18 มี.ค 54... วันนี้ฟ้าใส แดดออก อากาศไม่เย็น หลังทำงานไปถ่ายรูป(กล้องตัวที่หนึ่ง)ที่สวนสาธารณะดีกว่า วันนี้เข้าไปตรงที่ยังไม่เคยไป จอดรถแล้วหอบสัมภาระ เดินดุ่มๆๆ ไปคนเดียว ผ่านไปสองชั่วโมง กลับออกมาที่จอดรถ เห็นรถเจ้าหน้าที่จอดอยู่ คงมาตรวจบัตรผ่าน และเก็บค่าธรรมเนียมคนที่ไม่มี (มีซองจ่ายเงิน หย่อนใส่กล่อง แล้วจะมีบัตรผ่านให้แขวนไว้หน้ารถ) โอ้ทมีบัตรผ่านรายปีแล้ว ไม่มีปัญหา ขึ้นรถ สตาร์ท และดื่มน้ำ เย็นใจ มองผ่านกระจกข้าง เห็นเจ้าหน้าที่ลงจากรถเดินตรงรี่มาที่รถ เอ๊ะ! มีอะไรผิดหรือเปล่าเนี่ย รูปกล้องอีกตัว
เจ้าหน้าที่เดินมาขอดูบัตรอนุญาต ที่ติดอยู่หน้ากระจก โอ้ทดึงออกไปให้ดู เจ้าหน้าที่บอกว่า ติดแบบนี้ถือว่าใช้ไม่ได้แล้ว ต้องติดที่กระจกถาวร (โอ้ทใช้สก๊อตเทปติดหัวท้าย แล้วด้านข้างห้อย เพราะร้อนพลาสติกก็อ่อน เลยห้อย ก่อนมาสวนนี้ คิดไว้แล้วว่าหลังจากกลับจากสวนฯ จะติดสก๊อตเทปเพิ่ม ) เจ้าหน้าที่ถามว่า เอาใช้กับรถคันอื่นด้วยหรือเปล่า โอ้ทบอกว่าเปล่า แต่ที่ติดแบบนี้ เพราะเวลาแกะออกจากกระจกแกะยาก ปีที่แล้วก็ทำแบบนี้ เจ้าหน้าที่ว่า ทุกคันต้องติดที่กระจกเหมือนกัน โอ้ทถามเจ้าหน้าที่ว่า งั้นวันนี้ต้องเสียใช่ไหม แล้วคิดว่าเจ้าหน้าที่จะคืนบัตรให้ เจ้าหน้าที่ตอบว่า ไม่คิดค่าผ่านวันนี้แต่บัตรผ่านใช้ไม่ได้แล้ว ต้องขอโทษด้วย ยูต้องซื้อใหม่นะ แล้วเจ้าหน้าที่ก็เอาบัตรโอ้ทไปเลย....แงๆๆๆๆๆๆ กลับถึงบ้านเล่าให้มิสเตอร์ฟัง มิสเตอร์บอกว่า ทำไมถึงเอาไปล่ะ ก็ยูซื้อมา กฎแบบนี้สติวปิด โอ้ทก็จัดแจงสั่งบัตรใหม่ แล้วหาคนที่เกี่ยวข้องจะให้มิสเตอร์เขียนอีเมล์ไป ดูซิว่าจะตอบมายังไงบ้าง มิสเตอร์จะเขียนให้พรุ่งนี้ รูปกล้องตัวที่สาม
บิ๋มโทรมาชวนไปซื้อกับข้าว ปฎิเสธไป รมณ์ บ่ จอย เล่าให้บิ๋มฟัง บิ๋มว่านั่นซิ อากาศดีๆๆ แบบนี้ทำไม ไม่ออกไปข้างนอก ผิดปกติ ที่แท้เพราะเหตุนี้เอง...
18th March 2011...Today the weather was good and also beautiful sky. I went to White Clay Creek State Park at Possum Hill area after work. I got many photos#1 .
