Life is short then do what brings happiness to life.ชีวิตเราสั้น อะไรทำแล้วมีความสุขก็ทำไป อยู่ยังไงก็ได้ให้มีความสุข

Search This Blog

Wednesday, October 6, 2010

ฟอตดูปองก์สเตทพาร์ค Fort Dupont State Park

วันศุกร์ 3 ต.ค53...เพื่อนกลุ่มอ่านหนังสือขอหยุด เพราะมีกิจกรรม และภาระกิจต้องทำ พี่ยุ ไปตกปลา โอ้ทได้โอกาสไปหาที่ถ่ายรูป(ตัวเอง)บ้าง ขับรถไปก็คิดดไปว่าจะไปไหนดีกว่า มีหลายที่ๆ อยากไป จะไปถ่ายบึง หรือว่าจะไปริมทะเลดีน๊า ขับไปๆๆๆ มาจอดที่ริมทะเล...ฟอตดูปองก์สเตทพาร์ค

Fort Dupont State Park is the same way to Augustin beach but closer to Port Penn , where I took ferry to Fort Delaware  (Prison on the island). I really enjoyed the park especially at the edge of the sea and the trees.It was a Sunny day but when sat under the trees by the sea felt so comfortable.





 









คนตกปลา
There were 2 men fishing.

ทางเดินริมทะเล แต่ต้นหญ้าสูงจนมองทะเลไม่เห็น เดินไปได้ไม่ถึงครึ่งทางถอยดีกว่า เพราะไปคนเดียวกลัว ไว้ชวนดารินไปปีหน้า เดินกลับถึงรถแล้ว มาเห็นว่าตัวล๊อคกล้องกับขาตั้งหายไป ต้องเดินย้อนกลับไปอีกรอบ ..เฮ้อ! ดีนะที่เจอไม่ไกล

There are hiking trail along the beach. I chose the shortest trial about 1.5 miles, but I walked not much far because I felt scared alone. I walked back to the car and found a part of tri-pod lost. I walked back again. It was lucky I found it on the way not far.





No comments:

เมื่อเราไม่ท้อ ไม่ถอย ตั้งใจ และลงมือ อะไรก็สำเร็จได้สักวัน
แวะมาบ่อยๆ นะค่ะ ขอให้มีความสุข และ มีความรักรอบๆ ตัวทุกคนค่ะ
If we never give up and begin doing, we will succeed. I wish everyone happiness and love, stay around.

เรื่องราว ข้อมูล บทความ ที่เขียนทั้งหมด ที่พื้นที่แห่งนี้เป็นข้อมูลส่วนตัว ตั้งใจเขียนเป็นบันทึกเก็บไว้อ่านย้อนหลังเพราะไม่ได้เขียนใส่สมุดตั้งแต่มาอเมริกาและเพื่อง่ายต่อทางบ้านที่ประเทศไทยได้เห็นชิวิตความเป็นอยู่ ทั้งเล่าสู่กันฟังถึงสิ่งที่ได้รู้ ได้เห็น ได้สัมผัส มิได้มีเจตนากระทบกระทั่งบุคคลใดขอขอบคุณเจ้าของบทความ งานเขียน และรวมถึงวิดีโอ ที่มีประโยชน์ได้นำมาอ้างอิงเผยแพร่ไว้ที่นี่ และยินดีต้อนรับทุกคนที่เข้ามาทั้งด้วยความตั้งใจและบ้งเอิญค่ะ

Stories and articles in this blog are my experiences .I would like to share in public. Welcome everyone!

Since I moved to the USA I have not written in a book, I use this space to keep the memories of everything I do and everyone I meet and this makes it simple to update my family in Thailand also.

Thank you to all the writers and people educated in the media who I copied to share this blog