Life is short then do what brings happiness to life.ชีวิตเราสั้น อะไรทำแล้วมีความสุขก็ทำไป อยู่ยังไงก็ได้ให้มีความสุข

Search This Blog

Friday, July 30, 2010

ถึงเนบราสก้า 28th June 10 to Nebraska

สวัสดีค่ะ ทิ้งช่วงไปซะนานเลยกว่าจะมาเล่าต่อเรื่องการเดินทางอันแสนยาวไกลครั้งแรกที่ผ่านมา ถ้างันไม่ต้องพร่ำพรรณนาอะไรกันมากละกันเน่อะ ไปกันเลยดีกว่าจ้า...
It was quiet long since last time to continue our road trip to North Dakota, so let's follow me.

เช้าวันที่ 28 มิ.ย53...ตื่นมาหม่ำมื่อเช้ากันแต่เช้า วันนี้ดารินบ่นว่าจ่ายค่าโรงแรมตั้งแพง ไม่มีเบค่อนให้กินเลย ทำท่าไม่อยากกิน แต่โอ้ทบอกกินไปก่อนเสียเงินไปแล้วนี่นา เมื่ออิ่มหน่ำ ก็พากันออกเดินทางต่อ โดยโอ้ทหยิบกล้วยใส่เป้มาด้วย เป็นเสบียงระหว่างทางจ้า เพราะจะกินตอนที่กำลังหม่ำๆๆ ก็ใส่เข้าไปไม่ไหวแล้วเด้อ อ่อก่อนออกจากโรงแรมเดินกันไปดูสระว่ายน้ำ น่าว่ายจริงๆๆ แต่เวลาเปิดสระโน่นเลย 10 โมง ดารินอุตส่าห์ถามเจ้าหน้าที่ว่าเล่นก่อนได้ป่าว ได้คำตอบมาว่าไม่ได้ๆๆๆ..อดอีกแล้ว
In the 28th June 10 morning we had breakfast at the hotel but Darin was upset because he did get good breakfast as he paid " No bacon" ..He said. anyway I told him to had something.

วันนี้จุดหมายปลายทาง บ้านเพื่อน "หนึ่ง" ที่ โอมาฮ่า เนบราสก้า ระหว่างทางกินไม่หยุดปากเลย
Today we were going to visited friend"Neung" in Omaha , Nebraska. I took a banana for my spare during our way...LOL and also my mounth never stoppen working both talking and eating all the way.



ข้ามแม่น้ำมิสซิสซิปปี้ แม่น้ำเชื่อมระหว่างรัฐอิลินอยส์ กับ ไปโอวา (ดารินบอกแหละ ถึงรู้ ประวัติศาตสร์ชาติไทยยังไม่รู้เลย...แย่จริงๆๆ) ตลอดเส้นทางไอโอวาที่ผ่านจะเห็นกังหันลมตั้งตระหง่าน เป็นเทือกแถว ดารินบอกว่าเป็นกังหันผลิตไฟฟ้าพลังลม เห็นสูงๆๆเหมือนเล็ก โอ้ทเห็นใกล้ๆ บนถนนเพราะมีรถบรรทุกใบพัดนี้ขับผ่านไป 2 ครั้ง โอโห! มหึมามากขอบอกเลย
We drove across Missisippi river. I knew from Darin this river is the border between Illinois and Iowa. I saw windmills along the way in Iowa. Darin said they are for electric power by wind. I saw 2 trucks carried windmills passed by..OH! they were huge did not look small as same as I saw them stand on the land.
บนถนนที่เห็นบ่อยๆ อีกสิ่งหนึ่งเป็นเจ้ารถตู้ลากรถเก๋ง และ รถเก๋งลากรถตู้ นั่นคือตู้แคมป์นั่นเอง โอ้ทรู้จักแต่แคมป์เปอร์จะเป็นรถยาวๆๆ ขับได้ แต่ตู้ลากแบบนี้ไม่รู้ว่าเรียกอะไร เคยมีผู้รู้บอกแล้วแต่ลืม แล้วยังมีรถลากเรือ ลากเจ๊ตสกีกันอีก เพราะฤดูร้อนจะเป็นฤดูกิจกรรมนอกสถานที่ อากาศร้อนที่นี่สั้นนี่นา แค่ 4 เดือนก็จบแล้ว ปีหนึ่งก็มีเท่านี่ล่ะ ไม่เหมือนบ้านเรา บ่นกัน ร้อนตับจะแตก...ฮ่าฮ่า
On the road also there were many cars with containers or contairners trcuk with cars. I do not know what are they call but I know camppers, so I guess they were difference type of camppers. Also there were some cars with jet ski and boats. There are many activities in summer but the summer here is really shorts only 4 months if compare with Thailand. Thai people complain " it is hot can broke the liver"....haha.

