ป้าโอ้ทแย่แล้ว ไปทางไหนเนี่ย! Which way ?

23 มกราคม 2557
Jan 23,2014






วันนี้โรงเรียนป้าโอ้ทเปิด 10 โมง ป้าโอ้ทไม่ต้องไปเรียนวิชาตอนเช้า วิชาที่สองเริ่ม 10.30น. สบายไม่ต้องตื่นเช้า ไม่ต้องรีบร้อน อากาศวันนี้ยังหนาวมาก 5ฟาเรนไฮต์ แต่อุ่นกว่าเมื่อวาน หิมะเป็นนำแข็งแล้ว ข้างนอกเย็นยะเยือก ป้าโอ้ทแต่งตัวเต็มที่ แวะรับเพื่อนข้างบ้าน ไปส่งที่ทำงานทางผ่าน แต่ป้าโอ้ทแวะส่งของไปรษณีย์ก่อน ขายของในอีเบย์ได้อีกแล้ว เยๆ



Today school open at 10am, so I did not study the morning class. My other class was at 10.30am. The weather today was warmer than yesterday but it still cold very much for me. At the time I opened the door, I could feel the cold from icy.  I dropped packages at the post office and took Tow to his lab before headed to school.





วันนี้รถเยอะจัง คงเพราะสายแล้ว ป้าโอ้ทขับไปเรื่อยๆ ฟังวิทยุคลื่น FM 93.7 เพราะมีแจ้งข่าวอากาศด้วย และมีเรื่องราวของคนทั่วไปคุยให้ฟังด้วย ฝีกภาษาไปในตัว ดีกว่าเปิดเพลงไทยฟังเนอะ (ป้าโอ้ทเปิดเพลงไทยเวลาไม่อยากใช้สมาธิหลายทาง ไหนจะขับรถ ไหนต้องตั้งใจฟังวิทยุว่าคุยอะไร ก็อยากรู้นี่นา) มาเล่าต่อเรื่องเช้านี้ดีกว่า...



There were many cars on the road at that time. I was listening to the radio channel FM 93.7 while driving. They reported weather update and also talked with people on the phone about the situation they pick. It was fun and I could learn something with the stories they were talking.






ขับไปได้นิดเดียวเท่านั้น ประมาณ 10 นาที เส้นทางที่ป้าโอ้ทต้องไปปิด ไอหยา! งานเข้าป้าโอ้ทแล้ว ทำไงล่ะทีนี้ สี่แยกด้วย เอาก็เอา เลี้ยวขวาตามรถคันอื่นไปก่อน ไปไหนก็ไม่รู้ มองนาฬิกา อีก 40 นาทีถึงโรงเรียน จะรอดไหมเนี่ย จะได้ไปเรียนไหมเนี่ย คิดไป เริ่มวิตก หายใจไม่ทั่วท้อง แต่ยังมีสติ มองรถคันหน้า มองทาง ตัดสินใจเลี้ยวตามคันหน้า เข้าหมู่บ้านเพราะคิดว่าเขาคงหาทางออกเหมือนกัน  ปรากฎว่าเลี้ยวเข้าบ้าน...ขำ แต่ขำไม่ออก เวลาก็น้อยลงทุกนาที เอาละ มีรถมาตามอีกคันก็แล้วกัน ขับไปได้ประมาณ 5 นาที (ไกลเหมือนกันนะ) เลี้ยวเข้าบ้านอีกแล้ว โอยๆ ไม่ไหว ป้าโอ้ทจะไปถึงโรงเรียนไหมเนี่ย เริ่มแน่นหน้าอก วิตกมาก  ตัดสินใจเลี้ยวออกทางเดิมดีกว่าแล้วตรงไปทางที่เลี้ยวมาตอนแรก



I went not far yet . OMG! the road I always use closed. Which way I should go?
I had no choice then I must turn to the right followed other cars. I decided to follow a car in front of me but that car went to a  house. Still, I followed one more car and that car went to the house too. I was worried , if I missed the class today.It was 10 minutes until the class started but it took about 40 minutes from where I was to get to school. However, I took decision to go back to the road I turned at first.

