Jan 13-17
คืนวันก่อนเปิดเรียน ป้าโอ้ทนอนไม่ค่อยหลับ ตื่นทุกหนึ่งชั่วโมง ตื่นเต้นน่ะซิ จะได้ไปโรงเรียนต่างประเทศครั้งแรก จะเจออะไรบ้าง? จะมีเพื่อนรุ่นเดียวกันไหม? จะพูดรู้เรื่องไหม? จะฟังครูเข้าใจไหม? บลา บลา นี่ล่ะทำให้นอนไม่ค่อยหลับ
วันจันทร์ที่ 13 มค 57 ...ตื้ดดดดดดดดดดดดด นาฬิกาปลุกดัง เวลา 5:48น. อ้าว! ตั้งไว้ หกโมง ปลุกเร็วจัง แต่ไหนๆ ก็นอนไม่หลับ ลุกเร็วมีเวลาหุงข้าว เตรียมเสบียง อาบน้ำ แต่งตัว ไอหยา! ป้าโอ้ทติดกระดุมกางเกงไม่ถึง ห่างเท่าฝ่ามือเลย เอาอีกตัวมาซิ เหมือนกันเลย จะใส่ยีนส์ไปเป็นวัยรุ่น อดกัน แต่งตัวเรียบร้อย ลงมาในครัวจัดเสบียงตัวเอง เตรียมเสบียงของมิสเตอร์ใส่ถุงพร้อมวางไว้ในตู้เย็น แล้วออกจากบ้าน แต่...น้ำแข็งเกาะกระจกรถ เอ้า! ขูดๆ กว่าจะได้สตาร์ทก็ปาเข้าไป 7:30น. สายแน่ๆ วันแรก หนาวก็หนาว ป้าโอ้ทใส่เสื้อแจ๊คเก็ตแล้วหนึ่งตัว หยิบเสื้อโค้ทอีกหนึ่งตัวติดรถไว้เผื่อ กันลืมหยิบผ้าพันคอ เส้นทางจากบ้านรถค่อนข้างเยอะ แต่เมื่อพ้นมาได้สัก 10 นาทีเข้าถนนอีกสาย รถน้อย ถึงไม่มี ขับสบาย ไม่ต้องกังวลอะไร แต่ต้องอยู่ในความเร็วกำหนดอีก เส้ันทางที่ใช้ง่ายมากเพราะขับตรงอย่างเดียว จีพีเอสให้เลี้ยวเข้าเส้นทางด่วน ป้าโอ้ทไม่ไปเพราะไม่อยากเสียเงิน มีทางเลี่ยง ใช้ทางเลี่ยงดีกว่า ระยะเวลาไม่ต่างกันเพราะถนนโล่ง ป้าโอ้ทถึงโรงเรียน เลี้ยวเข้าลานจอดหน้าตึกที่เรียนสบายๆ เพราะเรียนเช้า นักเรียนคงน้อย รถยังไม่เยอะ สรุปว่า มาก่อนเวลาตั้ง สิบนาที มีนักเรียนอยู่ในห้อง สอง สามคนเอง เรียนน้อยกว่าที่ป้าโอ้ทคิดไว้มาก เพราะป้าโอ้ทนึกไปถึงรามฯ ที่ต้องแย่งกัน ไปสาย ก็ออกมานอกห้องเลยที่เดียว เรียนวิชาพื้นฐานตึกทั้งตึก ทุกชั้นกันไปเลย แต่ที่นี่ผิดคาด เลิกเรียนวันนี้ต้องไปปฎิบัติหน้าที่แจ๋วต่อ กลับถึงบ้านทำอาหารให้มิสเตอร์ แล้วป้าโอ้ทก็ปวดหัวมาก พยายามข่มตานอนให้หลับอย่างทรมาน คงเพราะใส่เสื้อไม่อุ่นพอตอนไปเรียนแน่ๆ เพราะเอาเสื้อโค้ทไปด้วยแต่ไม่ใส่ อยู่ในรถ
