Life is short then do what brings happiness to life.ชีวิตเราสั้น อะไรทำแล้วมีความสุขก็ทำไป อยู่ยังไงก็ได้ให้มีความสุข

Search This Blog

Saturday, July 30, 2011

ไปดูเบสบอลกับครูและเพื่อนๆที่เรียนภาษาอังกฤษด้วยกัน...My second baseball game with ESL group

วันศุกร์ที่ 29 กรกฎาคม 2554... วันนี้นัดกับครูและเพื่อนๆ ที่เรียนภาษาอังกฤษด้วยกันเจอกันที่ลานจอดรถห้องสมุดแบร์ (ชื่อห้องสมุด) โอ้ทจอดรถไว้ที่นั่นแล้วไปกับครู เพื่อนขับไปอีกหนึ่งคัน อ่อ! เราไปดูเบสบอลกันจ้า  ครั้งนี้เป็นครั้งที่สองของโอ้ท  เบสบอลครั้งแรก ไปดูกับมิสเตอร์ เป็นการแข็งของทีมระดับต้นแล้ว เรียกว่า เมเจอร์ลีค ครูบอกว่าเบสบอลจะมี 4 ระดับ (ถ้าจำไม่ผิดนะเพราะโอ้ทยังไม่เข้าใจกติกา การเล่น และไม่รู้ข้อมูลเบสบอล) ระดับ 1 จะต่ำสุด ทีมที่ไปดูวันนี้เป็นระดับ 2 แต่ที่ไปดูครั้งแรกเป็นระดับ 4

สนามเบสบอลวันนี้เล็กกว่าสนามที่ไปดูครั้งก่อนมาก เพราะเป็นทีมระดับต่ำกว่านั่นเอง แต่โอ้ทชอบเพราะได้นั่งที่ใกล้สนามมากกว่า ครูคอยบอกพวกเราว่าเกิดอะไรขึ้นในสนาม ทำให้พอเข้าใจบ้าง แต่โอ้ทยังไม่เข้าใจแจ่มแจ้ง คงต้องไปดูบ่อยๆ ค่าตั๋วรอบนี้ถูกกว่า รอบที่แล้ว รอบนี้โอ้ทจ่ายเอง $9 แต่รอบที่แล้วสิบกว่ามั้งจำไม่ได้เพราะไม่ได้เป็นคนจ่าย ที่สนามนี้ทุกวันศุกร์จะมีจุดพลุด้วย โอ้ทถ่ายรูปพลุสวยไม่ได้เลยเพราะไม่ได้เอาขาตั้งกล้องไปด้วย  มาดูบรรยากาศกันดีกว่า

Friday 29th July 2011... My ESL group went to the baseball game in Wilmington ,Delaware , USA. It was my 2nd game. My first baseball game. I went with my husband . It was major league so the feild is bigger than today. I knew a little more about the game because our teacher "Jack" told us what happenned in the game at the time.

Every Friday after the game had fireworks but I did not get any good photos because I did not bring a tri-pod. Anyway ,we had a good time. Thank you our teacher.






 
P7292125
 
IMGP6328

IMGP6341

IMGP6357

P7292178

P7292200

P7292204

P7292221

P7292231

P7292239

P7292279

No comments:

เมื่อเราไม่ท้อ ไม่ถอย ตั้งใจ และลงมือ อะไรก็สำเร็จได้สักวัน
แวะมาบ่อยๆ นะค่ะ ขอให้มีความสุข และ มีความรักรอบๆ ตัวทุกคนค่ะ
If we never give up and begin doing, we will succeed. I wish everyone happiness and love, stay around.

เรื่องราว ข้อมูล บทความ ที่เขียนทั้งหมด ที่พื้นที่แห่งนี้เป็นข้อมูลส่วนตัว ตั้งใจเขียนเป็นบันทึกเก็บไว้อ่านย้อนหลังเพราะไม่ได้เขียนใส่สมุดตั้งแต่มาอเมริกาและเพื่อง่ายต่อทางบ้านที่ประเทศไทยได้เห็นชิวิตความเป็นอยู่ ทั้งเล่าสู่กันฟังถึงสิ่งที่ได้รู้ ได้เห็น ได้สัมผัส มิได้มีเจตนากระทบกระทั่งบุคคลใดขอขอบคุณเจ้าของบทความ งานเขียน และรวมถึงวิดีโอ ที่มีประโยชน์ได้นำมาอ้างอิงเผยแพร่ไว้ที่นี่ และยินดีต้อนรับทุกคนที่เข้ามาทั้งด้วยความตั้งใจและบ้งเอิญค่ะ

Stories and articles in this blog are my experiences .I would like to share in public. Welcome everyone!

Since I moved to the USA I have not written in a book, I use this space to keep the memories of everything I do and everyone I meet and this makes it simple to update my family in Thailand also.

Thank you to all the writers and people educated in the media who I copied to share this blog