When I got back to the parking I saw the Park officer there. I guessed he was checking for passes permit on the vehecles in the parking. I already have so no need to pay and notthing wrong, I thought. I got into my car, started the engine and drank water. I saw the park officer walked to me from the rear mirror. "What did I do wrong?" I thought. He asked to see my permit which stick on the windsheild with clear tape . He told me I can not do like that but I suppose to stick it on the windshield properly. I asked him if I need to pay the fee for today and put the pass permit stick on the windshield properly next time. He did not charge me for today but he took my pass permit. UPSET!
I told what happenned to my husband. He said that person should not took my pass permit because I already paid. I asked him to Email a person incharge about this if they can take the permit just like my case. Well, I already ordered a new pass permit.
photos#2
photos#3
Search This Blog
Friday, March 18, 2011
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
เมื่อเราไม่ท้อ ไม่ถอย ตั้งใจ และลงมือ อะไรก็สำเร็จได้สักวัน
แวะมาบ่อยๆ นะค่ะ ขอให้มีความสุข และ มีความรักรอบๆ ตัวทุกคนค่ะ
If we never give up and begin doing, we will succeed. I wish everyone happiness and love, stay around.
เรื่องราว ข้อมูล บทความ ที่เขียนทั้งหมด ที่พื้นที่แห่งนี้เป็นข้อมูลส่วนตัว ตั้งใจเขียนเป็นบันทึกเก็บไว้อ่านย้อนหลังเพราะไม่ได้เขียนใส่สมุดตั้งแต่มาอเมริกาและเพื่อง่ายต่อทางบ้านที่ประเทศไทยได้เห็นชิวิตความเป็นอยู่ ทั้งเล่าสู่กันฟังถึงสิ่งที่ได้รู้ ได้เห็น ได้สัมผัส มิได้มีเจตนากระทบกระทั่งบุคคลใดขอขอบคุณเจ้าของบทความ งานเขียน และรวมถึงวิดีโอ ที่มีประโยชน์ได้นำมาอ้างอิงเผยแพร่ไว้ที่นี่ และยินดีต้อนรับทุกคนที่เข้ามาทั้งด้วยความตั้งใจและบ้งเอิญค่ะ
Stories and articles in this blog are my experiences .I would like to share in public. Welcome everyone!
Since I moved to the USA I have not written in a book, I use this space to keep the memories of everything I do and everyone I meet and this makes it simple to update my family in Thailand also.
Thank you to all the writers and people educated in the media who I copied to share this blog
แวะมาบ่อยๆ นะค่ะ ขอให้มีความสุข และ มีความรักรอบๆ ตัวทุกคนค่ะ
If we never give up and begin doing, we will succeed. I wish everyone happiness and love, stay around.
เรื่องราว ข้อมูล บทความ ที่เขียนทั้งหมด ที่พื้นที่แห่งนี้เป็นข้อมูลส่วนตัว ตั้งใจเขียนเป็นบันทึกเก็บไว้อ่านย้อนหลังเพราะไม่ได้เขียนใส่สมุดตั้งแต่มาอเมริกาและเพื่อง่ายต่อทางบ้านที่ประเทศไทยได้เห็นชิวิตความเป็นอยู่ ทั้งเล่าสู่กันฟังถึงสิ่งที่ได้รู้ ได้เห็น ได้สัมผัส มิได้มีเจตนากระทบกระทั่งบุคคลใดขอขอบคุณเจ้าของบทความ งานเขียน และรวมถึงวิดีโอ ที่มีประโยชน์ได้นำมาอ้างอิงเผยแพร่ไว้ที่นี่ และยินดีต้อนรับทุกคนที่เข้ามาทั้งด้วยความตั้งใจและบ้งเอิญค่ะ
Stories and articles in this blog are my experiences .I would like to share in public. Welcome everyone!
Since I moved to the USA I have not written in a book, I use this space to keep the memories of everything I do and everyone I meet and this makes it simple to update my family in Thailand also.
Thank you to all the writers and people educated in the media who I copied to share this blog
No comments:
Post a Comment