Life is short then do what brings happiness to life.ชีวิตเราสั้น อะไรทำแล้วมีความสุขก็ทำไป อยู่ยังไงก็ได้ให้มีความสุข

Search This Blog

Friday, March 21, 2014

เจ้านกขี้โมโหของป้าโอ้ท My" Angry Bird"

21 มีนาคม 2557... March 21, 2014




ป้าโอ้ท : มิสเตอร์ ไอมีเรื่องเฉิ่ม ของไอจะเล่า
Oath: Mister, I have a silly story about myself to tell you.
มิสเตอร์ : ว่ามา
Mister : OK




ป้าโอ้ท : ยูจำได้ป่าว เมื่อวานไอถามยูว่าเห็น แองกรี้เบิร์ดของไอไหม
Oath : Do you remember, I ask you yesterday if you see my angry bird?
มิสเตอร์ : อือ
Mister: Uh-huh




ป้าโอ้ท: เมื่อเช้าในห้องเรียน ไอคุยกับเพื่อนเรื่องเรียน แล้วมือก็จับเจ้าแองกรี้เบิร์ดออกมาจากกระเป๋าดินสอล่ะ ไอหาอยู่ทั้งสัปดาห์ ที่แท้อยู่ในกระเป๋าดินสอตลอดเวลาเลย
Oath: This morning, while I was talking with friends in the class, I grabbed it from my stationary bag. I was  surprised because it was there all the time but I kept looking for it around the house last week.
มิสเตอร์: เออ นะ (พยักหน้า ส่อให้เห็นว่า ยูเฉิ่มมาก)
Mister : < he smiles as funny>


ป้าโอ้ท : นี่ไง แองกรี้เบิร์ดที่ไอหา (ป้าโอ้ทชูยูเอสบีเจ้านกขี้โมโหให้มิสเตอร์ดู)
Oath : Here it is "the angry bird" I was looking for < I showed him>.
มิสเตอร์ : อ้าว! ตัวนี้เหรอ ไอนึกว่า ตัวที่เสียบอยู่บนโทรศัพท์ยู ไอไม่รู้ว่ายูมีอันนี้ด้วย
Mister: I thought you were looking for the one on your cell phone. I did not know you have this one.



หน้าตาเจ้านกขี้โมโหของป้าโอ้ท  This is what my angry bird look like.


No comments:

เมื่อเราไม่ท้อ ไม่ถอย ตั้งใจ และลงมือ อะไรก็สำเร็จได้สักวัน
แวะมาบ่อยๆ นะค่ะ ขอให้มีความสุข และ มีความรักรอบๆ ตัวทุกคนค่ะ
If we never give up and begin doing, we will succeed. I wish everyone happiness and love, stay around.

เรื่องราว ข้อมูล บทความ ที่เขียนทั้งหมด ที่พื้นที่แห่งนี้เป็นข้อมูลส่วนตัว ตั้งใจเขียนเป็นบันทึกเก็บไว้อ่านย้อนหลังเพราะไม่ได้เขียนใส่สมุดตั้งแต่มาอเมริกาและเพื่อง่ายต่อทางบ้านที่ประเทศไทยได้เห็นชิวิตความเป็นอยู่ ทั้งเล่าสู่กันฟังถึงสิ่งที่ได้รู้ ได้เห็น ได้สัมผัส มิได้มีเจตนากระทบกระทั่งบุคคลใดขอขอบคุณเจ้าของบทความ งานเขียน และรวมถึงวิดีโอ ที่มีประโยชน์ได้นำมาอ้างอิงเผยแพร่ไว้ที่นี่ และยินดีต้อนรับทุกคนที่เข้ามาทั้งด้วยความตั้งใจและบ้งเอิญค่ะ

Stories and articles in this blog are my experiences .I would like to share in public. Welcome everyone!

Since I moved to the USA I have not written in a book, I use this space to keep the memories of everything I do and everyone I meet and this makes it simple to update my family in Thailand also.

Thank you to all the writers and people educated in the media who I copied to share this blog