หลับให้สบาย...เฟรดดี้ RIP FRED

21 กันยายน 2556

เมื่อสามเดือนที่ผ่านมามิสเตอร์บอกจะพาเฟรดดี้ไปให้หมอฉีดยาให้หลับไม่ตื่น แต่ป้าโอ้ทไม่ยอม ให้เหตุผลว่า เฟรดยังแข็งแรงอยู่จะให้ฉีดหลับทำไมปล่อยให้เขาไปเองตามธรรมชาติดีกว่า

จนกระทั่งเมื่อคืน มิสเตอร์เอาทรีท(อาหารให้พิเศษเฉพาะวันศุกร์) ให้สามหนุ่มกิน มาบอกป้าโอ้ทว่า เฟรดดี้ไม่สบายมากแล้ว เจ้าสองหนุ่มไม่กินอาหารร่วมกับลุงเฟรด ป้าโอ้ทไปดูเห็นลุงเฟรดกำลังกินอาหาร และมีอาการเหมือนอาหารติดคอ ป้าโอ้ทเอามือตบที่พุงเบาๆ อาการดีขึ้น และ เฟรดยังคงกินอาหารต่อไป และยังคงมีอาการเหมือนอาหารติดคอ บางครั้งใช้สองขาหน้าปัดที่ปาก ซึ่งป้าโอ้ทไม่แน่ใจว่าปัดอาหารออก หรือจะจับให้อาหารเข้าปาก ป้าโอ้ทเฝ้าดูอยู่พักใหญ่จนแน่ใจว่า อาการที่เห็นไม่ใช่อาหารติดคอ แต่เฟรดดี้พยายามกิน และ กลืนอาหารด้วยความยากลำบาก ทำให้ป้าโอ้ทน้ำออกตาทีเดียว สงสารแต่ไม่รู้จะช่วยอย่างไร มิสเตอร์ส่งเสียงมาด้านหลังว่า "ฮีกำลังจะตาย" ยิ่งกระตุ่นต่อมน้ำตาป้าโอ้ท คืนนั้นป้าโอ้ทตัดสินใจบอก"ตกลง" ยอมให้มิสเตอร์พาเฟรดไปฉีดให้หลับ

วันนี้เราตื่นกันสายแล้ว ป้าโอ้ทจัดการตัวเองเรียบร้อยลงมาด้านล่างเที่ยง มิสเตอร์กำลังหาสถานที่เพื่อพาลุงเฟรดไป ป้าโอ้ทหันไปมองเฟรดด้วยความเศร้า เฟรดเดินไปยืนที่ถาดอาหารซึ่ง ทรีทที่ให้เมื่อคืนหมดเกลี้ยง ป้าโอ้ทจัดการเททรีทให้เฟรดดี้"มื้อสุดท้าย" สงสารลุงเฟรดจัง เขาคงรู้แน่ๆเลยว่าจะถูกพาไปทำอะไร

ขณะที่มิสเตอร์กับป้าโอ้ทกำลังกินอาหาร ป้าโอ้ทบอกมิสเตอร์ว่า"เฟรดดี้ต้องรู้แน่ๆเลย แล้วเขาคงยังไม่อยากไปเพราะเขาพยายามกินอาหาร " คงเหมือนคนที่พยายามกิน ทั้งที่กินไม่ลง เพื่อให้มีแรง ให้ลุกขึ้นได้

เมื่อมิสเตอร์ติดต่อ กับทางคลินิคได้แล้ว เราสองคนพาเฟรดดี้เดินทางไปคลินิค

ป้าโอ้ทหันไปพูดกับมิสเตอร์ว่า"เราจะฆ่าเฟรดดี้นะ"
 มิสเตอร์ตอบว่า"หมอเป็นคนฆ่า"

ป้าโอ้ท: แต่เราเป็นคนบอกหมอให้ทำ (เศร้าจริงๆ) ทำแบบนี้คงบาปมากๆ คร่าชีวิตผู้อื่นด้วยเจตนา  แต่นึกถึงภาพที่เฟรดดี้กินอาหารด้วยความทรมานแล้วยิ่งแย่กว่า

*ปกติทุกวันเฟรดดี้เอาแต่นอนไม่ทำอะไร ไม่ทำความสะอาดตัวเองด้วยเพราะแก่มากแล้ว อายุแมว 15 ปีนี่แก่มากจริงๆ

ป้าโอ้ทถามเจ้าหน้าที่ว่ามีสัตว์ที่มาฉีดให้หลับบ่อยไหม แล้วถ้าไม่ป่วย สุขภาพดีปกติ ฉีดไหม เจ้าหน้าที่ตอบว่า ทางคลินิคจะตรวจสุขภาพของสัตว์ก่อนถ้า แข็งแรงดีจะไม่ฉีดให้

