วันนี้แผนของเราคือไปชุมชนไทยในแอลเอ แต่ก่อนอื่นตามโบราณว่าไว้ "กองทัพเดินด้วยท้อง" ตามมติเราเลือกไปร้านอาหารไทยก๋วยเตี๋ยวห้อยขา ไปถึงร้านประมาณ 9.30น ก่อนร้านเปิดครึ่งชั่วโมง ปัญหาคือไม่มีที่จอดเพราะวันนี้เป็นวันห้ามจอดริมทาง เราวนกันอยู่สามรอบมีลานจอดของบริษัทฯละแวกนั้นซึ่งถ้าเข้าไปจอดไม่มีสติ๊กเกอร์อนุญาตได้โดนลากไปแน่ๆ มิสเตอร์เดินลงไปลานหลังร้านมีป้ายจอดเฉพาะร้านด้านข้าง แต่ป้าโอ้ทคิดว่าจอดได้นะ มิสเตอร์ไม่อยากมีปัญหาจอดผิดที่ไม่จอดดีกว่า สักพักวนกลับมามีป้ายจอดร้านก๋วยเตี๋ยวหลังร้านพอดี จอดตรงนี้ล่ะแล้วเพื่อน ดร. ของเราลงไปเดินดูด้านหน้าว่ามีลานจอดสาธารณะไหม กลับมาไม่มีจ้า แต่ไม่ละความพยายาม แต่ในขณะนั้นเราตกลงใจว่าจะเปลียนร้านแล้ว ก่อนจะเคลื่อนย้ายทัพ ดร.เดินดุ่มเคาะประตูหลังร้านแต่ไม่มีเสียงตอบรับ ข้างกัน คาดว่าน่าจะร้านเดียวกัน ดร. ไม่รีรอ ก้าวฉับเข้าประตูนั้นทันใด ร้านเดียวกันจริงๆ พนักงานออกมาดูที่จอดรถไม่มีปัญหา และเปิดประตูให้เข้าไปนั่งรอ เราเข้าใจว่าจะเปิดประตูหน้าพากันเดินไปด้านหน้า แต่ทางร้านเปิดประตูหลังต่างหาก เราเดินอ้อมกลับมาด้านหลัง เข้าไปนั่งพร้อมสั่งพร้อมหม่ำ ในขณะเดียวกันถึงเวลาร้านเปิดพอดี ด้วยความหิว และ มาไกล ประกอบกับแถวบ้านเราไม่มีอาหารไทยกินง่าย ป้าโอ้ทเองทำไม่เก่งด้วย ดร.จัดการสั่งเต็มที่ แต่ยั้งไว้บ้างแล้วนะ...
Dec 23, 2014
We started our day with Thai food at " Thai Hoy Ka noodle". We were there 30 minutes before the restaurant open and could not find parking. I walked to the restaurant front door , if someone in side but nobody. We parked at a private parking near by and checked for the permit sign if anywhere for the restaurant. Finally, we decided to park in the back of the restaurant. A friend of us jump out of the car and knocked the back door of the restaurant but no respond from inside. She walked to the next door which wide open which we guessed it was the other door of the Thai restaurant. She succeeded because we could get in now.
No comments:
Post a Comment