วันอังคารที่ 14 มค 57...ฝนตกพรำๆ ออกจากบ้านราว 7:15น. แวะส่งของไปรษณีย์ก่อน ขายของได้ในอีเบย์ เยๆ ฝนตกพรำๆ ตลอดทางจนถึงโรงเรียนเลย วันนี้มีเรียนสองวิชา ดีที่เรียนห้องเดิมไม่ต้องเปลียน เลิกเรียนแวะวอลล์มาร์ทสักประเดี๋ยว อยู่ใกล้โรงเรียนนี่เอง ป้าโอ้ทหม่ำกลางวันในรถที่ลานจอดวอลล์มาร์ทนี่ล่ะ ส่งภาพอาหารไปในไลน์มิสเตอร์ ปรากฎว่ากลับถึงบ้าน มิสเตอร์ถาม" ที่โรงเรียนไม่มีโรงอาหารเหรอ ถึงกินในรถ" ^_^ มีแต่เรียนเสร็จแล้วไม่ได้ทำอะไรต่อ เลยกลับมาที่รถ กินเสร็จแล้วกลับบ้าน ยังไม่มีเพื่อนด้วยแหละ ยังไม่ไปสำรวจโรงอาหาร เดินผ่านแว่บๆเท่านั้น
วันพุธที่ 15 มค 57...เช้านี้ตื่นมางัวเงีย ง่วงจัง เพราะเมื่อคืนนอนซะเกือบเที่ยงคืน มัวแต่นั่ง งม ว่าเวบโรงเรียนใช้อย่างไรอยู่น่ะซิ โอโห หมอก หนาจัง มองถนนไม่เห็นเลย ครั้งแรกที่ป้าโอ้ทขับรถฝ่าหมอกหนา ระยะไกลด้วย ค่อยๆขับไปช้าๆ นึกว่าจะถึงโรงเรียนสาย แต่ไม่สาย ถึงเวลาเข้าเรียนพอดี มีเพื่อนนั่งอยู่หนึ่งคน เพื่อนบอกนึกว่าย้ายห้องเรียนกัน แต่ปรากฎว่า ครูมาสายกว่า (มีโน๊ตแจ้งไว้บนกระดาน)
วันพฤหัสบดีที่ 16 มค 57...วันนี้ท้องฟ้าแจ่มใส แต่ยังหนาวอยู่นะ ก่อนไปโรงเรียนแวะส่งของไปรษณีย์ ขายของได้อีกแล้ว เยๆ วันนี้ ลมพัดอ่อนๆ สายๆ หิมะตกซะงั้นแหละ ตกตอนกำลังเรียนกันอยู่ แป๊บเดียวหยุดแล้ว วันนี้กลับบ้านพักผ่อนได้เพราะไม่มีการบ้านต้องส่งพรุ่งนี้ ป้าโอ้ทนอนดูทีวีกับมิสเตอร์ได้สองเรื่อง ก่อนขึ้นนอน
วันศุกร์ที่ 17 มค 57...โหย๋ ทำไมวันนี้ถึงได้หนาวแบบนี้ล่ะ ดูเทอร์โมมิเตอร์ 24ฟาเรนไฮต์ ต้องใส่เต็มยศเลยวันนี้ หมวก ผ้าพันคอ ถุงมือ ที่ครอบหู เปิดประตูออกไป ลมพัดอ่อนๆ ยังไม่พอ น้ำแข็งเกาะยอดหญ้า เกาะทุกสิ่ง ต้องขูดกระจกรถก่อน หนาวก็หนาว อี๋ยยยยย ป้าโอ้ทสตาร์ทเครื่อง หวังจะให้น้ำแข็งละลาย จะได้ขูดง่ายๆ ปรากฎว่า สตาร์ทเครื่องยนต์แต่ดันไม่เปิดฮีตเตอร์ เฮ้อ! ป้าเอ้ย ป้า
สัปดาห์แรกทั้งสัปดาห์คุณครูแนะนำเนื้อหาที่จะเรียนกัน หนังสือ และ สิ่งที่ต้องใช้ แนะนำตัวกันเล็กน้อย และ เล่นเกมส์
เทอมนี้ป้าโอ้ทเรียน สี่วิชา กับคุณครู สาม ท่าน
*วิชาแกรมม่า กับ วิชาการฟังและการพูด คุณครูคนเดียว อายุย่าง 25 หน้าตาดี ทำให้ป้าโอ้ทกระชุ่มกระชวย ^_^ นักเรียนทั้งหมด 15 คน เรียน 4 วัน ต่อสัปดาห์ สัปดาห์นี้นักเรียนไปเรียน ไม่ถึง 10 คน
