Life is short then do what brings happiness to life.ชีวิตเราสั้น อะไรทำแล้วมีความสุขก็ทำไป อยู่ยังไงก็ได้ให้มีความสุข

Search This Blog

Thursday, February 9, 2012

เอื้อมไม่ถึง...I could not reach

วันพฤหัสบดีที่ 9 กุมภาพันธ์ 2555...เวลาเย็น หลังจากมิสเตอร์กลับมาบ้าน้แล้ว
Feb 9,2012... in the evening after my Mister came back from work;

โอ้ท : มิสเตอร์ เมื่อเช้าไอปัดฝุ่นบนผนังในห้องนอน ด้านห้องน้ำ แต่ปัดไม่ถึงด้านบน
          พรุ่งนี้ไอจะเอาบันไดขึ้นไปปีนปัดอีกรอบนะ
Oath : Mister, this morning I wipe dust on the wall in our bed room but I could not 
          reach to the top. I will stand on a laddar tomorrow.

มิสเตอร์ : โอเค
Mister : OK


หลังจากโอ้ทอาบน้ำเสร็จ เข้าไปในห้องนอน มองเห็นว่าผนังสะอาด ไม่มีฝุ่นเกาะแล้ว
ว้าว!
At night after  I finished take shower, I walked into the bed room and notice on the top of the wall clean. WOW!

No comments:

เมื่อเราไม่ท้อ ไม่ถอย ตั้งใจ และลงมือ อะไรก็สำเร็จได้สักวัน
แวะมาบ่อยๆ นะค่ะ ขอให้มีความสุข และ มีความรักรอบๆ ตัวทุกคนค่ะ
If we never give up and begin doing, we will succeed. I wish everyone happiness and love, stay around.

เรื่องราว ข้อมูล บทความ ที่เขียนทั้งหมด ที่พื้นที่แห่งนี้เป็นข้อมูลส่วนตัว ตั้งใจเขียนเป็นบันทึกเก็บไว้อ่านย้อนหลังเพราะไม่ได้เขียนใส่สมุดตั้งแต่มาอเมริกาและเพื่อง่ายต่อทางบ้านที่ประเทศไทยได้เห็นชิวิตความเป็นอยู่ ทั้งเล่าสู่กันฟังถึงสิ่งที่ได้รู้ ได้เห็น ได้สัมผัส มิได้มีเจตนากระทบกระทั่งบุคคลใดขอขอบคุณเจ้าของบทความ งานเขียน และรวมถึงวิดีโอ ที่มีประโยชน์ได้นำมาอ้างอิงเผยแพร่ไว้ที่นี่ และยินดีต้อนรับทุกคนที่เข้ามาทั้งด้วยความตั้งใจและบ้งเอิญค่ะ

Stories and articles in this blog are my experiences .I would like to share in public. Welcome everyone!

Since I moved to the USA I have not written in a book, I use this space to keep the memories of everything I do and everyone I meet and this makes it simple to update my family in Thailand also.

Thank you to all the writers and people educated in the media who I copied to share this blog