Life is short then do what brings happiness to life.ชีวิตเราสั้น อะไรทำแล้วมีความสุขก็ทำไป อยู่ยังไงก็ได้ให้มีความสุข

Search This Blog

Thursday, November 12, 2009

หมวกสีหวานสำหรับสาวน้อยน่ารัก lovely hats for pretty girls

ลันลั่นล้า...หมวกสีหวานๆ ตามคนใส่เรียกร้อง พร้อมเปีย 2 ข้าง จะถูกใจน้องๆ หรือเปล่าน๊า? ไม่มีแพทเทิร์นอีกแล้วคับท่าน ทำไปตามนึก จะลดช่วงไหน ต่อช่วงไหนก็ตามใจคนทำเลยจ้า ขี้นต้นคาสออน 75 ทำลายการ์เตอร์สัก 3 แถวเพื่อไม่ให้ปลายม้วนแล้วจากนั้นนิตตลอดจนจบ ช่วงหู2ข้าง เกียวห่วงด้านละ 8 หรืออยากให้ใหญ่กว่าก็ตามชอบได้เลย ความยาวตามชอบแล้วสอดไหมถักเปียเข้าไป เสร็จแล้ว หมวกสีลูกกวาด หว๊านหวาน
งานนี้ได้ตังค์ด้วยจ้า...อิอิ



My friend in South Carolina asked me to make hats for her 2 daughters and herself . Her daugther told what colors and decoration they like.
I did not follow any pattern just knit them.



น้องบีมสาวน้อยสุดท้องบอกว่าหนูชอบสีเขียว คาดเหลือง ขอดอกไม้โตๆด้วยค่ะ

Beem=> youger sister requested green with yellow and decoration with big flowers. I crochet the flowers and added bead in the middle of each flowers.




พี่แบมคนโตขอสีฟ้าคาดชมพูนะค่ะ แล้วดอกไม้เอาเล็กๆ ติดรอบๆพอแล้ว


Bam=>eldest sister requested light blue and pink with small flower decoration arond the hat. I crochet and added on the hat.



จับพี่กะน้องมาคู่กันหน่อยซิ ...หวานเจงๆๆ Tongue out


1 comment:

Teacher Pemala said...

พี่โอ้ทจ๋าคิดถึงจัง ..อยู่โรงเรียนก็เหงาๆๆค่ะ

เมื่อเราไม่ท้อ ไม่ถอย ตั้งใจ และลงมือ อะไรก็สำเร็จได้สักวัน
แวะมาบ่อยๆ นะค่ะ ขอให้มีความสุข และ มีความรักรอบๆ ตัวทุกคนค่ะ
If we never give up and begin doing, we will succeed. I wish everyone happiness and love, stay around.

เรื่องราว ข้อมูล บทความ ที่เขียนทั้งหมด ที่พื้นที่แห่งนี้เป็นข้อมูลส่วนตัว ตั้งใจเขียนเป็นบันทึกเก็บไว้อ่านย้อนหลังเพราะไม่ได้เขียนใส่สมุดตั้งแต่มาอเมริกาและเพื่อง่ายต่อทางบ้านที่ประเทศไทยได้เห็นชิวิตความเป็นอยู่ ทั้งเล่าสู่กันฟังถึงสิ่งที่ได้รู้ ได้เห็น ได้สัมผัส มิได้มีเจตนากระทบกระทั่งบุคคลใดขอขอบคุณเจ้าของบทความ งานเขียน และรวมถึงวิดีโอ ที่มีประโยชน์ได้นำมาอ้างอิงเผยแพร่ไว้ที่นี่ และยินดีต้อนรับทุกคนที่เข้ามาทั้งด้วยความตั้งใจและบ้งเอิญค่ะ

Stories and articles in this blog are my experiences .I would like to share in public. Welcome everyone!

Since I moved to the USA I have not written in a book, I use this space to keep the memories of everything I do and everyone I meet and this makes it simple to update my family in Thailand also.

Thank you to all the writers and people educated in the media who I copied to share this blog