Life is short then do what brings happiness to life.ชีวิตเราสั้น อะไรทำแล้วมีความสุขก็ทำไป อยู่ยังไงก็ได้ให้มีความสุข

Search This Blog

Sunday, December 22, 2013

เออ เน่อะ! Yeah ! you are right


22 ธันวาคม 2556
Dec 22 2013 


ในขณะที่มิสเตอร์กำลังจะเริ่มออกกำลังกาย เดินบนสายพาน เวลาประมาณ 11 โมง
ป้าโอ้ทเสนอหน้าเข้าไป ตรงหน้ามิสเตอร์ แล้ว...

11am. while Mister was ready to walk on the treadmill , I was standing in front of him and..

ป้าโอ้ท : มืสเตอร์ เมื่อคืนไอปวดแขนมากๆ
Me : Mister, my hand was hurt so bad last night
มิสเตอร์ : ทำไม?
Mister : why?

ป้าโอ้ท: คงเพราะกวาดใบไม้เมื่อวาน
Me : I guess, because I raked the leaves yesterday
มิสเตอร์: อือ ...
Mister : UA HA...

ป้าโอ้ท : แล้วทำไมยูไม่ช่วยไอล่ะ
Me : why didnt you help me?
มิสเตอร์: ก็ยูไม่บอก
Mister : because you did not ask.

 ป้าโอ้ท :!@??!!
Me : !@??!!

Wednesday, December 18, 2013

ป้าโอ้ทเดินทางกลับบ้าน(ไทย) On the way to Thailand Nov 13 2013


13 พย 56...ป้าโอ้ทได้กลับบ้าน(ไทย) เป็นครั้งที่สองในรอบห้าปี บันทึกระหว่างการเดินทางเล็กๆ
Nov 13 2013...It was my 2nd time went back home in Thailand after the first time in 2011.

Monday, December 9, 2013

ป้าโอ้ทเที่ยวภูเก็ต 18-20 พย 56 Oathka in Phuket Nov 19-20,2013

18 พย 2556 เป็นครั้งแรกที่ป้าโอ้ทไปเที่ยวภูเก็ต ครั้งแรกของมิสเตอร์ด้วย เดินทางจากสนามบินสุวรรณภูมิ สิบโมงกว่าๆ ใช้เวลาหนึ่งชั่วโมงเศษถึงสนามบินภูเก็ต จากสนามบินเท๊กซี่อีกหนึงชั่วโมงถึงที่พัก วันนี้เหมาสองแถวเที่ยวช่วงบ่ายก่อนค่ำกันจ้า
Nov 18 2013...Our first time in Phuket. It took about an hour flew from Bangkok to Phuket and more hour by taxi to the hotel . It was half day left so we hire small truck call"song teaw" (two side seats) look around but we had time stopped by only three places.


19 พย 56... เดินทางโดยเรือเร็ว (สปีดโบ้ท) นักท่องเที่ยว 50 คน ไกด์แจกยากันเมา ป้าโอ้ทจัดก่อนเลย เพื่อความไม่ประมาท แวะหลายๆ จุดเหมือนกันนะ เช่น เกาะลิงป้อนผลไม้ให้ลิง แต่อยู่บนเรือกัน ป้าโอ้ทกะมิสเตอร์เข้าไม่ถึง แวะเกาะมายา ที่ถ่ายทำภาพยนตร์เดอะบีช น้ำใสแจ๋ว หาดขาวสวยจริงๆ ต่อไปเกาะไข่ และเรือจอดกลางทะเลช่วงที่ไม่ลึกมาก ราวๆ 2 เมตร ให้ดำน้ำดูปลา น้ำตื้นๆ เรียก สนอกกลิ้ง ป้าโอ้ทมีปัญหาหายใจกะท่อไม่เป็น ก็ครั้งแรก มิสเตอร์ตอนแรกไม่กล้าลงเพราะว่ายน้ำไม่แข็ง แต่พอลงไปใส่ชูชีพด้วย ติดใจ
It was our first time but really enjoyed. We had a good experience. I really like snokeling but still do not know how to breath with the tube because it was my first time. He did not want to get in the water in the beginning because he did not strong swim but it just 2 meters deep then he wore life vest . It end up that he loved snorkeling.


20 พย 2556... วันที่สองเที่ยวภูเก็ต วันนี้นั่งเรือใหญ่ ไปหมู่เกาะพังงา จำได้แต่เขาตะปูถ่ายภาพยนตร์เจมส์บอนด์ และนั่งเรือแคนู สนุกมาก มิสเตอร์กึ่งนังกึ่งนอน ก็คนตัวเล็กนิดเดียว ^_^ ทั้งเรือมีนักท่องเที่ยวคนไทยคือป้าโอ้ทคนเดียว พนักงานเรือบอก ไม่นึกว่ามีคนไทยด้วย
Nov 20, 2013...Today we travel by a big boat .Enjoy sightseeing of Phang-Nga National park. Visit Khao Ping Gun, also known as" James Bond Island and took long tail boat and canoeing. We were fun.