"โอยๆ เบรคไม่ได้ หวาดเสียว รถจะหมุนไหมเนี่ย" ทางสามแยก ป้าโอ้ทต้องหยุดตรงแยกด้วย ตามป้ายหยุด (กฎหมายจราจรที่นี่บังคับ) แต่เบรคไม่อยู่ ดีนะไม่ได้ขับเร็ว รถไม่มีผ่านมา ป้าโอ้ทเลี้ยวพวงมาลัย แล้วลุ้นตัวโก่งอยู่ในรถ กลัวรถจะแฉล่บเข้าบ้านหลังตรงหน้า รอดมาได้ มีรถจอดอยู่ด้านข้าง มีสวนมาสองคัน ป้าโอ้ทค่อยๆ ขับ รถความเร็วลง สาเหตุเพราะในหมู่บ้านนี้ถนนกลายเป็นน้ำแข็ง รู้สึกได้เวลาเบรคจะต้านสะท้อนเท้า ค่อยๆขับช้าๆ ใจไปถึงโรงเรียนแล้ว เพราะเวลาผ่านไป และ ผ่านไป



"Help" I thought when I could not stopped the car because I drove too fast too step on the break completely on the icy road. It was only 30mph but in that situation I could not control the car well. I worried if the car spin then I turn the stealing wheel so quick . Pew!  Lucky no car came and I did not hit anything. I reduce speed not over than 20mph until got out of that development. It took only 5 minutes to get out there but that time I felt like forever.






ในที่สุดก็ออกมาถึงปากทางหมู่บ้าน เวลาไม่นานที่วนอยู่ในหมู่บ้าน ป้าโอ้ทรู้สึกเหมือนนานมาก  เอาละเลี้ยวออกไปจากทางที่เลี้ยวมาแล้วตรงไปเรื่อยๆตามถนน โดยไม่เปิด จีพีเอส เพราะ จีพีเอสจะให้เลี้ยวกลับไปทางที่ปิด ต้องวนไป วนมา ไม่ถึงโรงเรียนแน่ๆ ป้าโอ้ทตัดสินใจ ตรงไปเรื่อยๆ ดูแผนที่ในรถประกอบ (จากจอติดมากับรถ ตัวเดียวกับจีพีเอสแต่ไม่เปิดให้จีพีเอสบอกทาง) ขับไปได้สัก 10 นาที มีหลายสี่แยก ป้าโอ้ทตัดสินใจตรงไปจนสุดทาง
เป็นการตัดสินใจที่ถูกเพราะเป็นถนนที่ป้าโอ้ทรู้จัก ดูจากหมายเลข เอาล่ะ ไปถึงโรงเรียนแน่วันนี้ ขับไปเรื่อยๆก่อน ป้าโอ้ทจำได้ว่าถนนหมายเลขนี้ตัดกับถนนเส้นที่ไปโรงเรียน แต่จากตรงที่ป้าโอ้ทเลี้ยวไกลแค่ไหนไม่รู้ เหลือบมองนาฬิกาอีก 10 นาทีจะถึงเวลาเรียน แต่ต้องใช้เวลาถึง 42 นาทีในการเดินทาง ต้องส่งข้อความบอกครูก่อนแล้ว ทำไงๆ จอดข้างทางก็ไมได้ (ตามกฎหมายจราจรที่นี่ห้ามจอดข้างทาง ยกเว้นฉุกเฉิน รถเสีย)



I turn to the road and went straight even though I had no idea where was this way took. Luckily, I knew that street. It went to the direction I wanted to go.  The class was starting shortly so I need to text the teacher let her know I won't absent but late.  I turn followed the sign on the route I wanted but I turn too early. Well, good spot which I could park and text the teacher.







ขับไปเรื่อยๆ เยๆ มาถูกทางแล้ว นั่นๆ ป้ายบอกทางไปถนนสายที่ไปโรงเรียน  ป้าโอ้ทใช้ถนนสาย 13 มีอีกเสันทางคือสาย 1 ซึงต้องเสียค่าผ่านทาง ป้ายตรงหน้าบอกทางไปทั้งสองสาย ป้าโอ้ทเลี้ยวซ้ายตามป้าย แต่ยังไม่ถึงทางเลีี้ยวนะป้าโอ้ท ใจร้อนน่ะ  ทางที่เลี้ยวไปเป็นบริษัท หรือ ร้านอะไรป้าไม่ได้มอง เห็นปั้มน้ำมันใกล้ๆ มีลานจอดรถ ป้าโอ้ทเลี้ยวเข้าไปจอด ส่งข้อความบอกครูก่อน






ป้าโอ้ท: ฉันจะไปถึงห้องเรียนสาย 20-30 นาทีนะคะ เพราะเส้นทางที่ใช้ประจำปิด แล้วไม่รู้จะไปทางไหน ตอนนี้หาทางได้แล้ว
Oath : I will late about 20 to 30 minutes because the road I always use closed and I have no idea which way to go. Now, I found the way.

