Life is short then do what brings happiness to life.ชีวิตเราสั้น อะไรทำแล้วมีความสุขก็ทำไป อยู่ยังไงก็ได้ให้มีความสุข

Search This Blog

Friday, December 31, 2010

สวนหมี1st July 10...Bear country U.S.A Rapid City South Dakota

1 ก.ค 53...ตั้งใจจะเข้าที่นี่ต่อจากสวนเรพไทล์แต่ไม่ทัน ได้มาตอนเช้าวันนี้ ตอนแรกบอกมิสเตอร์ว่าไม่อยากเข้าแล้วล่ะ เพราะนึกว่ามีแต่ลูกหมีให้ดู (เห็นคอกจากริมถนน) แต่มิสเตอร์ยังพาเข้าไป โอโห! ชอบจัง ดีนะที่มิสเตอร์ไม่เปลี่ยนใจด้วย ไม่งั้นอดเลย ไม่แน่ใจว่าจะเหมือนซาฟารีที่มีนบุรีหรือเปล่าเพราะไม่เคยไป



เมื่อได้ตั๋วแล้ว (มีพนักเดินขายถึงรถไม่ต้องลง) นักท่องเที่ยวขับรถเข้าไปด้านใน เจ้าหน้าที่ขายตั๋วกำชับว่าให้ล๊อกรถ ห้ามเปิดกระจก ห้ามลงจากรถ จนกว่าจะถึงบริเวณอนุญาต  สงสัยอยู่ว่าทำไรน๊า? ได้คำตอบตอนเจอหมาป่าทั้งฟูงเดินเพ่นพ่านนี่ล่ะ ที่นี่เป็นสวนสัตว์เปิดนี่เอง สัตว์จะปล่อยอิสระ นักท่องเที่ยวขับรถเข้าชม แต่ขับช้าๆๆ ตามกันไป มีหมีตัวโตๆๆ เดินปาดหน้า ปาดหลังรถหลายตัว มีกวาง สิงห์โต กับ เสือจะอยู่ในกรง เพราะปล่อยออกมาคงจะอันตราย (เดา) นอกนั้นเดินเพ่นพ่านเต็มไปหมด รู้สีกชอบ จนสุดท้ายเป็นบริเวณอนุบาลลูกหมีที่เห็นจากถนน รถทุกคันจอดแล้วเดินดูได้ แต่ลูกหมี เหมือนลูกหมามากกว่า..อัลบัม





31st July 10..Bear country U.S.A drive through. At first I thought just only bear babies in the cases, so I changed my mind not to go but my husband still wanted to take me there. I thought it was a place close to my apartment in Bangkok,Thailand named "Safari" but I never been there. It was fun. Album



No comments:

เมื่อเราไม่ท้อ ไม่ถอย ตั้งใจ และลงมือ อะไรก็สำเร็จได้สักวัน
แวะมาบ่อยๆ นะค่ะ ขอให้มีความสุข และ มีความรักรอบๆ ตัวทุกคนค่ะ
If we never give up and begin doing, we will succeed. I wish everyone happiness and love, stay around.

เรื่องราว ข้อมูล บทความ ที่เขียนทั้งหมด ที่พื้นที่แห่งนี้เป็นข้อมูลส่วนตัว ตั้งใจเขียนเป็นบันทึกเก็บไว้อ่านย้อนหลังเพราะไม่ได้เขียนใส่สมุดตั้งแต่มาอเมริกาและเพื่อง่ายต่อทางบ้านที่ประเทศไทยได้เห็นชิวิตความเป็นอยู่ ทั้งเล่าสู่กันฟังถึงสิ่งที่ได้รู้ ได้เห็น ได้สัมผัส มิได้มีเจตนากระทบกระทั่งบุคคลใดขอขอบคุณเจ้าของบทความ งานเขียน และรวมถึงวิดีโอ ที่มีประโยชน์ได้นำมาอ้างอิงเผยแพร่ไว้ที่นี่ และยินดีต้อนรับทุกคนที่เข้ามาทั้งด้วยความตั้งใจและบ้งเอิญค่ะ

Stories and articles in this blog are my experiences .I would like to share in public. Welcome everyone!

Since I moved to the USA I have not written in a book, I use this space to keep the memories of everything I do and everyone I meet and this makes it simple to update my family in Thailand also.

Thank you to all the writers and people educated in the media who I copied to share this blog