Life is short then do what brings happiness to life.ชีวิตเราสั้น อะไรทำแล้วมีความสุขก็ทำไป อยู่ยังไงก็ได้ให้มีความสุข

Search This Blog

Friday, March 21, 2014

เจ้านกขี้โมโหของป้าโอ้ท My" Angry Bird"

21 มีนาคม 2557... March 21, 2014




ป้าโอ้ท : มิสเตอร์ ไอมีเรื่องเฉิ่ม ของไอจะเล่า
Oath: Mister, I have a silly story about myself to tell you.
มิสเตอร์ : ว่ามา
Mister : OK




ป้าโอ้ท : ยูจำได้ป่าว เมื่อวานไอถามยูว่าเห็น แองกรี้เบิร์ดของไอไหม
Oath : Do you remember, I ask you yesterday if you see my angry bird?
มิสเตอร์ : อือ
Mister: Uh-huh




ป้าโอ้ท: เมื่อเช้าในห้องเรียน ไอคุยกับเพื่อนเรื่องเรียน แล้วมือก็จับเจ้าแองกรี้เบิร์ดออกมาจากกระเป๋าดินสอล่ะ ไอหาอยู่ทั้งสัปดาห์ ที่แท้อยู่ในกระเป๋าดินสอตลอดเวลาเลย
Oath: This morning, while I was talking with friends in the class, I grabbed it from my stationary bag. I was  surprised because it was there all the time but I kept looking for it around the house last week.
มิสเตอร์: เออ นะ (พยักหน้า ส่อให้เห็นว่า ยูเฉิ่มมาก)
Mister : < he smiles as funny>


ป้าโอ้ท : นี่ไง แองกรี้เบิร์ดที่ไอหา (ป้าโอ้ทชูยูเอสบีเจ้านกขี้โมโหให้มิสเตอร์ดู)
Oath : Here it is "the angry bird" I was looking for < I showed him>.
มิสเตอร์ : อ้าว! ตัวนี้เหรอ ไอนึกว่า ตัวที่เสียบอยู่บนโทรศัพท์ยู ไอไม่รู้ว่ายูมีอันนี้ด้วย
Mister: I thought you were looking for the one on your cell phone. I did not know you have this one.



หน้าตาเจ้านกขี้โมโหของป้าโอ้ท  This is what my angry bird look like.


Saturday, March 15, 2014

กิจกรรมที่โรงเรียน International Dance and Culture Dtcc March 13 2014







13 มีนาคม 2557...ป้าโอ้ททำหน้าที่ตัวแทนประเทศไทยในงานกิจกรรมกลุ่มนักเรียนนานาชาติที่โรงเรียนจ้า

March 13,2014... I represent my country in the event at school.





< more photos are coming>
เมื่อเราไม่ท้อ ไม่ถอย ตั้งใจ และลงมือ อะไรก็สำเร็จได้สักวัน
แวะมาบ่อยๆ นะค่ะ ขอให้มีความสุข และ มีความรักรอบๆ ตัวทุกคนค่ะ
If we never give up and begin doing, we will succeed. I wish everyone happiness and love, stay around.

เรื่องราว ข้อมูล บทความ ที่เขียนทั้งหมด ที่พื้นที่แห่งนี้เป็นข้อมูลส่วนตัว ตั้งใจเขียนเป็นบันทึกเก็บไว้อ่านย้อนหลังเพราะไม่ได้เขียนใส่สมุดตั้งแต่มาอเมริกาและเพื่อง่ายต่อทางบ้านที่ประเทศไทยได้เห็นชิวิตความเป็นอยู่ ทั้งเล่าสู่กันฟังถึงสิ่งที่ได้รู้ ได้เห็น ได้สัมผัส มิได้มีเจตนากระทบกระทั่งบุคคลใดขอขอบคุณเจ้าของบทความ งานเขียน และรวมถึงวิดีโอ ที่มีประโยชน์ได้นำมาอ้างอิงเผยแพร่ไว้ที่นี่ และยินดีต้อนรับทุกคนที่เข้ามาทั้งด้วยความตั้งใจและบ้งเอิญค่ะ

Stories and articles in this blog are my experiences .I would like to share in public. Welcome everyone!

Since I moved to the USA I have not written in a book, I use this space to keep the memories of everything I do and everyone I meet and this makes it simple to update my family in Thailand also.

Thank you to all the writers and people educated in the media who I copied to share this blog