Friday, December 6, 2013

กาแฟในสวน coffee in the garden Nov 28 2013


 
28 พย 56...พ่อพาไปร้านกาแฟของเพื่อนพ่อ อยู่ลำลูกกาคลอง13 บรรยากาศร่มรื่น สบายๆ ป้าโอ้ทอยากมีสวนแบบนี้บ้างจัง แต่คงได้แค่ฝัน เพราะป้าโอ้ทไม่มีปัจจัย ^_^
 
It is a lovely place close to my dad's house " Coffee in the garden"  ^_^

Thursday, December 5, 2013

Jury duty...พลเมืองเท่านั้น

ป้าโอ้ทเดินทางกลับไทย 13 พฤศจิกายน 2556 ...

*ก่อนเดินทางสองสัปดาห์ ป้าโอ้ทได้รับจดหมายให้เป็นคนหนึ่งที่ร่วมตัดสินคดีความในศาล (ภาษาอังกฤษเรียก เจอรี่ ดิวตี้) ซึ่งป้าโอ้ทดีใจอย่างมาก เพราะเคยฟังจากคนอื่นๆมาตั้งสอง สามปีแล้ว อยากมีประสบการณ์ อยากรู้ว่าทำอย่างไร เป็นอย่างไร ดังนั้นไม่รีรอ ป้าโอ้ทกรอกข้อมูล ส่งใบตอบรับไปในวันรุ่งขึ้น

หลังจากนั้นไม่กี่วัน ระหว่างหม่ำๆ มื้อกลางวันกับมิสเตอร์ และ เพื่อน ป้าโอ้ทเล่าถึงเรื่องนี้ แล้วตัวป้าโอ้ทเองนี่ล่ะ นึกได้ว่า หน้าที่นี้เป็นหน้าที่ของพลเมืองเท่านั้น " อเมริกัน ซิติเซ่น" ซึ่งป้าโอ้ทไม่ได้เป็น เพียงแต่ถือกรีนการ์ดเท่านั้นเอง ว้า! อดเลย

กลับถึงบ้านเอาจดหมายให้มิสเตอร์อ่าน ได้ความว่า ก่อนวันรายงานตัว 3 ธันวาคม 2556  ป้าโอ้ทค่อยโทรไปแจ้ง พอดีกับระยะเวลาที่ป้าโอ้ทกลับจากไทย

2 ธันวาคม 2556 ป้าโอ้ทจัดการโทรไปแจ้งว่ายื่นจดหมายตอบรับแล้ว แต่ไม่คิดว่าจะทำได้เพราะไม่ได้เป็นอเมริกัน (สัญชาติ)  เจ้าหน้าที่ปลายสายให้แฟกซ์กรีนการ์ด และ เลขบาร์โค้ดในจดหมายไป



3 ธันวาคม 2556 ...ป้าโอ้ทต้องรีบไปปฎิบัติหน้าที่แจ๋ว จึงสแกนกรีนการ์ดและ จดหมายให้เห็นบาร์โค้ดอีเมล์ให้มิสเตอร์ โทรบอกมิสเตอร์ให้จัดการ ในขณะนั้นเหลือบเห็นไปรษณีย์บัตรบนโต๊ะข้อความว่า "จากที่คุณแจ้งประสงค์ไม่สามารถเข้าร่วมตัดสินคดีในฐานะ เจอรี่ ได้ให้คุณส่งเอกสาร...." นึกแปลกใจว่า โปสการ์ดมาเร็วจัง มาถึงตอนไหนเนี่ย เพิ่งโทรไปเมื่อวาน และในตอนเย็นหลังกลับจากปฎิบัติหน้าที่แจ๋วแล้ว ได้รับไปรษณีย์บัตรอีกใบ ข้อความว่า จากที่คุณแจ้งว่าไม่สามารถไปเข้าร่วมและได้ส่งเอกสารเข้ามาแล้ว...

โอโห เร็วจัง

สรุปว่า ป้าโอ้ทไม่ได้เข้าร่วมเป็นหนึ่งในผู้ตัดสินคดีอย่างที่อยากไป เพื่อเป็นประสบการณ์ และไม่รู้ว่าจะได้เข้าร่วมไหมเพราะไม่คิดจะสอบซิติเซ่นด้วยซิ อีกหลายปีกว่ากรีนการ์ดจะหมดอายุ ถ้าป้าโอ้ทเปลียนใจสอบซิติเซ่น คงมีโอกาส และ อาจจะเบื่อเหมือนหลายๆคนที่เล่าให้ฟัง

We were going to Thailand on Nov 13, 2013

Two weeks before Thailand trip ,  I got a letter for "Jury Duty" . I was really excited because I wanted to be there. I return accepted letter on the next day.

