Life is short then do what brings happiness to life.ชีวิตเราสั้น อะไรทำแล้วมีความสุขก็ทำไป อยู่ยังไงก็ได้ให้มีความสุข

Search This Blog

Wednesday, August 31, 2011

พาพี่ดาไปวอชิงตันดีซี...I took my friend "DA" visited Washington DC as her first time




19 สิงหาคม 2554

วันนี้มีนัดพาสาวอวบขาวไปเที่ยววอชิงตันดีซี เป็นครั้งแรกของพี่ดา แต่ครั้งที่เท่าไรของโอ้ทจำไม่ได้แล้ว แต่ไปกี่ครั้งก็ยังเที่ยวไม่ทั่ว เพราะจำทางเดินไม่ได้สักที เดินมั่วไปมั่วมา

นัดพี่ดาไว้ว่าจะออกจากบ้าน 8 โมง ไปถึงบ้านพี่ดาราว 9โมง จัดแจงแต่งองค์งามๆๆ มาแดงแจ๊ดเลยวันนี้ ขับรถออกไปยังสลึมสลืออยู่เลย ไปถึงบ้านพี่ดาตามเวลา แต่แหมๆๆๆ คุณสาวอวบขาวของเราแต่งตัวไม่โดนใจ ฝากข้อความไว้ที่เฟสบุ๊คแล้วนะว่าเค้าจะใส่แดง ตัวต้องแรงๆๆ เพราะสถานที่ ที่เราจะไปส่วนมากสีขาว ต้องเอาสีเสื้อผ้าตัดไว้ สาวอวบขาวตอบมาว่า ไม่เห็นข้อความ งั้นไปเลยให้ว่อง เปลี่ยน ๆ 
เมื่อสาวอวบขาวพี่ดาของเราเปลียนเครื่องทรงเรียบร้อย สองสาวพากันมุ่งหน้าสู่จุดหมายปลายทาง
พี่ดาทำเสบียงมาหม่ำระหว่างทางด้วย อร่อยมาก ๆ

19th Aug 2011

I offered to take "Da", a Thai friend to  Washington D.C as she for the first time but I did not remember which time was mine. However, I was still lost!

It took an hour from my house to hers. I picked her up at 9 am and headed to Washington D.C.
From her house took about 3 hours. 

Da prepared lunch box for us. At the end of the trip, she was complaining about walking none stop. However, she thanked me to take her there.

So good!

US Capital
ใช้เวลาราวสองชั่วโมงครึ่ง หาที่จอดใกล้กับตีกยูเอสแคปปิตอล ได้ที่ดีล่ะ แต่ไม่แน่ใจว่าจะโดนลากหรือเปล่าเพราะมีป้ายบอกว่าเป็นที่จอดเฉพาะผู้ได้รับอนุญาต มีสติกเกอร์ให้จอด ไม่ได้การต้องสอบถามเพื่อความอยู่รอดของลุงหมึก(ฮอนด้าซิวิคสีดำ) เห็นเจ้าหน้าที่อยู่ใกล้ๆๆ ถามไถ่ได้ว่า รอบๆๆบริเวณนี้ทั้งหมดเป็นลานจอดสำหรับ...(จำไม่ได้ว่าสังกัดอะไร) ต้องมีใบอนุญาต แต่ยูไม่ต้องกังวลเพราะเจ้าหน้าที่จะมาเช็คตอนเช้าเท่านั้นตอนนี้ไม่มีใครมาลากรถยูไป งั้นเราขอชั่วโมงเดียวไปถ่ายรูปตึกยูเอสแคปปิตอล แล้วจะรีบกลับมา สองสาวรีบทำกิจให้เสร็จ เดินไป ชักภาพกันไป ไม่หวั่นต่อพระอาทิตย์อันร้อนแรง

2 hours later, I parked at the available space nearby US capital but it allowed for permit car. Luckily, there was a person on duty then I asked him if I could park here for a short while. He let me. We went to U.S capital and taking photos there as quick before got back to the car and change the location.