*วิชาการฟังและการพูด ทั้งหมดกี่คนไม่ได้ถาม แต่ไม่น่าเกิน 15 คน นักเรียนไปเรียนกันเกือบเต็มห้อง
* วิชาการอ่าน คุณครูผู้ใหญ่กว่าป้าโอ้ท ผู้หญิงใจดี อารมณ์ขัน ท่าทางจะสอนสนุก ป้าโอ้ทถามหลังเลิกเรียนก่อนกลับบ้าน คุณครูอธิบายให้จนเข้าใจ วิชาการอ่าน นักเรียนทั้งชั้น 12 คน วันแรกไปเรียนกัน 11 คน
*วิชาการเขียน คุณครูอาจจะอายุมากกว่านิดหน่อย ยังสาวและสวย ท่าทางสอนไม่น่าเบื่อ วิชานี้ป้าโอ้ทชอบที่ไม่มีหนังสือ ไม่ต้องถือหนัก และเวลาเขียนเข้าไปเขียนในห้องคอมพิวเตอร์ คุณครูให้เปิดเวบดิกชันนารี่ได้ นักเรียนทั้งหมด 8 คนเท่านั้น และเป็นวิชาที่เรียนวันเดียวต่อสัปดาห์ ใช้เวลา 4 ชั่วโมงกันเลย แต่ป้าโอ้ทรู้สึกเวลาผ่านไปเร็วมากๆ คุณครูพูดรวดเดียว และป้าโอ้ทต้องตั้งใจฟังด้วย เพราะถ้าหลุดไปนิดเดียว ไม่รู้เรื่องแล้ว
ห้องเรียนทุกห้อง มีเครื่องฉายต่อกับคอมพิวเตอร์ พร้อมลำโพง ไว้ให้คุณครู มีอินเตอร์เนต เปิดเวบสอนได้
อ่อ! ป้าโอ้ทลืมเล่าว่า วันแรกป้าโอ้ทถามครูที่สอนการฟัง ถ้าเข้าไปนั่งเรียนไม่เอาเกรดจะได้ไหม ครูให้ป้าโอ้ทไปถาม ผอ.ฝ่ายภาษาอังกฤษ หลังเลิกเรียนวันนั้นป้าโอ้ทไปพบ ผอ. และ ผอ.บอกให้เรียนเอาเกรดด้วย พร้อมกับเขียนใบเพิ่มวิชาให้ป้าโอ้ทเอาไปลงทะเบียน มีลายเซ็นต์ ผอ.ฝ่ายภาษาอังกฤษมาแบบนี้แล้ว ได้เพิ่มวิชาเรียบร้อย เพราะตอนลงทะเบียนครั้งแรก ลงไม่ได้วิชานี้ล่ะ (เล่าไว้แล้ววันลงทะเบียน)
หนึ่งสัปดาห์ผ่านไปอย่างรวดเร็ว การบ้านป้าโอ้ทมีทุกวัน ป้าโอ้ทต้องเรียนเพิ่มเองด้วยการหาความหมายของศัพท์ และอ่านทบทวน เพราะในห้องมีน้องคนหนึง เก่งมาก ครูถามส่วนใหญ่ตอบได้ ทำให้ป้าโอ้ทต้องดันตัวเอง แต่ครูไม่ค่อยถามป้าโอ้ทมาก เพราะป้าโอ้ทจะถามครูซะมาก ^_^
หนึ่งสัปดาห์ป้าโอ้ทรู้สึกชอบ และดีใจที่ตัดสินใจเลือกเรียนที่นี่ ปฎิบัติเยอะกว่านั่งจดๆ และ เรียน อ่านเองในหนังสือ มีเพื่อนบางคนที่เรียนมาแล้ว สอบไม่ผาน เรียนซ้ำ บอกว่าครูคนก่อนสอนไม่ดี ป้าโอ้ทขอให้เจอแต่ครูสอนดีๆ เพี้ยง
My first semester in Spring 2014 was started first day in Jan 13,2014.