On Saturday afternoon on the week during our lunch, I talked with Mister and friends about it and then I remembered that only American could do but I am not. I need to call for confirm on the date before reporting date (mine was Dec 3 2013)

I called on Dec 2 2013 and mention about accepted letter have been return but I am not an American citizen. A person on the phone asked me to fax my Green card with a barcode on the letter.

I found a postcard on the computer desk that I need to fax my green card and letter with barcode after I called. Surprise! I just called yesterday but the post card already arrived just over night. In  the evening of the day I fax my Green card and a letter with barcode I on the post card that said they accepted my excused. OH! so quick response.

PS: I really want to attend Jerry duty once for my experience but I am not sure if I have a chance as I do not plan to apply for an American citizenship. Well, my green card is still good for many years, so I have plenty of the time to think about it. I may change my mind.

My sister's wedding in Thailand Nov 16 2013

Mister was recording the video while I was taking photos. Morning ceremony at Thai house and evening party at the Kasetsart University Hall which both in Sriracha, Chonburi




Tuesday, October 15, 2013

ม่านในครัว Kitchen curtain Oct 13 2013

เสร็จเสียทีนะ ม่านเก่าขาดวิ่นแล้ว ผลัดวันประกันพรุ่งจนร่วงมาจะหมดปี ^_^ คลิกดูปิดไม่มิด

Finally, I finished sewing a curtain for replacing in the kitchen.I postpone again and again almost the end of year...LOL click to see not cover

Sunday, September 29, 2013

ปิดไม่มิด! NOT COVER!

1383578_10151881793329313_1113225038_n29 กันยายน 2556... ซื้อม่านหน้าต่างมาเปลี่ยนในครัว วางไว้นิ่งๆ หนึ่งสัปดาห์แล้วนะ ของเก่าใช้มามากกว่า ห้าปี เพราะตั้งแต่ป้าโอ้ทมาก็เห็นม่านนี้ล่ะ ขาดวิ่น เป็นแบบดึงม้วนขึ้น พลาสติกด้าน

 เช้านี้ต้องบังคับข่มขู่( ^_^) มิสเตอร์ให้ติดม่านให้ได้

มิสเตอร์เดินลงมา หน้าตาไม่ดี บอกปวดหัว ไม่สบาย ป้าโอ้ทไล่ให้กลับไปนอนต่อ แล้วหันหลังเข้าครัว บรรเลงเองเลย ไม่รอแล้ว แต่...

เฮ้ย! ม่านปิดหน้าต่างไม่มิด วัดดีแล้วนี่นากว้าง 23 นิ้ว จำแม่น และ จดไว้ด้วยตอนไปซื้อ วัดใหม่ดูซิ 34 นิ้ว ฮ่าฮ่า...

Sep 29 2013

Last week we bought a new curtain to replace the one at the kitchen window. I did not know the  length of the old one. It has been here since I came in 2008. The old curtain is in a bad shape , really bad shape!

I will "PUSH" him to install the new one this morning, that was my thought, but he got up with a headache, so I let him get back to bed and start replacing a new curtain by myself.

OH NO! how this happened? I did measure the width was 23" but it is actually 34". CRAB!
......................................

Saturday, September 21, 2013

หลับให้สบาย...เฟรดดี้ RIP FRED




21 กันยายน 2556

เมื่อสามเดือนที่ผ่านมามิสเตอร์บอกจะพาเฟรดดี้ไปให้หมอฉีดยาให้หลับไม่ตื่น แต่ป้าโอ้ทไม่ยอม ให้เหตุผลว่า เฟรดยังแข็งแรงอยู่จะให้ฉีดหลับทำไมปล่อยให้เขาไปเองตามธรรมชาติดีกว่า

จนกระทั่งเมื่อคืน มิสเตอร์เอาทรีท(อาหารให้พิเศษเฉพาะวันศุกร์) ให้สามหนุ่มกิน มาบอกป้าโอ้ทว่า เฟรดดี้ไม่สบายมากแล้ว เจ้าสองหนุ่มไม่กินอาหารร่วมกับลุงเฟรด ป้าโอ้ทไปดูเห็นลุงเฟรดกำลังกินอาหาร และมีอาการเหมือนอาหารติดคอ ป้าโอ้ทเอามือตบที่พุงเบาๆ อาการดีขึ้น และ เฟรดยังคงกินอาหารต่อไป และยังคงมีอาการเหมือนอาหารติดคอ บางครั้งใช้สองขาหน้าปัดที่ปาก ซึ่งป้าโอ้ทไม่แน่ใจว่าปัดอาหารออก หรือจะจับให้อาหารเข้าปาก ป้าโอ้ทเฝ้าดูอยู่พักใหญ่จนแน่ใจว่า อาการที่เห็นไม่ใช่อาหารติดคอ แต่เฟรดดี้พยายามกิน และ กลืนอาหารด้วยความยากลำบาก ทำให้ป้าโอ้ทน้ำออกตาทีเดียว สงสารแต่ไม่รู้จะช่วยอย่างไร มิสเตอร์ส่งเสียงมาด้านหลังว่า "ฮีกำลังจะตาย" ยิ่งกระตุ่นต่อมน้ำตาป้าโอ้ท คืนนั้นป้าโอ้ทตัดสินใจบอก"ตกลง" ยอมให้มิสเตอร์พาเฟรดไปฉีดให้หลับ