จากยูเอสแคปปิตอล ตั้งใจจะไปเดินให้ทั่วอนุสรณ์สถานต่างๆๆ ได้แก่ อนุสาวรีย์วอชิงตัน  เจฟเฟอสัน
ลินคอน  และ ใกล้ ๆ รอบบริเวณนั้นถ้ามีเวลา แต่คงไม่ได้ไปบริเวณสมิธโทเนียนแน่ ๆ

ขับรถไปจอดที่ลานจอดรถเดิมทีเคยจอดเมื่อเทศกาลซากุระ สองสาว(งาม) พากันเดินมุ่งหน้าหาสุขาสวรรค์ก่อนอื่นใด เพราะทำนบน้ำกำลังจะพัง...ก๊ากกกกกกก


จำได้ว่าเทศกาลซากุระจะมีตู้ห้องน้ำตั้งอยู่มากมาย แต่วันนี้ไม่มีเลย มุ่งหน้าไปเจฟเฟอสันก่อน ถ่ายรูปไปตลอดทาง เข้าไปถาม รปภ จุดใต้ตำตอ ตาถั่วกันทั้งคู่ (สวยแต่เซ่อ..โดนอีก) ป้ายอยู่ด้านหลังเรานี่เอง รปภ ช่างคุยถามไถ่ว่ามาจากไหนกัน บ้านเกิดของเรา แล้วโมเมว่าเป็นคนท้องถิ่นเราซะด้วยนะ
Jefferson Memorial




The men on duty at Jefferson Memorial

Refreshment!





รถบริการชมรอบเมือง (ติดต่อยังไงที่ไหน โอ้ทไม่ได้หาข้อมูล เพราะไม่ได้คิดจะใช้บริการ แต่ถ้ามีโอกาสอยากจะใช้บริการเหมือนกัน)

รถใครไม่รู้ พี่ดาชอบ กำลังยืนถ่ายรูปกันอยู่เจ้าของกลับมาพอดี
เห็นเราชอบรถเขาเลยอาสาถ่ายรูปให้เราเลยได้ภาพดูโอ้คู่รถมาหนึ่งภาพ
Somebody's car in the parking lot. My friend liked it. This photo took by the car's owner who came back while  I was taking my friend's photo with the car so he offered to take a photo for us.
 The car's owner came back and he was kind to take a photo for us.


 I do not know what are these statue but I saw many people took photos when I came here other times so I did this time too.


แฟรงคลิน ดี โรสเวลท์ เมมโมเรียล (ดูจากหนังสือมาจ่ะ)
Franklin D. Foosevelt Memorial







Franklin D. Roosevelt Memorial


จากเจฟเฟอร์สันเดินถ่ายรูปกันรอบนอกอีกสักพัก ตกลงกันว่าจะเดินไปลินคอนที่เห็นอยู่ไกลๆๆ เดินไปได้นิด โอ้ทตัดสินใจย้อนกลับไปเอารถขับไปจอดริมถนนที่จอดได้แล้วเดินใกล้นิดนึงดีกว่าขากลับต้องเดินย้อนกลับไปเอารถไกล  และเป็นการตัดสินใจที่ถูกเพราะขากลับถ้าไม่เอารถมาจอดใกล้ ๆ เดินกันไประยะทางเท่าเดิมเท่ากับเราเดินกันสองเท่า มีหวังถึงรถค่ำแน่ ๆ

We drove from Jefferson Memorial and parked beside the street closed to Lincoln Memorial and walked through Lincoln Memorial. We spent time at Lincoln Memorial until 5 pm. then we agreed to go home.



