Life is short then do what brings happiness to life.ชีวิตเราสั้น อะไรทำแล้วมีความสุขก็ทำไป อยู่ยังไงก็ได้ให้มีความสุข

Search This Blog

Tuesday, March 17, 2009

Ayutthaya with Aoi-Jan from Natherland in March 2008


Ayutthaya trip with Aoi, Jan and Nepal from Natherland in March 2008.

This is a lovely family, I had a chance took them to Ayutthaya in March 2008 .
I met Aoi only a month before she moved to Natherland with Jan.
We took bakery class at the government Minburi center.

At first time I met Aoi , I really felt that we were similar. It was funny as we had only a chance to talked with each other in the washroom.Other girls talked about the reasons they took bakery class, then Aoi said , she wanted to bake for husband when moved to Natherland. I immediately responded that we were the same and I were moving to the USA. 
Since that time we talked to each other a lot and I picked her up and came  to the class sometimes because we lived on the same road. We shared our stories and talked about many things, but she was leaving in a month before me .I was waiting for my visa. I had a friend who married with an American live in same area with us. I introduced them to know each other .

Aoi has a son "Nepal" . He got this name because when Aoi pregnented she travelled to Nepal. Aoi told me ,now he does not speak much Thai because speaks Dutch as generally .His Dutch is really good and better than her. ...haha. Aoi also mention about dizziness from communication with her son because he does not know Thai and she does not know Dutch. Anyway , Nepal is the big teacher teaches Dutch to Aoi now.

I had a chance to met her husband, 'Jan' , few days in Bangkok . I think ,he is a good man by my feeling and also Aoi told me about him.I made her a tote bag for shopping and knit a hat for her last few months. Now is greeting seasons again ,I am going to give her a present. What is my present? ... secret!




Now, we are far from home in difference countries, but still being good friends. Keep in touch and share our stories ,also help each other in things ;such as Aoi does not know much about computer then I teach her. She will teaches me Dutch. We communicate by email and messenger . It is first time for us to see snow. We were really excited and really cold.We always talk about buy cheap clothes,because compare the money between our country and the countries we live now ...OH! many times more. Well, the distance is not a big problem for friendship .Nowaday, technology is really good. As long as your friendship strong you will never alone.

1 comment:

Teacher Pemala said...

โอโฮ พี่โอ้ทจ๋า เข้ามาแล้ว ชอบพื้นหลังจังเลยค่า อิอิได้โอกาสแล้วจะตามมาบ่อยๆๆๆ เอิ้กๆๆๆ ตอนนี้หนูว่างมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆลยค่ะ เพราะว่า ตกงานแล้วววววเอิ้กๆๆๆๆ คิดถึงพี่โอ้ท เหมือนกัน บ้านเราก็ชั กเงียบๆๆๆค่ะ แต่คาดว่าคงกลับมาคึกครื้นในไม่ช้านี้แล้วค่า..........
รอดูข่าวสารใหม่ๆๆ จาก blog พี่ อยู่นา

เมื่อเราไม่ท้อ ไม่ถอย ตั้งใจ และลงมือ อะไรก็สำเร็จได้สักวัน
แวะมาบ่อยๆ นะค่ะ ขอให้มีความสุข และ มีความรักรอบๆ ตัวทุกคนค่ะ
If we never give up and begin doing, we will succeed. I wish everyone happiness and love, stay around.

เรื่องราว ข้อมูล บทความ ที่เขียนทั้งหมด ที่พื้นที่แห่งนี้เป็นข้อมูลส่วนตัว ตั้งใจเขียนเป็นบันทึกเก็บไว้อ่านย้อนหลังเพราะไม่ได้เขียนใส่สมุดตั้งแต่มาอเมริกาและเพื่อง่ายต่อทางบ้านที่ประเทศไทยได้เห็นชิวิตความเป็นอยู่ ทั้งเล่าสู่กันฟังถึงสิ่งที่ได้รู้ ได้เห็น ได้สัมผัส มิได้มีเจตนากระทบกระทั่งบุคคลใดขอขอบคุณเจ้าของบทความ งานเขียน และรวมถึงวิดีโอ ที่มีประโยชน์ได้นำมาอ้างอิงเผยแพร่ไว้ที่นี่ และยินดีต้อนรับทุกคนที่เข้ามาทั้งด้วยความตั้งใจและบ้งเอิญค่ะ

Stories and articles in this blog are my experiences .I would like to share in public. Welcome everyone!

Since I moved to the USA I have not written in a book, I use this space to keep the memories of everything I do and everyone I meet and this makes it simple to update my family in Thailand also.

Thank you to all the writers and people educated in the media who I copied to share this blog