วันนี้เราตื่นกันสายแล้ว ป้าโอ้ทจัดการตัวเองเรียบร้อยลงมาด้านล่างเที่ยง มิสเตอร์กำลังหาสถานที่เพื่อพาลุงเฟรดไป ป้าโอ้ทหันไปมองเฟรดด้วยความเศร้า เฟรดเดินไปยืนที่ถาดอาหารซึ่ง ทรีทที่ให้เมื่อคืนหมดเกลี้ยง ป้าโอ้ทจัดการเททรีทให้เฟรดดี้"มื้อสุดท้าย" สงสารลุงเฟรดจัง เขาคงรู้แน่ๆเลยว่าจะถูกพาไปทำอะไร

ขณะที่มิสเตอร์กับป้าโอ้ทกำลังกินอาหาร ป้าโอ้ทบอกมิสเตอร์ว่า"เฟรดดี้ต้องรู้แน่ๆเลย แล้วเขาคงยังไม่อยากไปเพราะเขาพยายามกินอาหาร " คงเหมือนคนที่พยายามกิน ทั้งที่กินไม่ลง เพื่อให้มีแรง ให้ลุกขึ้นได้

เมื่อมิสเตอร์ติดต่อ กับทางคลินิคได้แล้ว เราสองคนพาเฟรดดี้เดินทางไปคลินิค

ป้าโอ้ทหันไปพูดกับมิสเตอร์ว่า"เราจะฆ่าเฟรดดี้นะ"
 มิสเตอร์ตอบว่า"หมอเป็นคนฆ่า"

ป้าโอ้ท: แต่เราเป็นคนบอกหมอให้ทำ (เศร้าจริงๆ) ทำแบบนี้คงบาปมากๆ คร่าชีวิตผู้อื่นด้วยเจตนา  แต่นึกถึงภาพที่เฟรดดี้กินอาหารด้วยความทรมานแล้วยิ่งแย่กว่า

*ปกติทุกวันเฟรดดี้เอาแต่นอนไม่ทำอะไร ไม่ทำความสะอาดตัวเองด้วยเพราะแก่มากแล้ว อายุแมว 15 ปีนี่แก่มากจริงๆ

ป้าโอ้ทถามเจ้าหน้าที่ว่ามีสัตว์ที่มาฉีดให้หลับบ่อยไหม แล้วถ้าไม่ป่วย สุขภาพดีปกติ ฉีดไหม เจ้าหน้าที่ตอบว่า ทางคลินิคจะตรวจสุขภาพของสัตว์ก่อนถ้า แข็งแรงดีจะไม่ฉีดให้

เจ้าหน้าที่พาเฟรดไปตรวจที่ห้องด้านหลัง ในขณะที่เราสองคนรออยู่ในห้องตรวจ สักพักเจ้าหน้าที่กลับมาแจ้งข้อมูลต่างๆ พร้อมให้ชำระค่าบริการ(วันนี้ 103 ดอลล่าร์) เราเลือกให้เผาแยกตัวเดียว และ เก็บขี้เถ้าด้วย โดยมิสเตอร์จะไปรับวันจันทร์เที่ยง

มิสเตอร์บอกว่าถ้าเผารวมเราจะไม่ได้ขี้เถ้า

ป้าโอ้ทร้องไห้ไปแล้วหนึ่งครั้งก่อนเจ้าหน้าที่พาเฟรดดี้ไปห้องด้านหลัง มองตาเฟรดดี้แล้วยิ่งเศร้า สงสารมากๆ เขายังมีลมหายใจอยู่เลย ต้องถูกทำให้หลับไป

เมื่อเจ้าหน้าที่พาเฟรดกลับมา คุณหมอมาฉีดยาให้เฟรดดี้ 3 เข็ม ป้าโอ้ทจำไม่ได้ว่าคือยาอะไรบ้าง ได้ยินหมอบอกว่า เข็มเป็นยาทำให้หลับ เข็มต่อไปทั้งสองคืออะไรบ้างไม่แน่ใจ ได้ยินว่าหนึ่งในนั้นเป็นยาทำให้หัวใจหยุดเต้น และให้ยาเกินขนาด แต่ยาอะไรนี่ไม่รู้ฟังไม่เข้าใจ

