ใบนี้ให้พี่ยุ เพื่อนที่อลาบาม่าไปเมื่อ มีนาคม 2554
Search This Blog
Sunday, February 21, 2010
เป๋ายึนส์ #2 shoulder bag jeans
ใบนี้ให้พี่ยุ เพื่อนที่อลาบาม่าไปเมื่อ มีนาคม 2554
เข็มขัด Belts
I got an idea for the belt from a friend in Facebook. I saw her daughter's belts made by her while I was thinking about making something for Nok's birthday. It was really a cute gift.
เส้นนี้ได้แรงหนับหนุนจากน้องคนไทยที่นี่ให้ทำ เพราะน้องเห็นเส้นที่ทำให้ของขวัญเพื่อนสวย เลยทำออกมาอีกเป็นเส้นที่ 2 ด้วยมีจุดประสงค์จะเอาไปออกงานโชว์ งานฝีมือวันที่ 20 เดือนหน้านี้ ถ้ามีคนอุดหนุนก็โชคดีไป เพราะงานแบบนี้ขายได้ราคาดีกว่าตลาดนัดที่เคยไปขายมา ที่สำคัญค่าโต๊ะที่จองไว้ไม่แพงมาก และกำลังทำเส้นที่ 3 ซึ่งคิดแบบได้อีกแบบ รอติดตามผลงานนะค่ะ ปลายทำห่วงคล้องดอกไม้ ปล.ไม่ได้ใส่นางแบบโชว์ เพราะหลังบ้านหิมะหนา ออกไปไม่ไหวค่ะ
I reserved a table for "Craft shows" on 20th March 2010 at fire station not far from home and prepared my stuff for this show. Bim told me to made belts same as the one I made for Nok, so I made it. I also working with difference design blink in my head. Please follow my next project.
ประสบการณ์ใหม่ที่สะดุ้งโหยง..New excited experience
เย ตื่นเต้น ดีใจ วันนี้ (21 ก.พ 53) มิสเตอร์พาไปยิงปืน ครั้งแรกในชีวิตเลย อยากยิงมานานแล้ว แต่ที่ไทยเคยได้ยินใครหลายคนพูดว่าค่าสนามไม่แพง ค่าลูกกระสุนแพงมาก จนแล้วจนรอดไม่มีโอกาสไป และแล้ววันนี้มาถึงจนได้ เป็นครั้งแรกของมิสเตอร์ยิงในอาคาร ในเลน
ก่อนออกจากบ้านติวให้ก่อนว่าต้องจับปืนยังไง เหนี่ยวไกยังไง แล้วที่สำคัญห้ามหันกระบอกปืนหาคนเด็ดขาดให้หันลงพื้น ( มิสเตอร์สมัครเป็นสมาชิกรายปีของสนามยิงปืนไปได้บ่อยเท่าที่อยากไป ฉะนั้นยิงไม่เป็นให้รู้ไป) ไปถึงสนาม แจ้งทางเจ้าหน้าที่ แลกบัตร แสดงบัตรสมาชิก แล้วรอเลนว่าง ระหว่างรอได้ดูผ่านกระจกด้านนอกเข้าไปในห้องยิงปืน ขนาดอยู่ข้างนอกยังได้ยินเสียงดังขนาดนี้ แล้วข้างในจะขนาดไหนเนี่ย กลัวจัง เพราะไม่ชอบเสียงดังมากๆ เอาซะเลย แต่ไม่น่าดังมากเพราะมีที่ครอบหูใส่
มิสเตอร์สอนให้ใส่โม่ลูกปืน แล้วให้เล็ง จับปืนตามที่ติวกันมา..อ่อ เป้ากระดาษซื้อเข้ามาด้วยจากห้องขายด้านนอก ที่นี่เป็นร้านขายปืน และอุปกรณ์ด้วย ที่อื่นไม่รู้เหมือนกันหรือเปล่าเพราะไม่เคยไป อย่างที่บอกครั้งแรกในชีวิต
มิสเตอร์หันมาถามยิงอีกไหม..เอาซิ คราวนี้ขี้นลูกโม่เอง เหนี่ยวไก เล็ง ตั้งสมาธิ ปัง ปัง ปัง ปลอกลูกปืนกระเด็นกระดอนเต็มไปหมด ยิงไป หลับตาไป จนหมด มิสเตอร์ยิงบ้าง
เวลาเพียง 30 นาทีสำหรับครั้งแรก ตกลงกลับกันก่อน คราวหน้าขอเอายางอุดหูใส่ด้วย แล้วใส่ที่ปิดหูครอบอีกชั้น คงจะทำให้เสียงเบาลงกว่านี้ มาทุกสัปดาห์คงทำให้ชินมากขึ้นเรื่อยๆ
ยิงปืนสนุก แต่เสียงดังนี้ กลัวเจงๆๆๆ เก็บหลักฐานมาด้วย ที่เห็นรูตรงกลางฝืมือดาริน ที่เหลือฝืมือ โอ้ทจ้า.... (มี 2 แผ่น)
Friday, February 12, 2010
กระเป๋ายีนส์ # 1 Jeans shoulder bag
Body made from old skirt with buttons at the front.