The night before I was really worried that cause me did not sleep well. I woke up everyone hour for whole night until the clock alarm.
I prepared my lunch and also for Mister then ready to go to school. The road was not busy. I got school 10 minutes before class. I parked at the parking in front of the building which few car that time.
Whole semester I study ESL : Advance Grammar and communication, Advance Reading, Advance Writing and Advance Listening and speaking with three teachers.
The end of the first week, I felt happy that I made the right decision to study here. About study, I have no problem with understanding both teachers and friends but I need to learn harder by myself at home with vocabulary because other students seem to know more than me. It is easier for study when know the meaning of words.
วันจันทร์ที่ 13 มค 57 ...ตื้ดดดดดดดดดดดดด นาฬิกาปลุกดัง เวลา 5:48น. อ้าว! ตั้งไว้ หกโมง ปลุกเร็วจัง แต่ไหนๆ ก็นอนไม่หลับ ลุกเร็วมีเวลาหุงข้าว เตรียมเสบียง อาบน้ำ แต่งตัว ไอหยา! ป้าโอ้ทติดกระดุมกางเกงไม่ถึง ห่างเท่าฝ่ามือเลย เอาอีกตัวมาซิ เหมือนกันเลย จะใส่ยีนส์ไปเป็นวัยรุ่น อดกัน แต่งตัวเรียบร้อย ลงมาในครัวจัดเสบียงตัวเอง เตรียมเสบียงของมิสเตอร์ใส่ถุงพร้อมวางไว้ในตู้เย็น แล้วออกจากบ้าน แต่...น้ำแข็งเกาะกระจกรถ เอ้า! ขูดๆ กว่าจะได้สตาร์ทก็ปาเข้าไป 7:30น. สายแน่ๆ วันแรก หนาวก็หนาว ป้าโอ้ทใส่เสื้อแจ๊คเก็ตแล้วหนึ่งตัว หยิบเสื้อโค้ทอีกหนึ่งตัวติดรถไว้เผื่อ กันลืมหยิบผ้าพันคอ เส้นทางจากบ้านรถค่อนข้างเยอะ แต่เมื่อพ้นมาได้สัก 10 นาทีเข้าถนนอีกสาย รถน้อย ถึงไม่มี ขับสบาย ไม่ต้องกังวลอะไร แต่ต้องอยู่ในความเร็วกำหนดอีก เส้ันทางที่ใช้ง่ายมากเพราะขับตรงอย่างเดียว จีพีเอสให้เลี้ยวเข้าเส้นทางด่วน ป้าโอ้ทไม่ไปเพราะไม่อยากเสียเงิน มีทางเลี่ยง ใช้ทางเลี่ยงดีกว่า ระยะเวลาไม่ต่างกันเพราะถนนโล่ง ป้าโอ้ทถึงโรงเรียน เลี้ยวเข้าลานจอดหน้าตึกที่เรียนสบายๆ เพราะเรียนเช้า นักเรียนคงน้อย รถยังไม่เยอะ สรุปว่า