Life is short then do what brings happiness to life.ชีวิตเราสั้น อะไรทำแล้วมีความสุขก็ทำไป อยู่ยังไงก็ได้ให้มีความสุข

Search This Blog

Saturday, March 23, 2013

ปากโอ้ทจะปากแตกไหม? Am I going to hurt my mouth?


23 มีนาคม 2556

ปกติป้าโอ้ทใส่รองเท้าไม่มีส้น พื้นแบนราบ และใส่มีส้นขึ้นมานิดก็อยู่ที่หนึ่งนิ้วเท่านี้ละที่ใส่ได้ แค่หนึ่งนิ้วป้าโอ้ทยังเดินพลิกบ่อยๆ แต่เห็นสาวๆใส่ส้นสูงปรี้ดๆ ดูสวยดีนะ อยากใส่บ้างซิ ซื้อแบบส้นหนามาลองใส่ เดินลำบากอยู่ นานๆใส่ ไม่เดินมากก็ได้ แต่แล้วป้าโอ้ทตัดสินใจซื้อส้นเล็ก แต่ไม่แหลมเปี้ยวนะ ยังไม่อาจหาญ เอาเป็นว่าเล็กกว่าที่มีและใส่อยู่ วันนี้ใส่ครั้งแรก เดินกระโดกกระเดก กลัวจะตกส้นมาก แต่ก็รอดมาได้ ฝีกไว้ๆ เวลาใส่กระโปรงยาวๆ จะได้ใส่ส้นสูงบ้าง แต่จะตกส้น หน้าคว่ำปากแตกซะก่อนหรือเปล่านี้ซิ 😁

March 23,2013

I normally wear flat shoes or 1-inch heel that the highest. I looked at many photos of ladies on a high heel that really nice but I still did not have confident to wear. I bought few pair of wedge shoes with a thick heel for trying and did not wear often. Some pair I gave a friend. Last week, I decided to buy a small heel pair but not small as a needle for trying. I wanted to wear high heel shoes at my sister's wedding at the end of this year in Thailand but not sure if I will succeed. Well, I will keep trying wear them and walk as often as I could or I may fall off and my mouth hit the ground.




1 comment:

โอ้ท@Oath said...

ป้าโอ้ทไม่ใส่แล้วค่ะ เดินไม่เป็น

I am give up.

เมื่อเราไม่ท้อ ไม่ถอย ตั้งใจ และลงมือ อะไรก็สำเร็จได้สักวัน
แวะมาบ่อยๆ นะค่ะ ขอให้มีความสุข และ มีความรักรอบๆ ตัวทุกคนค่ะ
If we never give up and begin doing, we will succeed. I wish everyone happiness and love, stay around.

เรื่องราว ข้อมูล บทความ ที่เขียนทั้งหมด ที่พื้นที่แห่งนี้เป็นข้อมูลส่วนตัว ตั้งใจเขียนเป็นบันทึกเก็บไว้อ่านย้อนหลังเพราะไม่ได้เขียนใส่สมุดตั้งแต่มาอเมริกาและเพื่อง่ายต่อทางบ้านที่ประเทศไทยได้เห็นชิวิตความเป็นอยู่ ทั้งเล่าสู่กันฟังถึงสิ่งที่ได้รู้ ได้เห็น ได้สัมผัส มิได้มีเจตนากระทบกระทั่งบุคคลใดขอขอบคุณเจ้าของบทความ งานเขียน และรวมถึงวิดีโอ ที่มีประโยชน์ได้นำมาอ้างอิงเผยแพร่ไว้ที่นี่ และยินดีต้อนรับทุกคนที่เข้ามาทั้งด้วยความตั้งใจและบ้งเอิญค่ะ

Stories and articles in this blog are my experiences .I would like to share in public. Welcome everyone!

Since I moved to the USA I have not written in a book, I use this space to keep the memories of everything I do and everyone I meet and this makes it simple to update my family in Thailand also.

Thank you to all the writers and people educated in the media who I copied to share this blog