Life is short then do what brings happiness to life.ชีวิตเราสั้น อะไรทำแล้วมีความสุขก็ทำไป อยู่ยังไงก็ได้ให้มีความสุข

Search This Blog

Friday, September 23, 2011

นายจ้างสอนทำชอคโกแลตพุดดิ้งพาย...My employer taught me to make a chocolate pudding pie

11 เมษายน 2011...วันนี้ไปทำงาน นายจ้างทำพายแอปเปิ้ล กับ พายบลูเบอรี่ไว้ถามโอ้ทว่าชอบไหม โอ้ทบอกไปว่าอยากกินพายชอคโกแลตมากกว่า แล้วนายจ้างใจดีก็จัดการสอนให้ทำโดยเตรียมวัตถุดิบ ส่วนผสมให้ และบอกวิธี โอ้ทเป็นคนทำ นายจ้างมีถังผสม สบายหน่อย ใส่ส่วนผสมทำครีมใส่หน้าพายในอ่างผสมแล้วเปิดเครื่อง

11th April 2011...My employee taught me to make chocolate pie. It was my first time to make pie. I am so lucky to work for her because I learn many things from her with her happy to teach me.

It is easy to make pie as the idiom I just learned from ESL class.

IMGP1891

IMGP1892

IMGP1890

ทำไส้ชอคโกแลต ใช้พุดดิ้งสำหรับทำไส้ ดูข้างกล่องมีเขียนบอก เพราะจะมีแบบไม่ได้ใช้ทำไส้ด้วย ไม่เหมือนกัน

IMGP1893

ต้องคนตลอดเวลาไม่เช่นนั้น ไหม้ติดก้นภาชนะ วิธีทำ ส่วนผสม ดูข้างกล่องจ้า เพราะจำไม่ได้แล้ว ทำตามข้างกล่องเหมือนกัน
IMGP1897

IMGP1896

ปล่อยไว้ให้เย็น
IMGP1894

IMGP1898

แป้งทำพายสำเร็จ แม่บ้านบอกว่าต้องดูตรงตู้แช่ จะเป็นม้วนแล้วเอามาแผ่ออก แม่บ้านสอนให้จับจีบรอบๆๆ โอ้ททำไม่สวย...^+^
IMGP1888

IMGP1889

อบตัวพายก่อน จำไม่ได้ว่าใช้อุณภูมิ และเวลาเท่าไร ดูข้างกล่องเหมือนกัน
IMGP1895

IMGP1900

IMGP1901

เอาไส้ชอคโกแลตที่เย็นแล้ว (อย่าปล่อยให้เย็นจนจับเป็นก้อนนะ) ราดลงไปในแป้งที่อบแล้ว แบบนี้

IMGP1902

เทครีมที่ตีไว้แล้ว ใส่ตู้เย็นพักไว้ ปาดบนหน้าชอคโกแลต แบบนี้

IMGP1909

ด้านในเป็นแบบนี้จ่ะ (รอยแม่บ้านแบ่งไว้กิน ที่เหลือยกให้โอ้ท)

IMGP1910

IMGP1911

เสร็จแล้ว นี่ละมั้งที่สำนวนภาษาอังกฤษว่า ง่ายเหมือนพาย เพราะทำง่ายจริงๆๆ แล้วโอ้ทก็ทำอีกด้วยตัวเองที่บ้าน

No comments:

เมื่อเราไม่ท้อ ไม่ถอย ตั้งใจ และลงมือ อะไรก็สำเร็จได้สักวัน
แวะมาบ่อยๆ นะค่ะ ขอให้มีความสุข และ มีความรักรอบๆ ตัวทุกคนค่ะ
If we never give up and begin doing, we will succeed. I wish everyone happiness and love, stay around.

เรื่องราว ข้อมูล บทความ ที่เขียนทั้งหมด ที่พื้นที่แห่งนี้เป็นข้อมูลส่วนตัว ตั้งใจเขียนเป็นบันทึกเก็บไว้อ่านย้อนหลังเพราะไม่ได้เขียนใส่สมุดตั้งแต่มาอเมริกาและเพื่อง่ายต่อทางบ้านที่ประเทศไทยได้เห็นชิวิตความเป็นอยู่ ทั้งเล่าสู่กันฟังถึงสิ่งที่ได้รู้ ได้เห็น ได้สัมผัส มิได้มีเจตนากระทบกระทั่งบุคคลใดขอขอบคุณเจ้าของบทความ งานเขียน และรวมถึงวิดีโอ ที่มีประโยชน์ได้นำมาอ้างอิงเผยแพร่ไว้ที่นี่ และยินดีต้อนรับทุกคนที่เข้ามาทั้งด้วยความตั้งใจและบ้งเอิญค่ะ

Stories and articles in this blog are my experiences .I would like to share in public. Welcome everyone!

Since I moved to the USA I have not written in a book, I use this space to keep the memories of everything I do and everyone I meet and this makes it simple to update my family in Thailand also.

Thank you to all the writers and people educated in the media who I copied to share this blog