มาก่อนเวลาตั้ง สิบนาที มีนักเรียนอยู่ในห้อง สอง สามคนเอง เรียนน้อยกว่าที่ป้าโอ้ทคิดไว้มาก เพราะป้าโอ้ทนึกไปถึงรามฯ ที่ต้องแย่งกัน ไปสาย ก็ออกมานอกห้องเลยที่เดียว เรียนวิชาพื้นฐานตึกทั้งตึก ทุกชั้นกันไปเลย แต่ที่นี่ผิดคาด เลิกเรียนวันนี้ต้องไปปฎิบัติหน้าที่แจ๋วต่อ กลับถึงบ้านทำอาหารให้มิสเตอร์ แล้วป้าโอ้ทก็ปวดหัวมาก พยายามข่มตานอนให้หลับอย่างทรมาน คงเพราะใส่เสื้อไม่อุ่นพอตอนไปเรียนแน่ๆ เพราะเอาเสื้อโค้ทไปด้วยแต่ไม่ใส่ อยู่ในรถ
วันอังคารที่ 14 มค 57...ฝนตกพรำๆ ออกจากบ้านราว 7:15น. แวะส่งของไปรษณีย์ก่อน ขายของได้ในอีเบย์ เยๆ ฝนตกพรำๆ ตลอดทางจนถึงโรงเรียนเลย วันนี้มีเรียนสองวิชา ดีที่เรียนห้องเดิมไม่ต้องเปลียน เลิกเรียนแวะวอลล์มาร์ทสักประเดี๋ยว อยู่ใกล้โรงเรียนนี่เอง ป้าโอ้ทหม่ำกลางวันในรถที่ลานจอดวอลล์มาร์ทนี่ล่ะ ส่งภาพอาหารไปในไลน์มิสเตอร์ ปรากฎว่ากลับถึงบ้าน มิสเตอร์ถาม" ที่โรงเรียนไม่มีโรงอาหารเหรอ ถึงกินในรถ" ^_^ มีแต่เรียนเสร็จแล้วไม่ได้ทำอะไรต่อ เลยกลับมาที่รถ กินเสร็จแล้วกลับบ้าน ยังไม่มีเพื่อนด้วยแหละ ยังไม่ไปสำรวจโรงอาหาร เดินผ่านแว่บๆเท่านั้น
วันพุธที่ 15 มค 57...เช้านี้ตื่นมางัวเงีย ง่วงจัง เพราะเมื่อคืนนอนซะเกือบเที่ยงคืน มัวแต่นั่ง งม ว่าเวบโรงเรียนใช้อย่างไรอยู่น่ะซิ โอโห หมอก หนาจัง มองถนนไม่เห็นเลย ครั้งแรกที่ป้าโอ้ทขับรถฝ่าหมอกหนา ระยะไกลด้วย ค่อยๆขับไปช้าๆ นึกว่าจะถึงโรงเรียนสาย แต่ไม่สาย ถึงเวลาเข้าเรียนพอดี มีเพื่อนนั่งอยู่หนึ่งคน เพื่อนบอกนึกว่าย้ายห้องเรียนกัน แต่ปรากฎว่า ครูมาสายกว่า (มีโน๊ตแจ้งไว้บนกระดาน)
วันศุกร์ที่ 17 มค 57...โหย๋ ทำไมวันนี้ถึงได้หนาวแบบนี้ล่ะ ดูเทอร์โมมิเตอร์ 24ฟาเรนไฮต์ ต้องใส่เต็มยศเลยวันนี้ หมวก ผ้าพันคอ ถุงมือ ที่ครอบหู เปิดประตูออกไป ลมพัดอ่อนๆ ยังไม่พอ น้ำแข็งเกาะยอดหญ้า เกาะทุกสิ่ง ต้องขูดกระจกรถก่อน หนาวก็หนาว อี๋ยยยยย ป้าโอ้ทสตาร์ทเครื่อง หวังจะให้น้ำแข็งละลาย จะได้ขูดง่ายๆ ปรากฎว่า สตาร์ทเครื่องยนต์แต่ดันไม่เปิดฮีตเตอร์ เฮ้อ! ป้าเอ้ย ป้า
*วิชาแกรมม่า กับ วิชาการฟังและการพูด คุณครูคนเดียว อายุย่าง 25 หน้าตาดี ทำให้ป้าโอ้ทกระชุ่มกระชวย ^_^ นักเรียนทั้งหมด 15 คน เรียน 4 วัน ต่อสัปดาห์ สัปดาห์นี้นักเรียนไปเรียน ไม่ถึง 10 คน
