Life is short then do what brings happiness to life.ชีวิตเราสั้น อะไรทำแล้วมีความสุขก็ทำไป อยู่ยังไงก็ได้ให้มีความสุข

Search This Blog

Sunday, May 1, 2011

เปลี่ยนทรงผ้าพัน เป็นกระโปรงเอี้ยม...Blue skirt

1 พ.ค 54...วันนี้อยู่บ้านทั้งวัน ได้ผลงานหนึ่งชิ้น ห่างจากคอมพิวเตอร์ ปักหลักอยู่ในห้อง เพราะมิสเตอร์ไม่อนุญาตให้ทำข้างล่างเนื่องจากเสียงรบกวนการดูทีวี มาดูผลงานดีกว่าเน่อะ...แถ่น แท้นนนนนนนนนนนนนนน

1st May 2011...Today I stayed home all day and decided not stick with the computer but did sewing instead. I changed a long wrap skirt " Sarong" to the pretty skirt. My first design was simple skirt with elastic at the waist but it came out much better. It is really good work for a person like me who did not really know about sewing. I do because love to do. Everytime I do sewing , it takes time to figure how to contact each part together but finally I can do.

Not bad!



ตั้งใจทำเป็นกระโปรงสั้น ใส่ยางยืด ทำไป ทำมา ออกมาแบบนี้ ดีเกินคาดแหะ   สำหรับคนไม่ได้เรียนตัดเย็บมา ได้แบบนี้ก็เริ่ดมากแล้ว เพราะกว่าจะประกอบ กว่าจะจับทรง ใช้เวลานึก นานมากว่าจะเย็บยังไง ต่อตรงไหน และสุดท้ายกว่าจะจับระยะสายคล้องช่วงแขนได้อีก ถอดเข้า ถอดออกซะหน้ามืดเลย ถ้ามีหุ่นจะง่ายกว่านี้เยอะ เพราะจับช่วงด้านหลังได้ง่าย แต่ว่าผลงานออกมา ภูมิใจ ปลื้มๆๆๆ มาดูกันชัดๆๆ อีกรอบเน่อะ....อยากอวด

 

2 comments:

YU said...

น่ารักดีจ้ะ มีระบายย้วยๆด้วย

โอ้ท@Oath said...

ขอบคุณค่ะพี่ยุ กว่าจะทำได้ ลมแทบจับ ตอนกะช่วงเย็บสายด้านหลังน่ะ เขียนอีเมล์ถามไปว่าแบบนี้ใส่ป่าว รู้แล้วว่าทำไมไม่ตอบ เพราะเข้าอีเมล์ไม่ได้นี่เอง

เมื่อเราไม่ท้อ ไม่ถอย ตั้งใจ และลงมือ อะไรก็สำเร็จได้สักวัน
แวะมาบ่อยๆ นะค่ะ ขอให้มีความสุข และ มีความรักรอบๆ ตัวทุกคนค่ะ
If we never give up and begin doing, we will succeed. I wish everyone happiness and love, stay around.

เรื่องราว ข้อมูล บทความ ที่เขียนทั้งหมด ที่พื้นที่แห่งนี้เป็นข้อมูลส่วนตัว ตั้งใจเขียนเป็นบันทึกเก็บไว้อ่านย้อนหลังเพราะไม่ได้เขียนใส่สมุดตั้งแต่มาอเมริกาและเพื่อง่ายต่อทางบ้านที่ประเทศไทยได้เห็นชิวิตความเป็นอยู่ ทั้งเล่าสู่กันฟังถึงสิ่งที่ได้รู้ ได้เห็น ได้สัมผัส มิได้มีเจตนากระทบกระทั่งบุคคลใดขอขอบคุณเจ้าของบทความ งานเขียน และรวมถึงวิดีโอ ที่มีประโยชน์ได้นำมาอ้างอิงเผยแพร่ไว้ที่นี่ และยินดีต้อนรับทุกคนที่เข้ามาทั้งด้วยความตั้งใจและบ้งเอิญค่ะ

Stories and articles in this blog are my experiences .I would like to share in public. Welcome everyone!

Since I moved to the USA I have not written in a book, I use this space to keep the memories of everything I do and everyone I meet and this makes it simple to update my family in Thailand also.

Thank you to all the writers and people educated in the media who I copied to share this blog