การเดินทางครั้งนี้ยังไม่จบ มีระทีกเล็กน้อยเนื่องจากน้ำมันใกล้จะหมด ไฟเตือนแล้ว ทำไงๆๆ ความผิดคนขับเต็มๆ ดันลืมเติมน้ำมัน ทั้งๆที่ตั้งใจไว้ว่ามาถึงดีซีต้องเติมน้ำมันเป็นสิ่งแรก ลืมสนิทเลย ไม่ได้มองดูไฟเตือน ฝนก็ตก รถก็ติด กดจีพีเอสให้หาปั้มน้ำมันใกล้ที่สุด จีพีเอสบอกให้เลี้ยวซ้าย ตลอดเวลา แต่ประกอบกับเป็นช่วงเวลาห้ามเลี้ยวพอดี แหมๆๆ ช่างโชคเข้าข้างจริงๆๆ ฝนก็เทกระหน่ำซ้ำเติมกันมา กดจีพีเอสใหม่ สองครั้ง สามครั้ง ฝนก็กระหน่ำมองถนนแทบไม่เห็น ขับวนหาปั้มร่วมชั่วโมงในที่สุดก็เจอ สาวอวบขาว ร้องบอกด้วยความดีใจขณะติดไฟรอสัญญาณเลี้ยวซ้าย ว่า ปั้มอยู่โน่นไง (ขวามือสุด ต้องตีข้าม สี่เลนส์) ฝนก็ตกหนักมองแทบไม่เห็น รถก็เยอะ แต่แล้วก็เป็นจังหวะ โชเฟอร์ขี้ลืมเลี้ยวป้าบบบบบบบบ เข้าขวาปุ้บ เลี้ยวเข้าปั้ม ลองไปเติมน้ำมัน กางร่มแล้ว ยังเปียกเพราะลมพัดกระหน่ำร่มเอาไม่อยู่...


Our journey did not finish yet but there was something exciting...grrrrrrrrrrrrrr I forgot to fill the gas and the indicator already show...OMG.  That time traffic was bad and also heavy rain. I set GPS looked for gas station first but unfortunately the GPS told " turn left" all the time  but that time was NO TURN...grrrrrrrrrrrr










I set the GPS three or four times not sure but after an hour we found the gas station. The GPS told to turn left but my friend said, the gas station was in our front in the right. OH man!  I needed to go from the left last lane to the right end lane during heavy rain and many cars. Well, I did it.  I fill the gas with the umbrella but still get wet because of the wind blow the rain to me.

สรุปว่า เดินทางกลับบ้านโดยสวัสดิภาพ ถึงบ้านสี่ทุ่ม แต่ทั้งหมดทั้งมวลดีใจที่พี่ดาสนุก ถ้ามีโอกาสจะพาไปเที่ยวต่อนะค่ะ เพราะยังมีอีกหลายที่ไม่ได้ไป
Finally,  we got back home safe at 10 pm. Anyway, my friend was fun and happy that made me happy too. If I have a chance would love to take her again to visit the places we did not go yet on this day.

ไอรีนมาแล้ว(ประสบการณ์แรก)...Hericane Irene Impact (my first experience with hericane)

ตั้งแต่คืนวันเสาร์ที่ 27 สค 54 นอนหลับไม่ลง ง่วงมาก แต่กลัว มิสเตอร์กรนไปตั้งแต่หัวค่ำแล้ว แต่โอ้ทซิ กลัวมาก เพราะไม่รู้ว่าพายุจะแรงแค่ไหนเนื่องจากมิสเตอร์บอกว่าครั้งนี้จะแรงกว่าทอนาโดปีที่แล้ว ปกติไม่เคยเอาคอมฯ เล่นบนที่นอนคืนนี้เล่นทั้งคืน เปิดดูเฟสบุ๊คเพื่อนๆ ส่งข่าว และเปิดดูข่าวออนไลน์อีก อากาศนอกบ้านเงียบสงบจนน่ากลัว กระทั่งจะเข้าตีสี่หลับสัปหงกจนถ่างตาไม่ไหว ปิดคอมฯ นอน...

Since on Saturday 27th Aug 2011... I was really sleepy but could not sleep because of scared of herican. I did not know how bad going to be. I thought what if hericane so bad took us while we were sleeping. Mister was sleeping earlier in the night. I took my laptop with me in bed, checked friends update on facebook and also watched News online until almost 4am. I decided to sleep.