*วิชาการฟังและการพูด ทั้งหมดกี่คนไม่ได้ถาม แต่ไม่น่าเกิน 15 คน นักเรียนไปเรียนกันเกือบเต็มห้อง
* วิชาการอ่าน คุณครูผู้ใหญ่กว่าป้าโอ้ท ผู้หญิงใจดี อารมณ์ขัน ท่าทางจะสอนสนุก ป้าโอ้ทถามหลังเลิกเรียนก่อนกลับบ้าน คุณครูอธิบายให้จนเข้าใจ วิชาการอ่าน นักเรียนทั้งชั้น 12 คน วันแรกไปเรียนกัน 11 คน
*วิชาการเขียน คุณครูอาจจะอายุมากกว่านิดหน่อย ยังสาวและสวย ท่าทางสอนไม่น่าเบื่อ วิชานี้ป้าโอ้ทชอบที่ไม่มีหนังสือ ไม่ต้องถือหนัก และเวลาเขียนเข้าไปเขียนในห้องคอมพิวเตอร์ คุณครูให้เปิดเวบดิกชันนารี่ได้ นักเรียนทั้งหมด 8 คนเท่านั้น และเป็นวิชาที่เรียนวันเดียวต่อสัปดาห์ ใช้เวลา 4 ชั่วโมงกันเลย แต่ป้าโอ้ทรู้สึกเวลาผ่านไปเร็วมากๆ คุณครูพูดรวดเดียว และป้าโอ้ทต้องตั้งใจฟังด้วย เพราะถ้าหลุดไปนิดเดียว ไม่รู้เรื่องแล้ว
ห้องเรียนทุกห้อง มีเครื่องฉายต่อกับคอมพิวเตอร์ พร้อมลำโพง ไว้ให้คุณครู มีอินเตอร์เนต เปิดเวบสอนได้
อ่อ! ป้าโอ้ทลืมเล่าว่า วันแรกป้าโอ้ทถามครูที่สอนการฟัง ถ้าเข้าไปนั่งเรียนไม่เอาเกรดจะได้ไหม ครูให้ป้าโอ้ทไปถาม ผอ.ฝ่ายภาษาอังกฤษ หลังเลิกเรียนวันนั้นป้าโอ้ทไปพบ ผอ. และ ผอ.บอกให้เรียนเอาเกรดด้วย พร้อมกับเขียนใบเพิ่มวิชาให้ป้าโอ้ทเอาไปลงทะเบียน มีลายเซ็นต์ ผอ.ฝ่ายภาษาอังกฤษมาแบบนี้แล้ว ได้เพิ่มวิชาเรียบร้อย เพราะตอนลงทะเบียนครั้งแรก ลงไม่ได้วิชานี้ล่ะ (เล่าไว้แล้ววันลงทะเบียน)
หนึ่งสัปดาห์ผ่านไปอย่างรวดเร็ว การบ้านป้าโอ้ทมีทุกวัน ป้าโอ้ทต้องเรียนเพิ่มเองด้วยการหาความหมายของศัพท์ และอ่านทบทวน เพราะในห้องมีน้องคนหนึง เก่งมาก ครูถามส่วนใหญ่ตอบได้ ทำให้ป้าโอ้ทต้องดันตัวเอง แต่ครูไม่ค่อยถามป้าโอ้ทมาก เพราะป้าโอ้ทจะถามครูซะมาก ^_^
หนึ่งสัปดาห์ป้าโอ้ทรู้สึกชอบ และดีใจที่ตัดสินใจเลือกเรียนที่นี่ ปฎิบัติเยอะกว่านั่งจดๆ และ เรียน อ่านเองในหนังสือ มีเพื่อนบางคนที่เรียนมาแล้ว สอบไม่ผาน เรียนซ้ำ บอกว่าครูคนก่อนสอนไม่ดี ป้าโอ้ทขอให้เจอแต่ครูสอนดีๆ เพี้ยง
My first semester in Spring 2014 was started first day in Jan 13,2014.