ในขณะที่หมอฉีดยาเข็มที่หนึ่ง ป้าโอ้ทก็น้ำตาไหลพรากแล้ว เมื่อเข็มที่สอง สามเข้าไปอีก ปล่อยโฮเลย แต่พยายามควบคุม เห็นเฟรดหลับไปแล้ว แต่ยังนึกสงสาร เสียใจที่ต้องทำให้เขาหลับแบบนี้  ป้าโอ้ทหันหน้าหนีไม่มองเฟรด ได้ยินเสียงมิสเตอร์บอกหมอว่าเราไปละนะ มิสเตอร์คว้ากระเป๋าป้าโอ้ทแล้วหันมาดึงป้าโอ้ทให้ออกจากห้อง ป้าโอ้ทหันไปดูร่างเฟรดที่นอนแน่นิ่งอีกครั้ง ยิ่งร้องใหญ่ มิสเตอร์ดึงป้าโอ้ทออกจากห้อง เดินตรงขึ้นรถ

ถ้าป้าโอ้ทไม่เห็นอาการที่เขากลืนอาหารลำบากคงไม่ยอมให้มิสเตอร์พามา ถ้าเขาจากไปโดยธรรมชาติป้าโอ้ทคงไม่เสียใจ ไม่ร้องไห้

เจ้าสองหนุ่มที่บ้านคงนึกนะว่าลุงเฟรดหายไปไหน โดยเฉพาะมังกี้เพราะต่อนี้ไปไม่มีลุงเฟรดให้กวนอีกแล้ว

(ป้าโอ้ทถ่ายภาพลุงเฟรดก่อนเขาหลับไว้หลายภาพจะโพสที่หลังนะคะ)


Sep 21,2013

Three months ago my husband said that he wanted to  take Fred to the Vet and make him sleep because he was very old as 15 years. He did not clean himself, he did not eat much and spent whole time sleeping. I did not agreed with him and gave him the reason that he was OK. It will be better to let him gone by himself.

Last night, he gave treat to them (we have three cats). He told me that other two did not eat with Fred.

Husband: Fred is sick then other two do not eat with him.
Me : Gave them separate

Husband: Fred is going to die. We should take him to the Vet tomorrow.

I went to check Fred at the food area and saw  him chocked. I thought food stuck in his throat then softly hit his stomach for  help. He seemed get better and continue eating. I kept looked at him and realized that he did not chocked but he had hard time with swallow food. He sometimes used his two front feet pad his mouth. I did not sure if he pad the food away or because the food did not get into his mouth.

I was really sorry for him and sad. If I let him live and struggling that was not make him happy or myself happy. My husband said that he did not even eat the food.

Finally, I decided to take him to the VET that I did not really want to do.
 I have never done!

I was crying many times especially, when seeing the VET injection. He did not feel anything, NO PAIN but I felt sad to do this to him.

If he died by himself I will not cry.

My other two cats "Herbert and Monkey" will look around for him , especially Monkey . NO MORE "FREDDY" BOTHERING.

(I took his photos before he gone will post later)

Tuesday, August 27, 2013

ถั่วยักษ์ Millennium Park Chicago ชิคาโก้

12 กรกฎาคม 2556 

Road trip 14/14
 



วันสุดท้ายของโร้ดทริปฤดูร้อนปีนี้ ขากลับผ่านชิคาโก้ ป้าโอ้ทอยากแวะถ่ายรูปลูกบอลยักษ์ มิสเตอร์ไม่อยากขับรถเข้าในเมืองเพราะรถเยอะ และ ติด ไม่แพ้กรุงเทพฯ แต่ป้าโอ้ทอ้อนจนได้ บอกว่าขอถ่ายรูปแป้บเดียว มิสเตอร์ยอม ป้าโอ้ทร่าเริงมากได้มาเห็นและถ่ายภาพลูกบอลยักษ์สมใจ ด้วยเวลาเพียงน้อยนิด เพราะมิสเตอร์กำชับ" รีบๆถ่าย"



















แวะทักทายเพื่อนที่โอมาฮ่า เนบราสก้า 11 กค 2556 Road trip 13/14

วันที่สิบสองของการเดินทางสายฤดูร้อน...แวะทักทาย"หนึ่ง"ที่ทำงาน ก่อนเดินทางต่อ
สองปีทีผ่านมา เราค้างคืนบ้านหนึ่ง แต่ปีนี้ไม่ได้ค้าง

เพิ่มภาพภายหลังจ้า
I will post photos later.

