Life is short then do what brings happiness to life.ชีวิตเราสั้น อะไรทำแล้วมีความสุขก็ทำไป อยู่ยังไงก็ได้ให้มีความสุข

Search This Blog

Friday, February 9, 2018

ทะเลไวลด์วู้ด Wildwood beach New Jersey



วันนี้(วันจันทร์ 27 พฤษภาคม 2556)เป็นวันหยุดของอเมริกา วันเมมโมเรียล คงเหมือนกับวันทหารผ่านศึกบ้านเรา โอ้ทเห็นข่าวทีวีตั้งแต่วันศุกร์ ผู้คนเตรียมไปทะเลกัน โดยเฉพาะแอตแลนติค ซิตี้ นิวเจอร์ซี่ ที่พังจากเฮอริเคนแซนดี้ วันนี้ได้ทำการซ่อมเรียบร้อยและเปิดให้บริการใหม่ ทำให้ป้าโอ้ทอยากไปด้วย แต่ไม่รู้ว่ามิสเตอร์หยุด ป้าโอ้ทคิดไว้ว่าตัวเองจะไปทำงานตามปกติ แต่ปรากฎว่ามิสเตอร์หยุด ป้าโอ้ทตัดสินใจโทรหานายจ้างเปลี่ยนวันทำงานเป็นพรุ่งนี้ แล้วบอกมิสเตอร์ว่าอยากไปทะเล มิสเตอร์บอกว่าหาที่เรายังไม่เคยไปดีกว่า

May 27, 2013

Memorial day is a holiday in the USA. I think it likes a military day as in Thailand. I saw on TV on Friday that people were preparing for the beach trip, especially to Atlantic City, New Jersey. It was damaged from hurricane sandy but now ready to open again as a new remodeling. Because of that, I wanted to go there too but I think about working on this day. Later, I talked to Mister and told him that I wanted to go. He agreed to take me to difference beach where we had never been, then I called my employer to skip working on this day.

กว่าจะตัดสินใจออกเดินทางปาเข้าไปบ่ายโมงกว่าแล้ว มิสเตอร์เจอที่น่าสนใจอยู่นิวเจอร์ซี่เหมือนกัน ใช้เวลา 2 ชั่วโมง ตอนแรกป้าโอ้ทคิดว่ามิสเตอร์คงไม่ไปแล้วเพราะกว่าจะไปถึงก็เย็น มิสเตอร์บอกว่าขับไปดูเฉย ๆ ก็ได้ เย ๆ
Mister searched and found one where we decided to go and left home about 1pm. It took two hours to get there. I thought that he would change his mind to go because by the time we were there must be late. However, he did not change his mind but told me, " we just drove and look around ". I was really happy even we could stay here a couple hour.
ทะเลไวลดวู้ด Wildwood beach


ไปถึงเกือบสี่โมงเย็นแล้ว แต่ฟ้ายังสว่างอยู่ นี่ล่ะฤดูร้อน มืดช้า แต่ว่าลมทะเลเย็นมาก ป้าโอ้ทไม่ได้เอาเสื้อแจ๊คเก็ตติดมาด้วยเพราะตอนออกจากบ้านร้อน  สองคนพากันหาของกินอิ่มก่อนเป็นสิ่งแรก จากนั้นค่อยเดินเล่น

We got to Wildwood beach around 4pm but the sky was still bright. This was a good thing in Summer as slower dark but the wind was cold. I did not bring a jacket because I thought it would be warm as the time we left home. We looked for food at first thing and walked around after that.

ป้าสั่งลอปสเตอร์ กับ กุ้ง สลัดแบบห่อแผ่น เพราะนีกว่าจะเหมือนที่มิสเตอร์เคยซื้อให้กินจากร้านแมคฯ หรือ ร้านอะไรสักอย่างที่บ้าน แต่ไม่ถูกปาก จำใจกินจนหมดเพราะเสียดาย ตั้ง 12.75 ดอลล่าร์  ดีนะได้มันฝรั่งแผ่น แบบเลย์มาด้วยหนึ่งห่อ

Lobster and shrimp salad wrap-my food. I thought it was the same as Mister ordered from a fast food restaurant once but it was not. I did not like it at all but tried to eat all.

มิสเตอร์อยากนั่งชิงช้าสวรรค์ แต่ดูตั๋วแล้ว ขายยกชุดราคา 30 ดอลล่าร์ นี่ถูกที่สุด แต่จะนั่งแค่กระเช้าไม่คุ้ม เราเลยเดินเล่นเท่านั้น ถ้าต้องนั่งป้าคงจะต้องซื้อเสื้อแจ๊คเก๊ตใส่ก่อนลมข้างบนคงจะเย็นเยือก

Mister thought about get up on the wheel but the ticket sale in a set as $30 for the whole park. It was not worth to pay just for the wheel then we did not do it. I thought that if we got on the wheel I might buy a jacket because up there would be colder because of the wind.


เรือผีสิง

เอาล่ะ เดินลงไปแตะน้ำทะเลกันสักนิดดีกว่า ก่อนกลับ สมใจป้าโอ้ท
Yeah! we walked to the beach before went home. It was the most thing I wanted to do.






ปล. ป้าโอ้ททำโทรศัพท์ตกตอนไหนไม่รู้ เดินกลับมาที่รถมิสเตอร์เห็นบนพื้น โชคดีจัง หนึ่งชั่วโมงแสดงว่าไม่มีคนเดินมาตรงนี้

PS: I did not know, when I dropped my phone. We walked back to the car and it was there. OMG! luckily nobody saw it.

No comments:

เมื่อเราไม่ท้อ ไม่ถอย ตั้งใจ และลงมือ อะไรก็สำเร็จได้สักวัน
แวะมาบ่อยๆ นะค่ะ ขอให้มีความสุข และ มีความรักรอบๆ ตัวทุกคนค่ะ
If we never give up and begin doing, we will succeed. I wish everyone happiness and love, stay around.

เรื่องราว ข้อมูล บทความ ที่เขียนทั้งหมด ที่พื้นที่แห่งนี้เป็นข้อมูลส่วนตัว ตั้งใจเขียนเป็นบันทึกเก็บไว้อ่านย้อนหลังเพราะไม่ได้เขียนใส่สมุดตั้งแต่มาอเมริกาและเพื่อง่ายต่อทางบ้านที่ประเทศไทยได้เห็นชิวิตความเป็นอยู่ ทั้งเล่าสู่กันฟังถึงสิ่งที่ได้รู้ ได้เห็น ได้สัมผัส มิได้มีเจตนากระทบกระทั่งบุคคลใดขอขอบคุณเจ้าของบทความ งานเขียน และรวมถึงวิดีโอ ที่มีประโยชน์ได้นำมาอ้างอิงเผยแพร่ไว้ที่นี่ และยินดีต้อนรับทุกคนที่เข้ามาทั้งด้วยความตั้งใจและบ้งเอิญค่ะ

Stories and articles in this blog are my experiences .I would like to share in public. Welcome everyone!

Since I moved to the USA I have not written in a book, I use this space to keep the memories of everything I do and everyone I meet and this makes it simple to update my family in Thailand also.

Thank you to all the writers and people educated in the media who I copied to share this blog