The night before I was really worried that cause me did not sleep well. I woke up everyone hour for whole night until the clock alarm.
I prepared my lunch and also for Mister then ready to go to school. The road was not busy. I got school 10 minutes before class. I parked at the parking in front of the building which few car that time.
The end of the first week, I felt happy that I made the right decision to study here. About study, I have no problem with understanding both teachers and friends but I need to learn harder by myself at home with vocabulary because other students seem to know more than me. It is easier for study when know the meaning of words.
Subscribe to:
Posts (Atom)
เมื่อเราไม่ท้อ ไม่ถอย ตั้งใจ และลงมือ อะไรก็สำเร็จได้สักวัน
แวะมาบ่อยๆ นะค่ะ ขอให้มีความสุข และ มีความรักรอบๆ ตัวทุกคนค่ะ
If we never give up and begin doing, we will succeed. I wish everyone happiness and love, stay around.
เรื่องราว ข้อมูล บทความ ที่เขียนทั้งหมด ที่พื้นที่แห่งนี้เป็นข้อมูลส่วนตัว ตั้งใจเขียนเป็นบันทึกเก็บไว้อ่านย้อนหลังเพราะไม่ได้เขียนใส่สมุดตั้งแต่มาอเมริกาและเพื่อง่ายต่อทางบ้านที่ประเทศไทยได้เห็นชิวิตความเป็นอยู่ ทั้งเล่าสู่กันฟังถึงสิ่งที่ได้รู้ ได้เห็น ได้สัมผัส มิได้มีเจตนากระทบกระทั่งบุคคลใดขอขอบคุณเจ้าของบทความ งานเขียน และรวมถึงวิดีโอ ที่มีประโยชน์ได้นำมาอ้างอิงเผยแพร่ไว้ที่นี่ และยินดีต้อนรับทุกคนที่เข้ามาทั้งด้วยความตั้งใจและบ้งเอิญค่ะ
Stories and articles in this blog are my experiences .I would like to share in public. Welcome everyone!
Since I moved to the USA I have not written in a book, I use this space to keep the memories of everything I do and everyone I meet and this makes it simple to update my family in Thailand also.
Thank you to all the writers and people educated in the media who I copied to share this blog
แวะมาบ่อยๆ นะค่ะ ขอให้มีความสุข และ มีความรักรอบๆ ตัวทุกคนค่ะ
If we never give up and begin doing, we will succeed. I wish everyone happiness and love, stay around.
เรื่องราว ข้อมูล บทความ ที่เขียนทั้งหมด ที่พื้นที่แห่งนี้เป็นข้อมูลส่วนตัว ตั้งใจเขียนเป็นบันทึกเก็บไว้อ่านย้อนหลังเพราะไม่ได้เขียนใส่สมุดตั้งแต่มาอเมริกาและเพื่อง่ายต่อทางบ้านที่ประเทศไทยได้เห็นชิวิตความเป็นอยู่ ทั้งเล่าสู่กันฟังถึงสิ่งที่ได้รู้ ได้เห็น ได้สัมผัส มิได้มีเจตนากระทบกระทั่งบุคคลใดขอขอบคุณเจ้าของบทความ งานเขียน และรวมถึงวิดีโอ ที่มีประโยชน์ได้นำมาอ้างอิงเผยแพร่ไว้ที่นี่ และยินดีต้อนรับทุกคนที่เข้ามาทั้งด้วยความตั้งใจและบ้งเอิญค่ะ
Stories and articles in this blog are my experiences .I would like to share in public. Welcome everyone!
Since I moved to the USA I have not written in a book, I use this space to keep the memories of everything I do and everyone I meet and this makes it simple to update my family in Thailand also.
Thank you to all the writers and people educated in the media who I copied to share this blog
