Search This Blog
Friday, July 10, 2009
4th July 2009 ดูพลุวันชาติอเมริกาครั้งที่ 2
ปีนี้เป็นปีที่ 2 ได้ดูพลุวันชาติอเมริกา ปีนี้ไปกัน 2 คน ระหว่างขับรถไป เห็นคนเดินกันไปไม่ขาดระยะทำให้นึกถึงงานวัด เมื่อมีงานวัดละก็ผู้คนจะพากันเดินๆๆๆๆ ไปแบบนี้ทีเดียว ถ้ามีหนังกางแปลงด้วยละก็ต้องถือเสื้อ กระดาษหนังสือพิมพ์ หรืออะไรสักอย่างเอาไปปูนั่ง ที่นี่ก็เช่นกันผู้คนถือเก้าอี้ส่วนตัวไปกัน บางคนถือผ้าห่มไปด้วย เราไปจอดกันที่ลานจอดรถบริษัทผลิตรถยนต์แห่งหนึง ผู้คนทะยอยกันมาจนจอดเต็มลาน บางกลุ่มเดินไปอีกด้าน บางกลุ่มรอดูที่รถเหมือนเรา 2 คน คราวนี้ได้เห็นพลุใกล้ชิดกว่าปีที่แล้วอีก นอนดูบนรถได้สบายเลย สวยๆๆๆ แต่เสียงดังมากๆ ไม่ชอบเสียงดัง กลัวๆๆๆๆๆ
It was the 2nd year I saw fireworks on July 4th.The many people walking on the street made me think of Temple Fair in Thailand but it was the cause of terrible traffic also. If the Temple Fair has an outdoor movie, people will carry their own mat, newspaper or anything else to put on the ground to sit on. I think many people here do the same thing, bringing their own seats to use for looking at the fireworks. I saw many people carrying chairs and some brought blankets also. We parked in a car company parking lot. There were many cars coming until the parking lot was full. Some groups walked to the other side and some stayed at their cars like us. Wow! It was very much more crowded than last year. I layed down in our truck to look at the fireworks. It was really loud...I do not like the loud explosions from the fireworks, I was scared!
Labels:
Oath story
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
เมื่อเราไม่ท้อ ไม่ถอย ตั้งใจ และลงมือ อะไรก็สำเร็จได้สักวัน
แวะมาบ่อยๆ นะค่ะ ขอให้มีความสุข และ มีความรักรอบๆ ตัวทุกคนค่ะ
If we never give up and begin doing, we will succeed. I wish everyone happiness and love, stay around.
เรื่องราว ข้อมูล บทความ ที่เขียนทั้งหมด ที่พื้นที่แห่งนี้เป็นข้อมูลส่วนตัว ตั้งใจเขียนเป็นบันทึกเก็บไว้อ่านย้อนหลังเพราะไม่ได้เขียนใส่สมุดตั้งแต่มาอเมริกาและเพื่อง่ายต่อทางบ้านที่ประเทศไทยได้เห็นชิวิตความเป็นอยู่ ทั้งเล่าสู่กันฟังถึงสิ่งที่ได้รู้ ได้เห็น ได้สัมผัส มิได้มีเจตนากระทบกระทั่งบุคคลใดขอขอบคุณเจ้าของบทความ งานเขียน และรวมถึงวิดีโอ ที่มีประโยชน์ได้นำมาอ้างอิงเผยแพร่ไว้ที่นี่ และยินดีต้อนรับทุกคนที่เข้ามาทั้งด้วยความตั้งใจและบ้งเอิญค่ะ
Stories and articles in this blog are my experiences .I would like to share in public. Welcome everyone!
Since I moved to the USA I have not written in a book, I use this space to keep the memories of everything I do and everyone I meet and this makes it simple to update my family in Thailand also.
Thank you to all the writers and people educated in the media who I copied to share this blog
แวะมาบ่อยๆ นะค่ะ ขอให้มีความสุข และ มีความรักรอบๆ ตัวทุกคนค่ะ
If we never give up and begin doing, we will succeed. I wish everyone happiness and love, stay around.
เรื่องราว ข้อมูล บทความ ที่เขียนทั้งหมด ที่พื้นที่แห่งนี้เป็นข้อมูลส่วนตัว ตั้งใจเขียนเป็นบันทึกเก็บไว้อ่านย้อนหลังเพราะไม่ได้เขียนใส่สมุดตั้งแต่มาอเมริกาและเพื่อง่ายต่อทางบ้านที่ประเทศไทยได้เห็นชิวิตความเป็นอยู่ ทั้งเล่าสู่กันฟังถึงสิ่งที่ได้รู้ ได้เห็น ได้สัมผัส มิได้มีเจตนากระทบกระทั่งบุคคลใดขอขอบคุณเจ้าของบทความ งานเขียน และรวมถึงวิดีโอ ที่มีประโยชน์ได้นำมาอ้างอิงเผยแพร่ไว้ที่นี่ และยินดีต้อนรับทุกคนที่เข้ามาทั้งด้วยความตั้งใจและบ้งเอิญค่ะ
Stories and articles in this blog are my experiences .I would like to share in public. Welcome everyone!
Since I moved to the USA I have not written in a book, I use this space to keep the memories of everything I do and everyone I meet and this makes it simple to update my family in Thailand also.
Thank you to all the writers and people educated in the media who I copied to share this blog
2 comments:
Great fireworks! Hope you enjoyed them in spite of being a bit scared.
แต่ดีนะที่ไปได้เห็นของจริงๆ...ขนาดดูจะที่ตะเองส่งให้ยังสวยเลยอ่ะ...
วันนี้งานเข้า....ปวดหัวอีกและ...บายก่อนนะ
Post a Comment