Life is short then do what brings happiness to life.ชีวิตเราสั้น อะไรทำแล้วมีความสุขก็ทำไป อยู่ยังไงก็ได้ให้มีความสุข

Search This Blog

Monday, October 11, 2010

เติมสีสันบนหน้าบ้างดีกว่า... Add colorful on my face

ปกติแต่งหน้าไม่ได้ทาปาก เขียนขอบตา แต่เคยทำนานมาแล้ว ใช้ลิปสติกโทนสีตุ่นด้วย ขอบตาก็ใช้แต่สีน้ำตาล เพราะไม่มั่นใจ และเกิดอาการคัน จากนั้นมาก็ไม่เคยใช้เจ้า2สิ่งนี้อีกเลย แล้ววันนี้นึกอยากจะเขียนตา ทาปากขึ้นมาอีก คราวนี้ต้องแจ่มๆๆไปเลย อีกไม่กี่ปีก็จะเข้าหลักสี่แล้ว ถามดารินเรียบร้อย ได้คำตอบมาว่าเอาซิ ว่าแล้วจัดแจงไปหาอุปกรณ์มา เพิ่มจากของที่มีอยู่แล้ว ถอยลิปสติกมาก่อน 1 สี แต่แหม! ไม่แจ่มถึงใจ เอาไปเปลี่ยน รอบนี้ถอยมา 2 เฉดเลย และพ่วงด้วยดินสอเขียนขอบปาก แต่ดินสอเขียนขอบตาสีเปรี้ยว แต่งเสร็จให้ดารินดู มองอยู่พัก ใช้ได้น่ะ แต่สงสัยว่าทำไมเธอถึงลุกมาเขียนตา ทาปาก...ฮ่าฮ่า บอกไปว่าจะเข้าหลักสี่แล้ว ไม่เคยทาตา เขียนปาก แบบแจ๊ดๆๆ แบบนี้ อยากทำดูบ้าง เป็นไงค่ะ พอไหวไหมเอ่ย หวังว่าตาคงไม่บวม ปากคงไม่เจ่ออีก


Normally I do not wear lipstick and eyeliner. In fact, I did a long time ago but with a dark color. Now I want to add color on my face and this time I decided to use a hot color, rather than a dark one. Darin wondered why I wanted to wear lipstick now? I told him, I'm almost 40 and I've never worn lipstick with a hot color, so I wanted to see if it looked good and I hoped my eyes and lips wouldn't swell the same as before because of an allergic reaction.....
หน้าล้วนๆๆไม่ได้ทาแม้แต่ครีม
plain face without anything even cream

ปกติแป้งเด็ก กับ สีผึ้งทาปาก มาสคราร่านิดหน่อย ปัดแก้ม
Normally ,I use child powder, mascara, brush on and lip wax.

เหมือนปกติ เพิ่มลิปสติกสีที่1เขียนขอบตาด้วย
Now I add lipstick and eyeliner.

เหมือนปกติเพิ่มลิปสติกสีที่2เขียนขอบตาด้วยสีเดียวกัน
Now I add lipstick and eyes liner.

No comments:

เมื่อเราไม่ท้อ ไม่ถอย ตั้งใจ และลงมือ อะไรก็สำเร็จได้สักวัน
แวะมาบ่อยๆ นะค่ะ ขอให้มีความสุข และ มีความรักรอบๆ ตัวทุกคนค่ะ
If we never give up and begin doing, we will succeed. I wish everyone happiness and love, stay around.

เรื่องราว ข้อมูล บทความ ที่เขียนทั้งหมด ที่พื้นที่แห่งนี้เป็นข้อมูลส่วนตัว ตั้งใจเขียนเป็นบันทึกเก็บไว้อ่านย้อนหลังเพราะไม่ได้เขียนใส่สมุดตั้งแต่มาอเมริกาและเพื่อง่ายต่อทางบ้านที่ประเทศไทยได้เห็นชิวิตความเป็นอยู่ ทั้งเล่าสู่กันฟังถึงสิ่งที่ได้รู้ ได้เห็น ได้สัมผัส มิได้มีเจตนากระทบกระทั่งบุคคลใดขอขอบคุณเจ้าของบทความ งานเขียน และรวมถึงวิดีโอ ที่มีประโยชน์ได้นำมาอ้างอิงเผยแพร่ไว้ที่นี่ และยินดีต้อนรับทุกคนที่เข้ามาทั้งด้วยความตั้งใจและบ้งเอิญค่ะ

Stories and articles in this blog are my experiences .I would like to share in public. Welcome everyone!

Since I moved to the USA I have not written in a book, I use this space to keep the memories of everything I do and everyone I meet and this makes it simple to update my family in Thailand also.

Thank you to all the writers and people educated in the media who I copied to share this blog