23 ก.พ 2554... โอยๆๆๆ ปวดนิ้วก้อยจัง พลอยทำให้ปวดแขนด้วย เป็นตั้งแต่เมื่อคืน ทำให้นึกว่า เพราะจับเมาส์ต่ำเกินไป ต้องงอข้อมือหรือเปล่า แล้วนึกไปถึงภาพเอ็นข้อมือมีปัญหา ต้องผ่าตัดที่เคยได้รับอีเมล์ส่งต่อมา กลัวๆๆๆๆ เข้านอนเมื่อคืนก็ปวด จากปลายนิ้วก้อย ทำให้ปวดไปยันแขนเลย เช้านี้นึกว่าจะหาย แต่กลับปวดมากๆๆๆ เอ! หรือว่าเพราะตักหิมะเมื่อวานหว่า หรือว่า เพราะถอดถุงมือนาน จนมือปวด คิดไป พยายามหาสาเหตุ ปวดมาก เอายาหม่องทานวดตรงกระดูกข้อต่อนิ้ว เห็นเป็นจ้ำเลือด ตกใจว่าเป็นอะไรเนี่ย กลัวๆๆๆ ต้องผ่าตัด นวดอยู่สักพักไม่หาย นั่งรีดผ้าต่อ รู้สึกยาหม่องเริ่มร้อน แล้วอาการปวดค่อยๆๆหายไป เออน่ะ แต่แขนยังปวดอยู่ เลยเอายาหม่องทา นวดแขนด้วย สุดท้่าย หายปวดเลย เยๆๆๆๆ ดีใจมากๆๆ นึกว่าวันนี้จะทำงานด้วยความทรมานซะแล้ว แต่เรื่องใช้เม้าส์ผิดตำแหน่งนี่ ปลอดภัยไว้ก่อนดีกว่า เปลียนจากวางเม้าส์บนพื้น (ใช้แลบทอปวางบนพื้นน่ะ) เอาไปวางบนที่นอนแทน ข้อมือได้ยกสูงขึ้น ยังนึกถึงภาพข้อมือที่ผ่าตัดจากอีเมล์อยู่เลย เนื่องจากใช้เม้าส์ผิดท่านี่ละ โอยๆๆ หยองงงงงงง
23rd Febuary 2011... Last night, my little finger on my right hand was hurt and that made my hand hurt too. At first I thought it because of I used the mouse on a floor which too low and that made my hand and wrist stayed in the wrong position. I thought about the email I got in a while ago. The email had photos of hand which had operation because of using mouse in wrong position. That scared me! I slept with painful all night and thought it will gone in the morning.
I was wrong because my finger and my hand still hurt. The images of the operation had still in my mind...NO, I do not want to be like that, suddently, I thought maybe hurt because I shaveled snow yesterday with took the gloves off sometimes to take the photos until my hand hurt from cold.
I rub a hot balm on my finger bone and massage. OH! there were blood in my skin. What was wrong with my finger? I was a little scare. I rubbed for awhile but did not get better so I stopped and started ironing .
The area I rubbed with the balm started to hot and my painful was getting better until gone. WoW! I was really happy, so I rubbed the balm on my hand which still pain and the reasult was the same as my finger.
I was happy because I worried if I worked with painful today. Anyway, I still think about the pictures of operation hand on the email. I changed to put a mouse higher enough to let my wrist lay flat.
Search This Blog
Wednesday, February 23, 2011
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
เมื่อเราไม่ท้อ ไม่ถอย ตั้งใจ และลงมือ อะไรก็สำเร็จได้สักวัน
แวะมาบ่อยๆ นะค่ะ ขอให้มีความสุข และ มีความรักรอบๆ ตัวทุกคนค่ะ
If we never give up and begin doing, we will succeed. I wish everyone happiness and love, stay around.
เรื่องราว ข้อมูล บทความ ที่เขียนทั้งหมด ที่พื้นที่แห่งนี้เป็นข้อมูลส่วนตัว ตั้งใจเขียนเป็นบันทึกเก็บไว้อ่านย้อนหลังเพราะไม่ได้เขียนใส่สมุดตั้งแต่มาอเมริกาและเพื่อง่ายต่อทางบ้านที่ประเทศไทยได้เห็นชิวิตความเป็นอยู่ ทั้งเล่าสู่กันฟังถึงสิ่งที่ได้รู้ ได้เห็น ได้สัมผัส มิได้มีเจตนากระทบกระทั่งบุคคลใดขอขอบคุณเจ้าของบทความ งานเขียน และรวมถึงวิดีโอ ที่มีประโยชน์ได้นำมาอ้างอิงเผยแพร่ไว้ที่นี่ และยินดีต้อนรับทุกคนที่เข้ามาทั้งด้วยความตั้งใจและบ้งเอิญค่ะ
Stories and articles in this blog are my experiences .I would like to share in public. Welcome everyone!
Since I moved to the USA I have not written in a book, I use this space to keep the memories of everything I do and everyone I meet and this makes it simple to update my family in Thailand also.
Thank you to all the writers and people educated in the media who I copied to share this blog
แวะมาบ่อยๆ นะค่ะ ขอให้มีความสุข และ มีความรักรอบๆ ตัวทุกคนค่ะ
If we never give up and begin doing, we will succeed. I wish everyone happiness and love, stay around.
เรื่องราว ข้อมูล บทความ ที่เขียนทั้งหมด ที่พื้นที่แห่งนี้เป็นข้อมูลส่วนตัว ตั้งใจเขียนเป็นบันทึกเก็บไว้อ่านย้อนหลังเพราะไม่ได้เขียนใส่สมุดตั้งแต่มาอเมริกาและเพื่อง่ายต่อทางบ้านที่ประเทศไทยได้เห็นชิวิตความเป็นอยู่ ทั้งเล่าสู่กันฟังถึงสิ่งที่ได้รู้ ได้เห็น ได้สัมผัส มิได้มีเจตนากระทบกระทั่งบุคคลใดขอขอบคุณเจ้าของบทความ งานเขียน และรวมถึงวิดีโอ ที่มีประโยชน์ได้นำมาอ้างอิงเผยแพร่ไว้ที่นี่ และยินดีต้อนรับทุกคนที่เข้ามาทั้งด้วยความตั้งใจและบ้งเอิญค่ะ
Stories and articles in this blog are my experiences .I would like to share in public. Welcome everyone!
Since I moved to the USA I have not written in a book, I use this space to keep the memories of everything I do and everyone I meet and this makes it simple to update my family in Thailand also.
Thank you to all the writers and people educated in the media who I copied to share this blog
No comments:
Post a Comment