Lining made from handkerchifs.
Holder made from belt so it can adjust the length.
Added zipper and decoration around the top sewing by hands.
ลืมไปนิดนึง ตรงเอว เย็บผ้าสีโดยรอบดูเก๋ขี้น ตรงนี้วางผ้าหลายลายมากเพราะไม่ถูกใจซะที แล้วดันไม่คิดก่อน เลยต้องเย็บมือเพราะต้องการให้ผ้าอยู่ใต้หูเข็มขัด ใบนี้ตรงสายสะพายไม่สวยเพราะไม่ได้คิดอีกนั่นแหละ ดันเย็บหลังจากเย็บผ้ารอบปากกระเป๋า เพราะถ้าเย็บก่อนแล้วเย็บผ้ารอบจะปิดรอยเย็บสายสะพายพอดี
แต่ก็เถอะนะ สำเร็จออกมาได้แบบนี้ คนทำก็ปลื้มๆๆๆๆ แล้ว ใบนี้ตั้งราคาไว้ 25 ดอลล่าร์ จะเอาไปขายวันที่ 20 มีนาคมนี้ ดับเพลิงใกล้ๆบ้านมีงานแสดงงานฝีมือจองโต๊ะเรียบร้อย โอมเพี้ยงงงงงงงงงง ขายกระเป๋าได้สัก 2 ใบก็หรูแล้ว ได้ค่าที่คืน กะค่าหนมจิ๊ดๆๆๆ
Wednesday, February 10, 2010
แกงเลียง..Soup call in Thai "Gang leang"
Sunday, February 7, 2010
my chocolate cupcakes ...ชอคโกแลตคัพเค๊กทำเองจ้า
ดารินบอก : ก็เธอเรียนทำเบเกอรี่มานี่นา...
โอ้ทตอบ : แต่ทำเป็นซะทีไหนล่ะ เรียนมาได้จับแค่นิดหน่อยเองไม่ได้ทำแต่ต้นจนจบเลย
แล้วก็เฉไฉให้ดารินช่วยทำครีม ในขณะที่โอ้ทเก็บล้างถ้วยชามชุดแรก ล้างเสร็จก็รับช่วงต่อดารินละลายช้อคโกแลตให้และตวงของให้ 2 อย่างที่เหลือลุยเอง กว่าจะลงมือทำก็ซื้อหาอุปกรณ์ วัตถุดิบมา 2 สัปดาห์แล้ว แต่ยังๆๆ ไม่อยากทำเต็มพิกัดจนเมื่อเช้าเปิดหนังสือทำอาหารของดาริน ทำมัฟฟินดีกว่าง่ายดี (ดูจากสูตร) ออกมาถามคนช่วยหม่ำ ปรากฎว่า ชอคโกแลตคัพเค๊กดีกว่าน่ะ แต่ปัญหาคือไม่มีชอคโกแลต สูตรก็ไม่มี ในหนังสือก็ไม่มีคัพเค๊ก มีแต่เค๊กปอนด์ใหญ่ ๆ ยังไม่กล้าทำ ขอเริ่มจากเล็ก ๆ ก่อนละนะค๊า ๆ
ดารินอาสาไปซื้อวัตถุดิบที่ขาดให้ แล้วก็จัดแจงหาสูตรในเนตได้มาง่ายมากๆๆ
ระหว่างที่ดารินไปซื้อก็จัดการตวงส่วนผสม ดีนะที่ไม่รอจนดารินกลับมาเพราะดันไม่ได้ดูว่าน้ำตาลไม่พอ โทรไปดารินกะลังกลับ ย้อนไปซื้อให้ใหม่ได้ทัน ..