แวะทักทายเติ้ล เซาท์ดาโกต้า 10 กค 2556 Road trip 12/14

วันที่สิบเอ็ดของการเดินทาง ขากลับแล้วจ่ะ เส้นทางผ่านบ้านเพื่อน ล่ามสาวน่ารัก ถือโอกาสแวะทักทายกันสักเดี๋ยวก่อนเดินทางกันต่อ เป็นการเจอกันครั้งที่สอง
ปล.จีพีเอสพาไปเส้นทางไม่ดี พลขับห่วงรถมาก บ่นตลอดว่า รถไอไปไม่ได้ จนในที่สุดตัดสินใจถอยกลับ โทรถามทางเพื่อนอีกครั้ง...

เพิ่มภาพภายหลังจ้า

I will post photos later.

บ้านพิศวง โรงงานไวน์ และนั่งเฮลิคอปเตอร์ชมเกรเชอร์ (ภูเขาปกคลุมด้วยหิมะ) 9 กค 2556 Road trip 11/14

วันที่สิบของเส้นทางสายฤดูร้อน...วันนี้อากาศดี ได้นั่งเฮลิคอปเตอร์แล้ว เยๆ ราคาแพง แต่พอได้เห็นวิวจากบนฟ้าแล้วลืมเลยว่าแพง รู้สึกว่าคุ้มกับที่จ่ายไป

เพิ่มภาพภายหลังจ้า
I will post photos later.

อุทยานแห่งชาติเกรเชอร์ มอนทาน่า ลงเรือไปน้ำตกแฝด 8 กค 2556 Road trip 10/14

วันที่เก้าของเส้นทางสายฤดูร้อน...วันนี้ลงเรือ เดินไฮกิ้งกับนักท่องเที่ยวที่ลงเรือลำเดียวกันไปดูน้ำตกแฝดจ้า...ตามมาเลยดีกว่าเน่อะ
ปล. ภาพจะสั่นตอนเดินทุกคลิปนะคะ เพราะเดินเอาตัวเองให้รอดด้วย มือถือกล้องถ่ายวิดิโอด้วย แล้วกล้องอีกตัวถ่ายรูปไปด้วย

เพิ่มภาพภายหลังจ้า

I will post photos later.

อุทยานแห่งชาติเกรเชอร์ มอนทาน่า 7 กค 2556 Road Trip 9/14

วันที่แปดของเส้นทางสายฤดูร้อน...คลิปนี้ยังอยู่วันแรกที่เราเริ่มท่องเที่ยวในอุทยานแห่งชาติเกรเชอร์นะคะ วันนี้ป้าโอ้ทตัดเป็นสองคลิปเพราะยาวจนเกินกำหนดที่ยูตูปให้โหลดฟรี ^_^ ตามมาค่ะ...

เพิ่มภาพภายหลังจ้า
I will post photos later.

อุทยานแห่งชาติเกรเชอร์ มอนทาน่า 7 กค 2556 Road trip 8/14

วันที่แปดของเส้นทางสายฤดูร้อน...ถึงที่หมายแล้วจ้า มาลุยกันเลย...
ป้าโอ้ทอัดวันนี้ยาวสามสิบกว่านาที ต้องตัดเป็นสองคลิป เพราะโหลดยูตูปไม่ได้ยาวเกินกำหนด

จะเพิ่มภาพภายหลังจ้า
I will post photos later.

เดินขึ้นเขากับป้าโอ้ทนะ 6 กค 2556 Road trip 7/14

วันที่เจ็ดของเส้นทางสายฤดูร้อน...วันแรกของการสัมผัสธรรมชาติ ด้วยการเดินขึ้นเขาไปบนยอดสูงจากระดับพื้นดิน 9000 ฟุต ป้าโอ้ทขาแทบหลุดออกจากตัว แต่คุ้มเหนื่อยได้เห็นธรรมชาติสวยมาก

เพิ่มเติมภาพภายหลัง
I will post photos later.

ถึงมอนทาน่า 5 กค 2556 Road trip 6/14

วันที่หกของเส้นทางสายฤดูร้อน...ถึงแล้วรัฐปลายทาง แต่ยังไม่ถึงจุดหมาย พักกันก่อน พรุ่งนี้ลุย

ภาพเพิ่มเติมภายหลังจ้า
I will post photos later.

บ้านทุ่ง 4 กค 2556 Road trip 5/14

วันที่ห้าของเส้นทางสายฤดูร้อน..วันนี้มิสเตอร์พาไปบ้านทุ่ง ขับจี๊บเที่ยวทุ่งตามปกติเหมือนทุกครั้งที่มาที่นี่ ตามป้าโอ้ทมาจ้า สนุกน๊า...

เพิ่มภาพภายหลังนะคะ

I will post photos later.

