Life is short then do what brings happiness to life.ชีวิตเราสั้น อะไรทำแล้วมีความสุขก็ทำไป อยู่ยังไงก็ได้ให้มีความสุข

Search This Blog

Saturday, March 23, 2013

ปากโอ้ทจะปากแตกไหม? Am I going to hurt my mouth?


23 มีนาคม 2556

ปกติป้าโอ้ทใส่รองเท้าไม่มีส้น พื้นแบนราบ และใส่มีส้นขึ้นมานิดก็อยู่ที่หนึ่งนิ้วเท่านี้ละที่ใส่ได้ แค่หนึ่งนิ้วป้าโอ้ทยังเดินพลิกบ่อยๆ แต่เห็นสาวๆใส่ส้นสูงปรี้ดๆ ดูสวยดีนะ อยากใส่บ้างซิ ซื้อแบบส้นหนามาลองใส่ เดินลำบากอยู่ นานๆใส่ ไม่เดินมากก็ได้ แต่แล้วป้าโอ้ทตัดสินใจซื้อส้นเล็ก แต่ไม่แหลมเปี้ยวนะ ยังไม่อาจหาญ เอาเป็นว่าเล็กกว่าที่มีและใส่อยู่ วันนี้ใส่ครั้งแรก เดินกระโดกกระเดก กลัวจะตกส้นมาก แต่ก็รอดมาได้ ฝีกไว้ๆ เวลาใส่กระโปรงยาวๆ จะได้ใส่ส้นสูงบ้าง แต่จะตกส้น หน้าคว่ำปากแตกซะก่อนหรือเปล่านี้ซิ 😁

March 23,2013

I normally wear flat shoes or 1-inch heel that the highest. I looked at many photos of ladies on a high heel that really nice but I still did not have confident to wear. I bought few pair of wedge shoes with a thick heel for trying and did not wear often. Some pair I gave a friend. Last week, I decided to buy a small heel pair but not small as a needle for trying. I wanted to wear high heel shoes at my sister's wedding at the end of this year in Thailand but not sure if I will succeed. Well, I will keep trying wear them and walk as often as I could or I may fall off and my mouth hit the ground.




Saturday, March 16, 2013

ทำสุกี้กินที่บ้าน suki with Jailin BD cake @home March 15 2013

ตั้งใจทำสุกี้กินที่บ้าน แต่กินสองคนไม่สนุก ชวนเพื่อนๆมาด้วยดีกว่า บังเอิญใกล้วันคล้ายวันเกิดไจลี่ พวกเราได้กินเค๊กวันเกิดไจลี่เป็นของหวาน กับ ไอติมโต๋

 I was cooking Suki eat at home and invited friends by co-incident Jailin's BD was coming so we had her birth cake with my Suki.


เมื่อเราไม่ท้อ ไม่ถอย ตั้งใจ และลงมือ อะไรก็สำเร็จได้สักวัน
แวะมาบ่อยๆ นะค่ะ ขอให้มีความสุข และ มีความรักรอบๆ ตัวทุกคนค่ะ
If we never give up and begin doing, we will succeed. I wish everyone happiness and love, stay around.

เรื่องราว ข้อมูล บทความ ที่เขียนทั้งหมด ที่พื้นที่แห่งนี้เป็นข้อมูลส่วนตัว ตั้งใจเขียนเป็นบันทึกเก็บไว้อ่านย้อนหลังเพราะไม่ได้เขียนใส่สมุดตั้งแต่มาอเมริกาและเพื่อง่ายต่อทางบ้านที่ประเทศไทยได้เห็นชิวิตความเป็นอยู่ ทั้งเล่าสู่กันฟังถึงสิ่งที่ได้รู้ ได้เห็น ได้สัมผัส มิได้มีเจตนากระทบกระทั่งบุคคลใดขอขอบคุณเจ้าของบทความ งานเขียน และรวมถึงวิดีโอ ที่มีประโยชน์ได้นำมาอ้างอิงเผยแพร่ไว้ที่นี่ และยินดีต้อนรับทุกคนที่เข้ามาทั้งด้วยความตั้งใจและบ้งเอิญค่ะ

Stories and articles in this blog are my experiences .I would like to share in public. Welcome everyone!

Since I moved to the USA I have not written in a book, I use this space to keep the memories of everything I do and everyone I meet and this makes it simple to update my family in Thailand also.

Thank you to all the writers and people educated in the media who I copied to share this blog