Finally, I finished this sweater take very long time 1 year. I knit this sweater since start to knit in Bangkok. The cause made me did not finish earlier because I always grap other things to do instead this sweater. It looks OK but does not satified me. There are many pattern on this sweater because I wanted to know how to knit them in the same time. I do not want to wait until finish one pattern and learn new pattern. In Thai call "Jai ron" means want to do so quick.
ขอท้าวความไปเมื่อกลางปี 2550 ได้ค้นพบครูสอนนิตติ้งใกล้ตัวนี้เองคือเพื่อนสาวคนหนึ่ง ไม่รูัมาก่อนเลยว่าเพื่อนเก่ง เราก็เสาะแสวงหาครูสอน ทั้งราคาถูกๆ เสียนาน เริ่มทำนิตกันสไตล์นักเรียนขี้เกียจและใจร้อน ขอทำเสื้อและต้องมีหลายลายในตัวเดียวเพราะไม่อยากรอทำเสร็จแล้วหัดลายใหม่ เพื่อนผู้สอนก็แสนใจดี ไม่เคยเขียนแพทเทิร์นมานานมาก (เพื่อนว่างั้น) ต้องมานั่งเขียนแพทเทิร์นตามลายที่เพื่อนนักเรียนเธออยากจะทำ ไปหามาจากหนังสืองานฝีมือ ในที่สุดลายก็คลอดออกมาในกระดาษกราฟที่เป็นตารางเราใช้กันสมัยเรียนกราฟชั้นประถมนั่นล่ะ ปรากฎว่าทำไปได้นิดหน่อย มีแผนจะไปเทียวภูเรือกับที่บ้านช่วงปีใหม่หนาวด้วยซิ พักก่อนนะจ๊ะอยากได้หมวกซิคราวนี้
ทำหมวกจนเสร็จสรรพ ไปเทียวกลับมา ทำเสื้อต่อ เวลาเดินทางไปไหนก็จะหอบหิ้วไปทำด้วย เคยไปบ้านเพื่อนที่ใต้นั่งรถไฟไปก็หอบหิ้วไปถักในรถไฟ
กระทั่งได้เวลาย้ายถิ่นฐานมาอยู่อเมริกาเสื้อก็ยังไม่คลอดซะทีเพราะหยิบอย่างอื่นมาทำอยู่เป็นเนือง เสื้อตัวแรกก็วางแหมะอยู่ในตะกร้า
จนในที่สุดปาฎิหารย์มีจริง สำเร็จแล้วจ้า แต่โอโห! ปาเข้าไป 1 ปีเต็มๆ เลย มาดูกันดีกว่าว่าได้ผลงานออกมาเป็นยังไง มีการแก้ไขอยู่หลายครั้ง ล่าสุดวันนี้ถูกใจล่ะ
โครเชท์ต่อที่ปลายปก
รื้อปกออกทำโครเชท์แถวเดียว ล่าสุดเมื่อเช้านี้เอง เพราะปกม้วนตลอดเวลาใส่ ไม่ปลื้มจ้า
1 comment:
เค้าอยากได้ด้วยอ่ะ...เอาสีหวานๆนะ...แบบเขียวอ่อนผสมหรือสลับกับฟ้าหรือสีหวานๆ...หาโอกาสทำส่งมาได้ป่าว...อิอิ
Post a Comment