อยู่นอร์ธดาโกต้า 3 กค 2556 Road trip 4/14

 
วันที่สี่ของเส้นทางสายฤดูร้อน...ถึงนอร์ธดาโกต้าแล้ว แวะหาเพื่อนมิสเตอร์  แวะบ้านพี่ชายกับพี่สะใภ้ก่อนไปบ้านแม่ย่า แล้วไปหาเพื่อนมิสเตอร์อีกคนที่อยู่เมืองเดียวกับแม่ย่าที่เขื่อนบาวแมนฮาเลย์ เพื่อนไปตั้งแคมป์
อากาศฤดูนี้ผู้คนนิยมตั้งแคมป์กัน
เพิ่มเติมภาพภายหลังจ้า
I will post photos later.

โทมา วิสคอนซิล ถึง นอร์ธดาโกต้า 2 กค 2556 Road trip 3/14

 
วันที่สามของเส้นทางสายฤดูร้อน นอนค้างกันที่โทมา วิสคอนซิลถือโอกาสนัดปุ๊กกี้ด้วย ปุ๊กกี้แวะมาหาที่โรงแรมตอนเช้า (ปุ๊กกี้เคยทำงาน) คุยกัน ถ่ายรูปกันเล็กน้อย ก่อนออกเดินทางต่อมุ่งหน้า นอร์ธดาโกต้าจ้า
ภาพเพิ่มเติมภายหลังค่ะ
I will post photos later.

Saturday, July 13, 2013

หาดและสวนสัตว์ 1 กค 2556 Beach and Zoo July 1 2013




จะเพิ่มเติมรูปภายหลังนะคะ
I will add photos later.

เดลาแวร์ถึงโอไฮโอ่ 30 มิย 2556 Delaware to Ohio June 30 2013



วันแรกของเส้นทางสายฤดูร้อนของมิสเตอร์กับป้าโอ้ทเริ่มแล้วค่ะ ตามมา...
Our road trip in Summer is begin...follow me
ฝนตกแป๊บเดียว..หยุด...แล้วตกอีก
It was raining during our trip today but 5-10 minutes at the time and stopped about 5-6 times.
ฝนหยุดฟ้าใส...
After rain sky was bright.

แวะเติมน้ำมันกันก่อน
Full tank please...
เติมน้ำมันอีก... ป้าโอ้ทถือโอกาสสร้างภาพซะเลย มีที่วางกล้องได้...หน้าบานซะ
Stopped fill the tank again . I could put my camera on a block and set timing...
" Big smile ^_^"

ไม่มีเด็กปั้มนะคะ
แวะหม่ำ...จุดพักระหว่างทาง
stopped at rest area for lunch

ไปกันต่อ...
Let's go...

วันแรกของการเดินทางได้กินส้มตำ...ป้าโอ้ทดีใจมาก เพราะหลังจากนี้ไม่มีอีกแล้ว แม้แต่อาหารเอเชีย
I was really happy and enjoyed my Thai dishes at Bangkok Kitchen, Ohio because after today NONE Asian food. I could find anywhere during our trip.
พักก่อนนะคะ เจอกันใหม่วันพรุ่งนี้ (ของการเดินทาง)
Check in and rest. See you tomorrow.
ดูภาพทั้งหมด คลิกเลยจ้า Click to see full album

Monday, June 17, 2013

ไปทะเลกันดีกว่า Ocean City , New Jersey

15 มิถุนายน 2556

หลังจากพลาดมาสองครั้งกับแผนไปทะเลเนื่องจากพายุหอบฝนมาแวะเยี่ยมที่บ้านป้าโอ้ท และแล้ววันฟ้าปลอดโปร่งเป็นใจให้ได้ไปทะเลก็มาถึง  สมาชิกร่วมทาง สี่ชีวิตด้วยกัน มีหนุ่มกล้าม(พุง)ใหญ่ๆ เป็นพลขับมุ่งหน้าสู่ทะเล

Our planed to the beach cancelled 2 times because of storm and finally it was sunny day for us. I chose "Ocean City , New Jersey " because we have never been there. We got there in two hours and started with eating and walking on the new boardwalk before headed to the beach.

ป้าโอ้ทเลือกไป"โอเชียนซิตี้ นิวเจอร์ซี่" เพราะยังไม่เคยไป ดูข้อมูลในเวบน่าสนุก มีหาดยาว คนไปนอนอาบแดด เล่นน้ำกันเยอะ ภาพบรรยากาศเหมือนที่"โอเชียนซิตี้ แมรี่แลนด์"ที่เคยไปมาครั้งหนึ่ง ใช้เวลาจากบ้านประมาณ สองชั่วโมง

สิ่งแรกต้องเติมพุงที่ว่างเปล่าให้เต็มกันเสียก่อน  จากนั้นเดินย่อย...เดินบนระเบียงไม้ใหม่เอี่ยมที่สร้างใหม่หลังพายุแซนดี้หอบไป หาดยาวจัง แต่เราสี่ชีวิตเดินกันไม่บ่นสักคำ ตลอดทางเดินมีร้านอาหาร ร้านขายของ สวนน้ำ และ เครื่องเล่นต่างๆเรียงรายตั้งแต่ต้นทางจนสุดทาง วันนี้มีรถจี๊บแบบลุย ออฟโรด มาจอดโชว์ด้วยหลายสิบคัน  (มีหนุ่มๆ ให้ดูเพลินด้วยนะ...^_^)