วันก่อนเฮอริเคนเข้า
A day before Hericane Irene Impact




อ่อ ลืมไปนิดนึงกลางดึกราวห้าทุ่มกว่า มิสเตอร์อยากจะออกไปข้างนอก ไปซื้อน้ำเมานะซิ เพราะดื่มตั้งแต่หัวค่ำ บนงีมงำ น้ำท่วมห้องใต้ดิน บอกไม่ให้ออกไปเพราะฝนตก พายุจะมา ร้านปิดใครๆเขาก็กลัวกัน ไม่ฟัง โอ้ทยืนขวางประตูก็ไม่สำเร็จสู้แรงไม่ไหว สุดท้ายต้องพาขับออกไป กลัวก็กลัว แต่ดีกว่าให้มิสเตอร๋ขับออกไปเองแบบมีนๆ ร้านปิดหมดจริงๆๆ ระหว่างนั่งรถกลับมา มิสเตอร์บ่่นงีมงำๆๆๆ น้ำท่วมบ้านอีกแล้ว โอ้ทบอกไปว่าไม่ต้องเครียดถ้าท่วมก็ท่วมกันหมดทั้งหมู่บ้าน ไม่ใช่บ้านเราหลังเดียว

We had a little water in the basement because tidy cat sand stuck in the water way so we took care of it and clear water on the floor before went to bed that night.

กลับมาถึงจัดการลงไปใต้ดิน สูบน้ำกัน น้ำไม่ได้ท่วมมากแค่มีเจิ่งบนพื้นตรงแอ่งนิดหน่อยแต่ถ้าฝนตกหนักขี้นไม่จัดการระบายก็อาจจะเจิ่งทั่วทั้งห้องได้ มิสเตอร์บอกว่า เพราะร่องน้ำตันอยู่จุดหนึ่ง ทรายในกะบะอีแมวตกลงไปตัน โอ้ทจัดการเอาเสียมมือให้ขุดออกมา น้ำระบายได้สะดวก...

เช้าวันอาทิตย์ตื่นตั้งแต่ แปดโมงเช้าคงเพราะในหัวยังมีความกลัวอยู่นั่นเอง มองออกไปนอกหน้าต่างลมพัดอู้ๆ เป็นระยะแต่ไม่รุนแรงอย่างที่คิด ฝนตกตลอดเวลา จนกระทั่งเที่ยงมีท่าว่าสงบลง มิสเตอร์ออกไปซื้อของข้างนอก กลับเข้ามาบอกว่าหน้าหมู่บ้านมีต้นไม้หักด้วย  ราวๆๆบ่ายสามแดดออก ลมสงบ ฝนไม่ตก โอ้ทบอกมิสเตอร์ว่าจะออกไปถ่ายรูปต้นไม้หักหน้าหมู่บ้าน แต่แค่ออกไปหน้าบ้านตัวเอง เห็นต้นไม้หัก ถ่ายรูปไว้ ในขณะที่ยืนถ่ายรูปลมพัดมาอีก ยืนพิงต้นไม้รู้สึกต้นไม้สั่น โอยๆๆๆ ปอดแหก เพ่นเข้าบ้านเลย ไม่ไปไหนแล้ว...นึกแล้วขำตัวเอง แต่ว่าไม่เอาดีกว่า ปลอดภัยไว้ก่อน

On Sunday morning , I woke up at 8am which unusual on the weekend as I always woke up very late at noon or later. It because my worried and scared about how bad of hericane. I looked out of the window, the wind blow with rain but not so strong as I thought. Later in the afternoon, the wind weak and the rain stopped. Mister went out to rent movies. He told me there were some trees in front of our developement broke down. I decided to go out for taking photos of that trees at 3 pm.

A tree by our garage broke down then I took the photos of it. The wind was blowing while I took photos of the tree then I stood against a tree behind me while taking photos of the broke tree. OH! I felt the tree which I stood against was shaking. I ran back into the house.

