Life is short then do what brings happiness to life.ชีวิตเราสั้น อะไรทำแล้วมีความสุขก็ทำไป อยู่ยังไงก็ได้ให้มีความสุข

Search This Blog

Thursday, June 9, 2011

แจ๋วแจ่มใสได้ลาภปากส่งถึงบ้าน...Enjoy eating after work

9 มิถุนายน 2554
วันนี้ไปทำงาน ตื่นส่งมิสเตอร์ตามปรกติ แล้วกลับไปนอนต่อเพราะเมื่อคืนนอนซะดึกมากกกกกกก (เช้าของวันใหม่) เพราะมัวแต่จัดระเบียบรูปที่ไปถ่ายมาเมื่อวาน  ตั้งโทรศัพท์ปลุก 10.40 น จัดการตัวเองเรียบร้อย หม่ำๆๆ ให้ท้องอิ่มก่อนจะได้มีแรงทำงานคล่อง  มีเวลา 5 นาทีก่อนออกปฎิบัติการ งั้นเหมือนเดิม เอาหน้ากระด้งออกไปบานรับแดดหลังบ้านดีกว่า

9th June 2011...Today after I ready for work still had 5 minutes before left home so I went out on the deck and took photos of my fat face as usual.

ก่อนไปทำงาน เอาหน้ากระด้งบานรับแดด

กลับถึงบ้าน จัดการอุ่นปู กับ บะจ่าง อภินันทนาการจากเพื่อน ดร.สาวชาวไต้หวัน เพื่อน ดร.บิ๋มนั่นเอง สบายใจเลยเพราะมิสเตอร์เมินๆๆๆ จัดการคนเดียวเต็มที่ หมดภายใน 30 นาทีก่อนไปเรียนภาษาอังกฤษตอนค่ำ...พุงกางไปเรียนว่างั้น

After work I warm up crabs and BaZhang  which Jalin (Bim's roommate) gave me. I ate all of them because my husband he did not like to eat . Good for me :-) I ate everything in 30 munites before went to ESL class. So quick!

2 comments:

YU said...

โห กินคนเดียวเลยเหรอโอ้ท วานนี้เจอปูม้าแช่แข็ง แพ็คนึงมีหกตัวมั้ง แพ็คละห้าเหรียญกว่า แต่ไม่ได้ซื้อมาหรอก ยอมอด

โอ้ท@Oath said...

ช่ายยยยยยยยยยย กิน คนเดียวเลย อิอิ เมื่อวานโอ้ทเห็นที่ฟาร์มเมอร์มาร์เก๊ตมีแพคหกตัวแต่ไม่ซื้อเพราะไม่อยากทำ รอกินฟรีแบบนี้ดีกว่า

เมื่อเราไม่ท้อ ไม่ถอย ตั้งใจ และลงมือ อะไรก็สำเร็จได้สักวัน
แวะมาบ่อยๆ นะค่ะ ขอให้มีความสุข และ มีความรักรอบๆ ตัวทุกคนค่ะ
If we never give up and begin doing, we will succeed. I wish everyone happiness and love, stay around.

เรื่องราว ข้อมูล บทความ ที่เขียนทั้งหมด ที่พื้นที่แห่งนี้เป็นข้อมูลส่วนตัว ตั้งใจเขียนเป็นบันทึกเก็บไว้อ่านย้อนหลังเพราะไม่ได้เขียนใส่สมุดตั้งแต่มาอเมริกาและเพื่อง่ายต่อทางบ้านที่ประเทศไทยได้เห็นชิวิตความเป็นอยู่ ทั้งเล่าสู่กันฟังถึงสิ่งที่ได้รู้ ได้เห็น ได้สัมผัส มิได้มีเจตนากระทบกระทั่งบุคคลใดขอขอบคุณเจ้าของบทความ งานเขียน และรวมถึงวิดีโอ ที่มีประโยชน์ได้นำมาอ้างอิงเผยแพร่ไว้ที่นี่ และยินดีต้อนรับทุกคนที่เข้ามาทั้งด้วยความตั้งใจและบ้งเอิญค่ะ

Stories and articles in this blog are my experiences .I would like to share in public. Welcome everyone!

Since I moved to the USA I have not written in a book, I use this space to keep the memories of everything I do and everyone I meet and this makes it simple to update my family in Thailand also.

Thank you to all the writers and people educated in the media who I copied to share this blog