ป้าโอ้ทเดินทางกลับไทย 13 พฤศจิกายน 2556 ...
*ก่อนเดินทางสองสัปดาห์ ป้าโอ้ทได้รับจดหมายให้เป็นคนหนึ่งที่ร่วมตัดสินคดีความในศาล (ภาษาอังกฤษเรียก เจอรี่ ดิวตี้) ซึ่งป้าโอ้ทดีใจอย่างมาก เพราะเคยฟังจากคนอื่นๆมาตั้งสอง สามปีแล้ว อยากมีประสบการณ์ อยากรู้ว่าทำอย่างไร เป็นอย่างไร ดังนั้นไม่รีรอ ป้าโอ้ทกรอกข้อมูล ส่งใบตอบรับไปในวันรุ่งขึ้น
หลังจากนั้นไม่กี่วัน ระหว่างหม่ำๆ มื้อกลางวันกับมิสเตอร์ และ เพื่อน ป้าโอ้ทเล่าถึงเรื่องนี้ แล้วตัวป้าโอ้ทเองนี่ล่ะ นึกได้ว่า หน้าที่นี้เป็นหน้าที่ของพลเมืองเท่านั้น " อเมริกัน ซิติเซ่น" ซึ่งป้าโอ้ทไม่ได้เป็น เพียงแต่ถือกรีนการ์ดเท่านั้นเอง ว้า! อดเลย
กลับถึงบ้านเอาจดหมายให้มิสเตอร์อ่าน ได้ความว่า ก่อนวันรายงานตัว 3 ธันวาคม 2556 ป้าโอ้ทค่อยโทรไปแจ้ง พอดีกับระยะเวลาที่ป้าโอ้ทกลับจากไทย
2 ธันวาคม 2556 ป้าโอ้ทจัดการโทรไปแจ้งว่ายื่นจดหมายตอบรับแล้ว แต่ไม่คิดว่าจะทำได้เพราะไม่ได้เป็นอเมริกัน (สัญชาติ) เจ้าหน้าที่ปลายสายให้แฟกซ์กรีนการ์ด และ เลขบาร์โค้ดในจดหมายไป
3 ธันวาคม 2556 ...ป้าโอ้ทต้องรีบไปปฎิบัติหน้าที่แจ๋ว จึงสแกนกรีนการ์ดและ จดหมายให้เห็นบาร์โค้ดอีเมล์ให้มิสเตอร์ โทรบอกมิสเตอร์ให้จัดการ ในขณะนั้นเหลือบเห็นไปรษณีย์บัตรบนโต๊ะข้อความว่า "จากที่คุณแจ้งประสงค์ไม่สามารถเข้าร่วมตัดสินคดีในฐานะ เจอรี่ ได้ให้คุณส่งเอกสาร...." นึกแปลกใจว่า โปสการ์ดมาเร็วจัง มาถึงตอนไหนเนี่ย เพิ่งโทรไปเมื่อวาน และในตอนเย็นหลังกลับจากปฎิบัติหน้าที่แจ๋วแล้ว ได้รับไปรษณีย์บัตรอีกใบ ข้อความว่า จากที่คุณแจ้งว่าไม่สามารถไปเข้าร่วมและได้ส่งเอกสารเข้ามาแล้ว...
โอโห เร็วจัง
สรุปว่า ป้าโอ้ทไม่ได้เข้าร่วมเป็นหนึ่งในผู้ตัดสินคดีอย่างที่อยากไป เพื่อเป็นประสบการณ์ และไม่รู้ว่าจะได้เข้าร่วมไหมเพราะไม่คิดจะสอบซิติเซ่นด้วยซิ อีกหลายปีกว่ากรีนการ์ดจะหมดอายุ ถ้าป้าโอ้ทเปลียนใจสอบซิติเซ่น คงมีโอกาส และ อาจจะเบื่อเหมือนหลายๆคนที่เล่าให้ฟัง
We were going to Thailand on Nov 13, 2013
Two weeks before Thailand trip , I got a letter for "Jury Duty" . I was really excited because I wanted to be there. I return accepted letter on the next day.