เจ้าหน้าที่พาเฟรดไปตรวจที่ห้องด้านหลัง ในขณะที่เราสองคนรออยู่ในห้องตรวจ สักพักเจ้าหน้าที่กลับมาแจ้งข้อมูลต่างๆ พร้อมให้ชำระค่าบริการ(วันนี้ 103 ดอลล่าร์) เราเลือกให้เผาแยกตัวเดียว และ เก็บขี้เถ้าด้วย โดยมิสเตอร์จะไปรับวันจันทร์เที่ยง

มิสเตอร์บอกว่าถ้าเผารวมเราจะไม่ได้ขี้เถ้า

ป้าโอ้ทร้องไห้ไปแล้วหนึ่งครั้งก่อนเจ้าหน้าที่พาเฟรดดี้ไปห้องด้านหลัง มองตาเฟรดดี้แล้วยิ่งเศร้า สงสารมากๆ เขายังมีลมหายใจอยู่เลย ต้องถูกทำให้หลับไป

เมื่อเจ้าหน้าที่พาเฟรดกลับมา คุณหมอมาฉีดยาให้เฟรดดี้ 3 เข็ม ป้าโอ้ทจำไม่ได้ว่าคือยาอะไรบ้าง ได้ยินหมอบอกว่า เข็มเป็นยาทำให้หลับ เข็มต่อไปทั้งสองคืออะไรบ้างไม่แน่ใจ ได้ยินว่าหนึ่งในนั้นเป็นยาทำให้หัวใจหยุดเต้น และให้ยาเกินขนาด แต่ยาอะไรนี่ไม่รู้ฟังไม่เข้าใจ

ในขณะที่หมอฉีดยาเข็มที่หนึ่ง ป้าโอ้ทก็น้ำตาไหลพรากแล้ว เมื่อเข็มที่สอง สามเข้าไปอีก ปล่อยโฮเลย แต่พยายามควบคุม เห็นเฟรดหลับไปแล้ว แต่ยังนึกสงสาร เสียใจที่ต้องทำให้เขาหลับแบบนี้  ป้าโอ้ทหันหน้าหนีไม่มองเฟรด ได้ยินเสียงมิสเตอร์บอกหมอว่าเราไปละนะ มิสเตอร์คว้ากระเป๋าป้าโอ้ทแล้วหันมาดึงป้าโอ้ทให้ออกจากห้อง ป้าโอ้ทหันไปดูร่างเฟรดที่นอนแน่นิ่งอีกครั้ง ยิ่งร้องใหญ่ มิสเตอร์ดึงป้าโอ้ทออกจากห้อง เดินตรงขึ้นรถ

ถ้าป้าโอ้ทไม่เห็นอาการที่เขากลืนอาหารลำบากคงไม่ยอมให้มิสเตอร์พามา ถ้าเขาจากไปโดยธรรมชาติป้าโอ้ทคงไม่เสียใจ ไม่ร้องไห้

เจ้าสองหนุ่มที่บ้านคงนึกนะว่าลุงเฟรดหายไปไหน โดยเฉพาะมังกี้เพราะต่อนี้ไปไม่มีลุงเฟรดให้กวนอีกแล้ว

(ป้าโอ้ทถ่ายภาพลุงเฟรดก่อนเขาหลับไว้หลายภาพจะโพสที่หลังนะคะ)


Sep 21,2013

Three months ago my husband said that he wanted to  take Fred to the Vet and make him sleep because he was very old as 15 years. He did not clean himself, he did not eat much and spent whole time sleeping. I did not agreed with him and gave him the reason that he was OK. It will be better to let him gone by himself.

Last night, he gave treat to them (we have three cats). He told me that other two did not eat with Fred.

Husband: Fred is sick then other two do not eat with him.
Me : Gave them separate

Husband: Fred is going to die. We should take him to the Vet tomorrow.

I went to check Fred at the food area and saw  him chocked. I thought food stuck in his throat then softly hit his stomach for  help. He seemed get better and continue eating. I kept looked at him and realized that he did not chocked but he had hard time with swallow food. He sometimes used his two front feet pad his mouth. I did not sure if he pad the food away or because the food did not get into his mouth.

I was really sorry for him and sad. If I let him live and struggling that was not make him happy or myself happy. My husband said that he did not even eat the food.

Finally, I decided to take him to the VET that I did not really want to do.
 I have never done!

I was crying many times especially, when seeing the VET injection. He did not feel anything, NO PAIN but I felt sad to do this to him.

If he died by himself I will not cry.

My other two cats "Herbert and Monkey" will look around for him , especially Monkey . NO MORE "FREDDY" BOTHERING.

(I took his photos before he gone will post later)