ครู : ไม่เป็นไร เดินทางปลอดภัย
Teacher : No problem. Be safe.

จากนั้นป้าโอ้ทเลี้ยวเข้าเส้นทาง อ่อ ป้าโอ้ทเตรียมเงินค่าผ่านทางไว้ก่อน 75 เซ็น เผื่อเส้นทางนี้ต้องใช้สาย 1 
โชคดีจัง ถนนสายนี้ตัดกับเส้นทางสาย 13 พอดีเปะๆ เอาล่ะถึงโรงเรียนแน่นอนก่อนเลิก หนึ่งชั่วโมง ไม่เสียเวลาเปล่า ในตอนนั้น ป้าโอ้ทหายใจไม่ทั่วท้อง เริ่มหนักหัว เพราะวิตกมาก ว่าจะไปถึงสายมาก แล้วตามไม่ทัน ต้องหายใจเข้า-ออก ให้ตัวเองผ่อนคลาย ถนนสายนี้รถไม่เยอะขับได้สบายๆ



I continued to my "journey"  with worried still. I could not breath well but I tried to control myself with inhale and exhale.

ป้าโอ้ทถึงโรงเรียนเลยเวลาเรียนไป 30 นาที ซึ่งมั่นใจว่าครูยังไม่สอนมากเท่าไรนัก ดีใจเล็กๆ แต่แล้ว ก็ต้องกังวลอีกครั้ง คราวนี้คิดว่า" วันนี้เสียเวลาเปล่าแน่ๆ มาถึงโรงเรียนแล้วไม่ได้เข้าเรียน" ที่จอดรถเต็มหมดเลย ลานจอดหน้าอาคารที่เรียน ขับวนไป วนมา อยู่หลายรอบ สิบรอบได้มั้ง และนั่นไง รถออกพอดี ป้าโอ้ทจอดรอ แต่คนใจร้าย ขับมาอีกทางเสียบปั๊บ  ไม่ไหวแล้ว วนอยู่ตรงนี้ไม่ได้เรียนแน่ๆ ป้าโอ้ทตัดสินใจขับไปที่อาคารใกล้ๆกัน เดินไม่ไกลนะ แต่อากาศหนาวแบบนี้ไม่อยากเดิน ทำยังไงได้ล่ะไมมีทางเลือก ทนหนาวแป๊บเดียว ดีกว่าวนหาที่จอด แล้วไม่ได้จอด ไม่ได้เรียนด้วย

เมื่อตัดสินใจแล้วป้าโอ้ทเลี้ยวรถออกจากลานนั้น ไปที่ลานจอดอาคารใกล้ๆกัน โชคดีมีคนเดินมาที่รถ กำลังจะออก ป้าโอ้ทเสียบทันที 



I got to school about 30 minutes late that made me relief because the class has not gone far. Unfortunately, the parking closed to the building were full. I drove around many times. "Well, park a bit far and walk better than came  and miss the class", I told myself. As the thought, I drove to the next building with lucky because a car was leaving. Yeah!






กว่าจะได้เข้าห้องเรียน เลยเวลามาหนึ่งชั่วโมงเชียว แต่นักเรียนป้าโอ้ทเก่งซะอย่าง (คุยเลย) เข้าไปต่อติด ตอบคำถามได้อีกด้วยนะจะบอกให้ ^_^

Finally, I was in the class an hour late but I could catch up with what teacher taught very well. ^_^

-----------------------------------------------
"รถใครมีเบาะปรับความร้อนบ้าง?"
"Anyone 's car has hot seat?"


 รถป้าโอ้ทมี และ ป้าโอ้ทชอบมากๆในฤดูหนาว ขึ้นรถปุ๊บ เปิดความร้อนเบาะปั้บ สบายก้น ^_^ แต่ถ้าฤดูร้อน ไม่ไหว ใช้ที่บ้านเราก็คงไม่ไหวเน่อะ

My car has hot seats that is my favorite thing to use in winter. Get in the car then turn on the hot seat immediately, but if in summer I do not think a good idea to turn the hot seat on.  HaHa

ถนนในหมู่บ้านที่ป้าโอ้ทอยู่หลังเลิกเรียน  In the development I am living , photos after school

ถึงบ้านแล้ว I am home

ถนนหน้าบ้านกลางคืน  icy road in front of the house at night

เอาน้ำแดงมาราดดีไหม