คืนนี้เรานอนกันที่อำเภอร้องกวาง จังหวัดแพร่ น้องชายป้าโอ้ทเรียนที่มหาวิทยาลัยแม่โจ้ แพร่ เรามารับไปเที่ยวปีใหม่ด้วยกัน น้องชายจองโรงแรมที่ดีที่สุดในละแวกนี้ น้องบอก ราคาคืนละ 500 บาทเฉพาะค่าห้อง ไม่มีอาหารเช้า เป็นโรงแรมเล็ก ๆ แวะพักชั่วคราวแบบเร่งด่วน โรงแรมติดตลาด มีร้านขายของ มีธนาคาร เราออกไปหาของกินกันได้ง่าย ในโรงแรมมีร้านกาแฟเล็ก ๆ หนึ่งร้าน ดูวิดิโอป้าโอ้ทนะคะ
ป้าโอ้ทมีเรื่องเล่าขำ ขำ และ หลอนนิด ๆ พร้อมหรือยังค่ะ ...
เข้าห้องพัก มิสเตอร์เปิดทีวี ปรับทีวีอยู่พักใหญ่ ไม่สำเร็จ
มิสเตอร์บอกว่า ไออ่านภาษาไทยไม่ออก ป้าโอ้ทจัดการเปลียนภาษาให้
ปรับอีกพักใหญ่ ก็ยังไม่สำเร็จ ไม่มีภาพ ไม่มีอะไร นอกจากเม็ด ๆ เต็มจอ
ส่วนป้าโอ้ทเอง พยายามหา มองรอบห้อง ทุกมุมที่นึกได้ หาพาสเวิร์ดล็อกอิน หาไม่เจอ
สรุป ป้าโอ้ทบอกมิสเตอร์จะเดินไปถามน้องที่เค้าน์เตอร์ ขณะนั้นเกือบตีหนึ่งแล้ว
ป้าโอ้ทเดินไปเปิดประตู เข้าไปที่เค้าน์เตอร์ตอนเช็คอิน ซึ่งมืดตื้อ ไม่เห็นใครสักคน
ป้าโอ้ทเดินไปใกล้ ๆ ยังไม่มีใคร แล้วน้องผู้ชายคนเดิมก็โผล่พรวดออกมา หน้าตา
เข้มประหนึ่ง ถูกลากออกมาจากผวังฝัน ป้าโอ้ทขอพาสเวิร์ดอินเตอร์เนตน้อง เพราะ
หาดูทั่วในห้องแล้วไม่เจอ น้องบอกอยู่ข้างตู้เสื้อผ้า ป้าโอ้ทขอบใจน้องแล้วรีบจ้ำอ้าวกลับห้อง
มิสเตอร์ถาม : "ยูบอกฮีให้มาดูทีวีด้วยป่าว"
ป้าโอ้ท : " ป่าว ไอถามพาสเวิร์ด แล้วรีบเผ่น ฮีน่ากลัวมากเลย เนี่ยฮีบอกอยู่แถวตู้เสื้อผ้า
ไอหาทั่วแล้วไม่เห็นมี ไอจะไปอีกรอบ ไปด้วยกัน"
สองคนเดินไปที่เคาน์เตอร์อีกรอบ คราวนี้ป้าโอ้ทเห็นว่าน้องนอนอยู่ที่ซอกข้างเค้าน์เตอร์
ป้าโอ้ท : น้อง พี่ขอรบกวนอีกรอบนะ ( แจ้งเรื่องทีวี และหาพาสเวิร์ดไม่เจอ)
พนักงาน : มองหน้าป้าโอ้ทกับมิสเตอร์ แบบหาเรื่อง มากวนเวลาคนจะนอนแล้วตอบว่า
" ห้องไหนเพ่ เดี๋ยวผมไปดูให้ แล้วจะจดพาสเวิร์ดให้"
ป้าโอ้ทแจ้งห้อง แล้วน้องก็เดิมจ้ำพรวด ๆ นำหน้าเราไป
เมื่อถึงห้อง น้องไม่พูด ไม่จา ปรับทีวีเสร็จ บอกอธิบาย กดปุ่มนี้ ตรงนี้ แล้วจดรหัสอินเตอร์เนตให้
จากนั้น เดินออกจากห้องไปไม่ ร่ำลา
มิสเตอร์ : ไอว่าฮีเมายา (แล้วมิสเตอร์ก็หัวเราะ)
ป้าโอ้ท : ไอก็ว่างั้นแหละ
Dec 29, 2017
Tonight we stopped at Phrae to pick up my brother joining our trip. He is a 3rd-year undergraduate student at Maejo University, Phrae. He told us that the hotel we stayed was the best one in the area and the price was reasonable as 500 baht a night no breakfast. There was a coffee shop in the hotel which I like its interior.
In the next morning, we walked around looking for a place to have breakfast. The hotel location was not bad. There were a local fresh market, a bank, and a local food restaurant by walking to the main road. Look at my video.
I had a funny story to tell. It was funny for us but may not for you. Are you ready?
After we got in the room, Mister turn on TV and something wrong which cause the TV did not work as it should. He was trying to figure it out but he could not. I asked him and fixed his problem as I changed the language from Thai to English for him. However, the TV still did not get to any channel.
I was looking for a WiFi password which it should place in the room somewhere but I could not see anywhere. I decided to walk back to the check-in counter. I open the big door and get in the area where was dark. It was about 1 am. I could not see anybody and suddenly the boy jumped from somewhere. He scared me! He looked upset and mad but still asked me if I needed anything.
I asked him for WiFi password and he told me,"It is on the closet's side". I thanked him and ran.
Mister asked me if I told him to fix TV. No, I did not. How did I want to ask him more as his face looked mad. I looked through the closet many times. Mister helped me looked at other places which we thought it might be there but nothing.
I walked back to the boy again with Mister. This time, I knew where he was. I woke him up and told him what we wanted. He asked with cold voice, " What is your room number?".
He walked fast headed to the room before us. OMG! I ran to get to the room before him and open the door.
He fixed the TV without saying words until it worked and told how to control the remote quickly than I could catch. I told him to tell Mister again. He wrote WiFi password for me and left us quietly.
Mister laughed and said ," I think he hived"
Me : What hived?
Mister: drug.
Me : I think so.
No comments:
Post a Comment