วันเฮอริเคน
The day Hericane Irene Impact

IMG_2600

IMG_2601

IMG_2602

P8283844

Monday, August 29, 2011

เตรียมรับเฮอริเคน ไอรีน...Prepared for Hericane Irene Impact

วันศุกร์ที่ 26 สิงหาคม 2554... มีประกาศแจ้ง เฮอริเคนไอรีนกำลังจะมาฝั่งตะวันออก วันอาทิตย์ที่ 28 สิงหาคม 2554 รวมทั้งรัฐที่โอ้ทอยู่ด้วย (เดลาแวร์) น่ากลัวจ้งนี่เป็นประสบการณ์ครั้งแรก โอ้ทถามมิสเตอร์ว่าเราต้องอพยพไหม มิสเตอร์ให้ดูประกาศในเวบไซด์ของเมืองที่เราอยู่ (นิววาร์ค) ในประกาศแจ้งว่าไม่ต้องอพยพ แต่ให้เตรียมตัว อาหารแห้ง อาหารกระป๋องเผื่อไฟดับ  น้ำดื่ม สิ่งของนอกบ้านที่ลมจะพัดปลิวเก็บไว้ในบ้าน ให้เรียบร้อย
โอ้ทไปซื้อกับข้าวปกติ แต่ไม่มีอาหารกระป๋องติดมาเพราะไม่ชอบกิน

On Friday 26th Aug 2011...It was warning for Hericane Irene coming to East Coast. OH! the Earthquake just passed and Hericane again in one week. I asked Mister if we need to leave because I saw the news it was evacuate some area in Delaware ( the state we live). Mister told me to check in the City website. I checked and found the City said no need to leave and also had information what should prepared /do . I followed that information.





P8263802
 


P8263803

P8263804
น้ำดื่มจัดดการต้มกรอกใส่ขวดทุกขวด และสำรองใส่หม้อไว้อีก เผื่อไฟดับ เครื่องปั้มน้ำไม่ทำงาน จะได้มีน้ำดื่ม
I filled drinking water full every bottles and also in 2 pots incase the power gone and water pump does not work.
P8263806

P8263808

P8263814
มีผลไม้ไว้กินด้วย องุ่น แตงโม ส้ม
I had grape, water melon and grape fruit
P8263815

P8263816
ทำกับข้าวใส่กล่องไว้ ผัดพริกหมูกับมะเขือ
I cooked and put in containers : paste chilli ground pork stir fried with eggplants
P8263817
หมูกระเทียม
Pork stir fried with garlic, fish sauce and sugar
P8263818

P8263819
หุงข้าวไว้หนึ่งหม้อ
 Cooked rice
P8263820
แดดออก อากาศดี ไม่มีทีท่าว่าจะมีเฮอริเคน
Sunny and nice weather does not look like hericane is coming


P8263809


P8263810

P8263811
กระถางต้นไม้ เก้าอี้ในสวนหน้าบ้านเก็บเข้าโรงรถ
plant pots and chairs store in the garage

P8273821
 
ของที่วางอยู่หน้าบ้าน หลังบ้าน เก็บเข้าโรงรถ
Everything in the yard store in the garage.

P8273822

P8273823
เมื่อเราไม่ท้อ ไม่ถอย ตั้งใจ และลงมือ อะไรก็สำเร็จได้สักวัน
แวะมาบ่อยๆ นะค่ะ ขอให้มีความสุข และ มีความรักรอบๆ ตัวทุกคนค่ะ
If we never give up and begin doing, we will succeed. I wish everyone happiness and love, stay around.

เรื่องราว ข้อมูล บทความ ที่เขียนทั้งหมด ที่พื้นที่แห่งนี้เป็นข้อมูลส่วนตัว ตั้งใจเขียนเป็นบันทึกเก็บไว้อ่านย้อนหลังเพราะไม่ได้เขียนใส่สมุดตั้งแต่มาอเมริกาและเพื่อง่ายต่อทางบ้านที่ประเทศไทยได้เห็นชิวิตความเป็นอยู่ ทั้งเล่าสู่กันฟังถึงสิ่งที่ได้รู้ ได้เห็น ได้สัมผัส มิได้มีเจตนากระทบกระทั่งบุคคลใดขอขอบคุณเจ้าของบทความ งานเขียน และรวมถึงวิดีโอ ที่มีประโยชน์ได้นำมาอ้างอิงเผยแพร่ไว้ที่นี่ และยินดีต้อนรับทุกคนที่เข้ามาทั้งด้วยความตั้งใจและบ้งเอิญค่ะ

Stories and articles in this blog are my experiences .I would like to share in public. Welcome everyone!

Since I moved to the USA I have not written in a book, I use this space to keep the memories of everything I do and everyone I meet and this makes it simple to update my family in Thailand also.

Thank you to all the writers and people educated in the media who I copied to share this blog