Life is short then do what brings happiness to life.ชีวิตเราสั้น อะไรทำแล้วมีความสุขก็ทำไป อยู่ยังไงก็ได้ให้มีความสุข

Search This Blog

Monday, February 20, 2012

แค่ไปรับยางปูพื้นรถให้มิสเตอร์เนี่ยนะ ! Just pick up car mat for Mister!

20 กุมภาพันธ์ 2555... ออกจากบ้าน  13.30 น. ไปรับยางปูพื้นรถให้มิสเตอร์ ก่อนออกจากบ้านอุ่นกับข้าว ครอบไว้ ตั้งใจรีบไป รีบกลับ แต่แล้วเมื่อธุระเสร็จเรียบร้อย ขับรถออกมา แทนที่จะเลี้ยวกลับบ้าน ดันนีกอยากไปร้าน" เบอลิงตันแฟคอรี่" ไปซื้อเสื้อกันหนาวไม่หนาสักตัว เพราะช่วงใบไม้ผลิ เริ่มอากาศอุ่นขึ้นไม่ต้องใส่เสื้อโค้ทหนาๆๆแล้ว

Feb 20,2012... I left home headed to pick up car mat which we ordered on Saturday. I really had no plan to go anyway just went back home and eat my food which warm it up before I left home but I turned my car to the opposite way...OH!

"I am going to Berlington Coat Factory to see if I can get a cheap jacket for spring which no need to wear very thick coat" I thouht and quick as my thought I did turn my steering wheel on the street headed to Berlington Coat Factory.


เมื่อไปถึงร้าน อะฮ้า! เคลียร์แลนซ์ ลดราคา จัดการเดินทุกราวเลย ตรงมุมที่จัดลดราคา เดินไปเดินมาจากไม่เอารถเข็น ไปเอารถเข็น นี่ก็ถูก นั่นก็ถูก หาชุดกระโปรงไว้ใส่ดีกว่า ซื้อตอนนี้เผื่อใส่หนาวหน้า ช่วงใกล้หมดหนาว ราคาของเสื้อผ้าฤดูหนาวราคาลดเยอะมาก หยิบๆๆๆ เอาไปลองซิ ใส่ได้ สวยไหม...

I was at Berlington and really alert because they were "CLEARLANCE"  Yepee!
I walked around. At first I did not take a cart but later I got one because my hands full of clothes. I chose what I like and went to fitting room.

เสร็จสรรพ ล่วงเลยเวลาไปราวชั่วโมงกว่าๆ จนได้ไหมล่ะ ได้ของตัวเอง และเผื่อเพื่อนๆ สาม สี่คน กลับถึงบ้าน โซ้ยข้าวซะจานบะเริ่ม หิว หิว หิว ตบด้วยชาเย็นชื่นใจแก้วโต
 OH! almost 2 hours,"time to go home now" I thought. I got my clothes and some for friends.  I got a good deal today.

When at home I was really starving then I ate a big dish of rice with pork stir fried with chilli paste and string bean and also a big glass of sweet iced tea.
มิสเตอร์กลับมาจัดการรายงาน  นีกแล้วเชียวมิสเตอร์ได้ยินชื่อร้านต้องคิดว่าไปซื้อเสื้อโค้ทอีกแล้ว เพราะบอกไว้ว่าสุดท้ายสามรอบแล้ว เพราะมิสเตอร์บอกว่าเสื้อโค้ทโอ้ทมีเยอะพอแล้ว  รีบตอบสวนว่า "ไอไม่ได้ไปซื้อโค้ท แต่ไอได้ชุดกระโปรง กับเสื้อมาต่างหากล่ะ" พร้อมแจ้งยอดค่าเสียหายไป มิสเตอร์ตอบ "โอเค"

When Mister back home I told him about it. At first he heard "Berlington" I knew he was going to complain because he asked me not to buy more coat.

"No, I did not buy a coat but dresses and top" I told him before he complained and also told him how much I spent today. He did not say anything just "Okey"

มาดูภาพหลักฐาน

ไม่ใช่ซานต้านะ
No! it was me not "Santa"
เอาไปลอง
แคชเชียร์ ลืมเอาตัวนี้ออก มาจัดการให้มิสเตอร์งัดให้ หวาดเสียวเสื้อขาด แต่ก็รอดมาอย่างหวุดหวิด
ค่าเสียหายวันนี้



4 comments:

YU said...

แถวนี้ให้นำเข้าห้องลองครั้งละสามชิ้นเองล่ะโอ้ท

DaDaLove said...

555 ขนหน้าแข้งมิสเตอร์ไม่ล่วงหรอก ถลุงแค่นี้เองสะใจแม่เสือสาวสะแล้ว..เพียบจริงๆ

Noo said...

ไม่เป็นไรนานๆ ถลุงที แต่หอบเป็นถุงใหญ่ขนาดนี้เลยเหรอ

โอ้ท@Oath said...

พี่ยุ เป็นบางร้านค่ะ แต่ส่วนมากไม่เกิน 7 ชิ้นค่ะ

ป้าดา ใช่แล้ว นานๆๆซื้อ จ่ายแบบนี้ทุกรอบ เพราะถ้าซื้อบ่อย ถี่ ไม่ไหวเหมือนกันค่ะ

หนู นี่ยังอยากได้อีกนะแต่เกรงใจคนจ่ายอะจิ ไว้รอสักพักค่อยไปใหม่

เมื่อเราไม่ท้อ ไม่ถอย ตั้งใจ และลงมือ อะไรก็สำเร็จได้สักวัน
แวะมาบ่อยๆ นะค่ะ ขอให้มีความสุข และ มีความรักรอบๆ ตัวทุกคนค่ะ
If we never give up and begin doing, we will succeed. I wish everyone happiness and love, stay around.

เรื่องราว ข้อมูล บทความ ที่เขียนทั้งหมด ที่พื้นที่แห่งนี้เป็นข้อมูลส่วนตัว ตั้งใจเขียนเป็นบันทึกเก็บไว้อ่านย้อนหลังเพราะไม่ได้เขียนใส่สมุดตั้งแต่มาอเมริกาและเพื่อง่ายต่อทางบ้านที่ประเทศไทยได้เห็นชิวิตความเป็นอยู่ ทั้งเล่าสู่กันฟังถึงสิ่งที่ได้รู้ ได้เห็น ได้สัมผัส มิได้มีเจตนากระทบกระทั่งบุคคลใดขอขอบคุณเจ้าของบทความ งานเขียน และรวมถึงวิดีโอ ที่มีประโยชน์ได้นำมาอ้างอิงเผยแพร่ไว้ที่นี่ และยินดีต้อนรับทุกคนที่เข้ามาทั้งด้วยความตั้งใจและบ้งเอิญค่ะ

Stories and articles in this blog are my experiences .I would like to share in public. Welcome everyone!

Since I moved to the USA I have not written in a book, I use this space to keep the memories of everything I do and everyone I meet and this makes it simple to update my family in Thailand also.

Thank you to all the writers and people educated in the media who I copied to share this blog