เดินไป หลังป้าโอ้ทเริ่มแสบเพราะแดดเผา เดินกลับเพื่อไปเอาสัมภาระที่รถลงทะเลกันดีกว่า สมาชิกมีเสียงบ่นเล็กน้อยว่าไกลจัง  เพราะเราเดินหน้าประทะแสงอัศดง

I felt my back burn and getting hurt a bit while walking. 
We walked back to get our stuff in the car and headed to the beach.
ป้าโอ้ทไม่ได้เอาเต้นท์ชายหาดครึ่งเสี้ยวมาด้วยเพราะนึกว่าต้องเดินจากที่จอดรถถึงหาดไกล ถือหนักเหมือนทะเลแมรี่แลนด์  ที่หาดนี้มีร่ม กับ เก้าอี้ให้เช่าด้วย แต่เราไม่ได้เข้าไปถามสนวนราคา เนื่องด้วยเราเจอที่เหมาะใต้สะพาน มีเงาให้ได้อาศัย เราปักหลักกันตรงนี้ล่ะ

(ก่อนเข้าพื้นที่ชายหาดต้องซื้อป้ายเข้าหาดก่อนนะ ป้าโอ้ทเคยไปหาดอื่นไม่เสียตังค์ ที่นี่ไม่รู้ว่าเสียมานานแล่้วหรือเพิ่งมีหลังจากพายุทะลายทุกอย่างแล้วสร้างใหม่ แต่คิดว่าเป็นค่าทำนุบำรุงไป มีรายวันคนละ 5 ดอลล่าร์ รายสัปดาห์(ไม่ได้ถามราคา) และ ทั้งฤดู (ไม่ได้ถามราคา) เราซื้อรายวัน)

I have a half tent good for the beach but I did not carry it this time because I thought we need to walked far from the car to the beach same as in Maryland. There were umbrellas and chairs for rent but our luck to get a shade under the bridge.

(Everyone wants to get in to the beach area need to buy "Beach Tag" which provide daily, weekly and whole season. I did not ask the cost of weekly and whole season. For daily $5/person)

มิสเตอร์ไปเดินสำรวจก่อนใคร กลับมาบอกว่าน้ำเย็นมาก ป้าโอ้ทกับเพื่อนจัดการข้าวเหนียวมะม่วงที่เพื่อนทำมากันก่อนลงเหยียบน้ำทะเล พิสูจน์ซิว่าเย็นแค่ไหน (ดูในคลิปนะคะจะได้รู้ว่าเย็นแค่ไหน)
The water was cold but we still played the wave...LOL FUN!
คนนี้สนุกสุดเหวี่ยงแม้น้ำจะเย็น
ช่วยป้าโอ้ทด้วย
ปลาพยูนเกยตื้น
ว้า! ได้เวลากลับซะแล้ว
Time to go home.
เมื่อเราไม่ท้อ ไม่ถอย ตั้งใจ และลงมือ อะไรก็สำเร็จได้สักวัน
แวะมาบ่อยๆ นะค่ะ ขอให้มีความสุข และ มีความรักรอบๆ ตัวทุกคนค่ะ
If we never give up and begin doing, we will succeed. I wish everyone happiness and love, stay around.

เรื่องราว ข้อมูล บทความ ที่เขียนทั้งหมด ที่พื้นที่แห่งนี้เป็นข้อมูลส่วนตัว ตั้งใจเขียนเป็นบันทึกเก็บไว้อ่านย้อนหลังเพราะไม่ได้เขียนใส่สมุดตั้งแต่มาอเมริกาและเพื่อง่ายต่อทางบ้านที่ประเทศไทยได้เห็นชิวิตความเป็นอยู่ ทั้งเล่าสู่กันฟังถึงสิ่งที่ได้รู้ ได้เห็น ได้สัมผัส มิได้มีเจตนากระทบกระทั่งบุคคลใดขอขอบคุณเจ้าของบทความ งานเขียน และรวมถึงวิดีโอ ที่มีประโยชน์ได้นำมาอ้างอิงเผยแพร่ไว้ที่นี่ และยินดีต้อนรับทุกคนที่เข้ามาทั้งด้วยความตั้งใจและบ้งเอิญค่ะ

Stories and articles in this blog are my experiences .I would like to share in public. Welcome everyone!

Since I moved to the USA I have not written in a book, I use this space to keep the memories of everything I do and everyone I meet and this makes it simple to update my family in Thailand also.

Thank you to all the writers and people educated in the media who I copied to share this blog