On Saturday afternoon on the week during our lunch, I talked with Mister and friends about it and then I remembered that only American could do but I am not. I need to call for confirm on the date before reporting date (mine was Dec 3 2013)
I called on Dec 2 2013 and mention about accepted letter have been return but I am not an American citizen. A person on the phone asked me to fax my Green card with a barcode on the letter.
I found a postcard on the computer desk that I need to fax my green card and letter with barcode after I called. Surprise! I just called yesterday but the post card already arrived just over night. In the evening of the day I fax my Green card and a letter with barcode I on the post card that said they accepted my excused. OH! so quick response.
PS: I really want to attend Jerry duty once for my experience but I am not sure if I have a chance as I do not plan to apply for an American citizenship. Well, my green card is still good for many years, so I have plenty of the time to think about it. I may change my mind.
Search This Blog
Thursday, December 5, 2013
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
เมื่อเราไม่ท้อ ไม่ถอย ตั้งใจ และลงมือ อะไรก็สำเร็จได้สักวัน
แวะมาบ่อยๆ นะค่ะ ขอให้มีความสุข และ มีความรักรอบๆ ตัวทุกคนค่ะ
If we never give up and begin doing, we will succeed. I wish everyone happiness and love, stay around.
เรื่องราว ข้อมูล บทความ ที่เขียนทั้งหมด ที่พื้นที่แห่งนี้เป็นข้อมูลส่วนตัว ตั้งใจเขียนเป็นบันทึกเก็บไว้อ่านย้อนหลังเพราะไม่ได้เขียนใส่สมุดตั้งแต่มาอเมริกาและเพื่อง่ายต่อทางบ้านที่ประเทศไทยได้เห็นชิวิตความเป็นอยู่ ทั้งเล่าสู่กันฟังถึงสิ่งที่ได้รู้ ได้เห็น ได้สัมผัส มิได้มีเจตนากระทบกระทั่งบุคคลใดขอขอบคุณเจ้าของบทความ งานเขียน และรวมถึงวิดีโอ ที่มีประโยชน์ได้นำมาอ้างอิงเผยแพร่ไว้ที่นี่ และยินดีต้อนรับทุกคนที่เข้ามาทั้งด้วยความตั้งใจและบ้งเอิญค่ะ
Stories and articles in this blog are my experiences .I would like to share in public. Welcome everyone!
Since I moved to the USA I have not written in a book, I use this space to keep the memories of everything I do and everyone I meet and this makes it simple to update my family in Thailand also.
Thank you to all the writers and people educated in the media who I copied to share this blog
แวะมาบ่อยๆ นะค่ะ ขอให้มีความสุข และ มีความรักรอบๆ ตัวทุกคนค่ะ
If we never give up and begin doing, we will succeed. I wish everyone happiness and love, stay around.
เรื่องราว ข้อมูล บทความ ที่เขียนทั้งหมด ที่พื้นที่แห่งนี้เป็นข้อมูลส่วนตัว ตั้งใจเขียนเป็นบันทึกเก็บไว้อ่านย้อนหลังเพราะไม่ได้เขียนใส่สมุดตั้งแต่มาอเมริกาและเพื่อง่ายต่อทางบ้านที่ประเทศไทยได้เห็นชิวิตความเป็นอยู่ ทั้งเล่าสู่กันฟังถึงสิ่งที่ได้รู้ ได้เห็น ได้สัมผัส มิได้มีเจตนากระทบกระทั่งบุคคลใดขอขอบคุณเจ้าของบทความ งานเขียน และรวมถึงวิดีโอ ที่มีประโยชน์ได้นำมาอ้างอิงเผยแพร่ไว้ที่นี่ และยินดีต้อนรับทุกคนที่เข้ามาทั้งด้วยความตั้งใจและบ้งเอิญค่ะ
Stories and articles in this blog are my experiences .I would like to share in public. Welcome everyone!
Since I moved to the USA I have not written in a book, I use this space to keep the memories of everything I do and everyone I meet and this makes it simple to update my family in Thailand also.
Thank you to all the writers and people educated in the media who I copied to share this blog
No comments:
Post a Comment