แวะเติมน้ำมันตลอดเส้นทางเหมือนกัน คนเติมก็เติมไป คนบ้ากล้องก็เล่นกะกล้องไป ไม่มีใครถ่ายให้ก็ไม่ง้อคับท่าน หามุมวาง ได้ดีบ้าง ไม่ดีบ้าง คนเติมน้ำมันเสร็จก็มาเรียกๆๆๆ เลิกเล่นได้แล้ว ไปๆๆๆๆๆ..อิอิ
Everytime when we stopped at the gas station I was playing around and taking photos. Darin was filling gas and went to minimart while I was playing around . It did not matter for me if he did not take photos for me at all...haha.. I can set auto mode and put the camera anywhere can see me, so this was the reasons my photos looked funny.

เข้าเขตจุดหมายของวันนี้แล้ว ขอบอกว่า พลาดถ่ายรูปป้ายรัฐเกือบทุกรัฐ ไม่ได้เรื่องเลย ก็ต้องโฟกัสก่อนนี่นา ไม่งั้นจะเห็นอะไรล่ะ คนข้างๆๆ มีดุ บอกป้ายจะถึงข้างหน้าแล้ว ถ่ายเลยไม่ต้องห่วงโฟกัส..นั่นว่าเข้า แหมๆๆ ก็เรากำลังฝึกถ่ายดีๆๆ ก็ต้องโฟกัสก่อนซิ...ตลอดเส้นทางไม่ได้ใช้จีพีเอส เพราะคนพามาเขาพาไปดูธรรมชาติ ดูระหว่างทาง จะขับไปเรื่อยๆ ตามแผนที่ แต่บ้านเพื่อนนี่ไม่เคยมากันก่อนก็ต้องใช้ซะหน่อย..อ่อ ตลอดเส้นทาง 12 วันโอ้ทช่วยขับแค่ไม่ถึงชั่วโมง ราว 40 นาที ดารินไปนอนหลังรถ แต่ไม่หลับ บอกว่า ลงหลุมบ่อย...ผิดอีกแล้วเรา
Finally, we got Omaha , Nebraska. All the way Darin did not use GPS because I guessed he wanted to take me see scenery and took pictures so he follow a map, but we must used for Neung's house direction because we never been there.
I helped him drove only 40 mins all the trip 12 days. He was resting in the back but he did not slept because I drove into many holes...LOL

ถึงบ้านหนึ่งแล้ว หมู่บ้านน่าอยู่จัง เมืองก็ใหญ่กว่าเดลาแวร์ตั้งเยอะ มื้อแรกของการเดินทางเลยนะเนี่ยที่ได้กินอาหารเอเชีย และเป็นมื้อเดียวจนกระทั่งเดินทางกลับด้วย จากนั้นพากันดูหนัง" Toy story" ก่อนกลับมาพักผ่อนสำหรับวันต่อไป
Omha is bigger than Delaware, clean and look nice. We were at Neung's house in the same time for supper, so she took us to Chinese buffet. It was my 1st Asian food until we came back. After eating we watched a movie" Toy story 3D" . The movie was fun and the cenima was better than where I went in Delaware.

เจ้าบ้านน่ารัก ต้อนรับอย่างดี เตรียมที่หลับที่นอนไว้ให้ แถมมื้อเช้าอีก เหมือนอยู่โรงแรมก็ไม่ปาน...งานนี่้ขอให้เจ้าบ้านจงเจริญๆๆๆๆ..
Neung was taking care us well such as prepared a room, a bed and also breakfast same as stayed in a hotel. Thank you to Neung.
วันต่อไปจะพาไปเที่ยวสวนสัตว์ใหญ่ ที่โอมาฮ่านะจ่ะ
Tomorrow I will take you to "Omaha Zoo" it was BIG.

No comments:

เมื่อเราไม่ท้อ ไม่ถอย ตั้งใจ และลงมือ อะไรก็สำเร็จได้สักวัน
แวะมาบ่อยๆ นะค่ะ ขอให้มีความสุข และ มีความรักรอบๆ ตัวทุกคนค่ะ
If we never give up and begin doing, we will succeed. I wish everyone happiness and love, stay around.

เรื่องราว ข้อมูล บทความ ที่เขียนทั้งหมด ที่พื้นที่แห่งนี้เป็นข้อมูลส่วนตัว ตั้งใจเขียนเป็นบันทึกเก็บไว้อ่านย้อนหลังเพราะไม่ได้เขียนใส่สมุดตั้งแต่มาอเมริกาและเพื่อง่ายต่อทางบ้านที่ประเทศไทยได้เห็นชิวิตความเป็นอยู่ ทั้งเล่าสู่กันฟังถึงสิ่งที่ได้รู้ ได้เห็น ได้สัมผัส มิได้มีเจตนากระทบกระทั่งบุคคลใดขอขอบคุณเจ้าของบทความ งานเขียน และรวมถึงวิดีโอ ที่มีประโยชน์ได้นำมาอ้างอิงเผยแพร่ไว้ที่นี่ และยินดีต้อนรับทุกคนที่เข้ามาทั้งด้วยความตั้งใจและบ้งเอิญค่ะ

Stories and articles in this blog are my experiences .I would like to share in public. Welcome everyone!

Since I moved to the USA I have not written in a book, I use this space to keep the memories of everything I do and everyone I meet and this makes it simple to update my family in Thailand also.

Thank you to all the writers and people educated in the media who I copied to share this blog