Life is short then do what brings happiness to life.ชีวิตเราสั้น อะไรทำแล้วมีความสุขก็ทำไป อยู่ยังไงก็ได้ให้มีความสุข

Search This Blog

Thursday, April 2, 2009

I cut my hair by myself ตัดผมเอง..จิ๊บๆ

ค่าตัดผมที่นี่สำหรับโอ้ทแล้วแพง ตัดนิดหน่อยก็สิบกว่าดอลล่าร์ คิดเป็นเงินไทยก็สามร้อยกว่าเข้าไปแล้ว แถมถ้าคุยกันไม่เข้าใจจะออกมาแบบไหนไม่อยากจะนึกเลย เล็มนิดๆ หน่อยๆ ทำเองก็ได้ไม่มีปัญหา ตั้งแต่มาก็ตัดเอง 2 ครั้งแล้ว ตอนแรกจะให้ดารินตัด ปรากฎว่าดารินเครียด ทำไม่ถูก ให้นกตัดให้เพราะไม่ถนัด จากนั้น ตัดเองเลย นกบอกว่าเบี้ยวจ้า เล็มให้นิดหน่อย แต่มาเมื่อเช้าจัดการแฉลบเฉียงๆ ซะเอง ไม่น่าจะยากเลยเนาะ ออกมาแบบที่เห็นในภาพนี่ล่ะ ก็ไม่เลว เดินถนนได้สบายๆ ประหยัด คุ้ม

The hair cut cost here is expensive for me, so I decided to cut hair by myself. At first time , I asked Darin cut for me but that made him nervouse, then I cut by myself. My cousin " Nok" told it was not straight then she cut for me better. The second time I cut again it was better . This morning, I wanted to change style, then I cut in front of the mirror. WoW! it was not too bad.


ตัดไว้หลายเดือนแล้ว จนยาว
This picture, my hair long again already after cut many months ago.


เพิ่งตัดเมื่อสัปดาห์ที่แล้ว 7 วันผ่านไปอยากเปลียน เมื่อเช้าเลยจัดการซะเลย ออกมาอย่างที่เห็น พอออกไปนอกบ้านได้ทีเดียว ประหยัดคุ้ม
This picture, I just cut my hair little last week and today want to change style.
I cut this morning in front of mirror. It is not bad. Good and save. See picture below.
18th Sep 09

1 comment:

Teacher Pemala said...

ว้ายๆๆๆๆๆๆตายแล้วเจ๊ ตัดผมเองได้ด้วยเดี๋ยวเสียทรงนา เอิ้กๆๆๆ แล้วดารินเขาไม่ว่าเอาเหรอพี่โอ้ท .....ยังไงแล้วแต่ก็อย่าลืมเอารูปสงกรานต์มาฝากด้วยนา รออยู่นะคะพี่สาว.....
อะตอมค่า

เมื่อเราไม่ท้อ ไม่ถอย ตั้งใจ และลงมือ อะไรก็สำเร็จได้สักวัน
แวะมาบ่อยๆ นะค่ะ ขอให้มีความสุข และ มีความรักรอบๆ ตัวทุกคนค่ะ
If we never give up and begin doing, we will succeed. I wish everyone happiness and love, stay around.

เรื่องราว ข้อมูล บทความ ที่เขียนทั้งหมด ที่พื้นที่แห่งนี้เป็นข้อมูลส่วนตัว ตั้งใจเขียนเป็นบันทึกเก็บไว้อ่านย้อนหลังเพราะไม่ได้เขียนใส่สมุดตั้งแต่มาอเมริกาและเพื่อง่ายต่อทางบ้านที่ประเทศไทยได้เห็นชิวิตความเป็นอยู่ ทั้งเล่าสู่กันฟังถึงสิ่งที่ได้รู้ ได้เห็น ได้สัมผัส มิได้มีเจตนากระทบกระทั่งบุคคลใดขอขอบคุณเจ้าของบทความ งานเขียน และรวมถึงวิดีโอ ที่มีประโยชน์ได้นำมาอ้างอิงเผยแพร่ไว้ที่นี่ และยินดีต้อนรับทุกคนที่เข้ามาทั้งด้วยความตั้งใจและบ้งเอิญค่ะ

Stories and articles in this blog are my experiences .I would like to share in public. Welcome everyone!

Since I moved to the USA I have not written in a book, I use this space to keep the memories of everything I do and everyone I meet and this makes it simple to update my family in Thailand also.

Thank you to all the writers and people educated in the media who I copied to share this blog