เริ่มปฎิบัติการณ์ สูตรนี้ง่ายเททุกอย่างใส่ชามแล้วตี ครั้งแรกที่ใช้เครื่องตี (เห็นพี่ลิซ่า เพื่อนที่นี่ ทำขนมบ่อย เขาใช้เลยใช้บ้าง) ต้องนั่งตีบนพื้น เพราะใช้มือจับ และใช้เท้าหนีบถ้วยไว้ด้วย กลัวถ้วยคว่ำ...ฮ่าฮ่า เบื้องหลังไม่สวยงาม
ส่วนประกอบตัวครีมได้จากหนังสือดาริน ก็ไม่อยากเหมือนกัน ทุกอย่างต้มยกเว้นวนิลา เอาไว้ใส่ตอนตี ต้องตีให้ฟูๆๆๆๆๆเหนียว ถึงตอนสุดท้ายเสริมสวย ไม่มีถุงใส่บีบครีม ใช้ถุงซิปล๊อคแทน ใช้ได้ดีทีเดียว และมีหัวแต่งเค๊กเอามาด้วย ...มาหม่ำๆๆๆ กันดีกว่า เพื่อนบิ๋มบอกว่า กรอบนอก นุ่มใน ใช้ได้...อิอิ
คลิ๊กดู ชอคโกแลต(คัพ)เค๊ก#2
คลิ๊กดู ชอคโกแลตคัพเค๊ก#3
I am proud to present my chocolate cupcakes. It was my 1st time to make cupcakes completely. I chose chocolate because it is my flavor. I follow the recipe’ very easy. I also made fudge frosting follow the recipe’ from Darin’s cookbook.
Fudge Frosting.
1/2 cup shortening
2 cups sugar
3 ounces unsweetened chocolate
2/3 cup milk
1/2 teaspoon salt
2 teaspoon vanilla
Mix all ingredients except vanilla in 2 1/2 quart saucepan. Heat to rolling boil, stirring occasionally. Boil 1 minute without stirring. Place pan of frosting in bowl of ice and water. Beat frosting until smooth and of spreading consistency. Stir in vanilla.
click to see my2md chocolate(cup) cake here
click to see my 3rd chocolate cupcake here
Friday, February 5, 2010
เสื้อถักผูกคอ เกาะอก tie around the neck or without up to you.
5 กุมภาพันธ์ 2553
วันนี้ภูมิใจนำเสนอผลงานที่ตั้งใจทำแต่ 8 โมงเช้าจนเสร็จตอนเที่ยง (ทำไว้แล้วครึ่งนึงเมื่อ 2 วันก่อน) ทำไป ออกแบบไป ออกมาตรงลาย ดูไม่ได้เลย จะรื้อทำใหม่เฉพาะลาย รื้อไปแล้ว 1 แถว โอ้ย! ท่าจะงานช้าง เลยตามเลยละกัน ทำไป ก็คิดไป เอาไงดีน๊า..และแล้วก็ปิ๊ง เอาดอกไม้ถักที่เก็บไว้มาแปะดูซิ..ว้าว! แจ่มไปเลย แล้วก็ต่อด้วยใส่ยางยืด ถักเปียปิดช่อง ทำสายคล้องคอ ติดกระดุม ออกมาแล้วจ้า ...อยากใส่แบบไหนแล้วแต่คนใส่จะชอบ เกาะอก หรือคล้องคอได้ทั้งนั้น ตัวนี้ทำให้สาวร่างบอบบาง "น้องนก" จ้า
ปล.ไหมเหลือจากผ้าคลุมไหล ทำเสื้อตัวนี้ยังมีเหลืออีกม้วนใหญ่ที่เดียว ผลงานชิ้นต่อไปจะเป็นอะไร ติดตามชมนะจ่ะ ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่แวะมาเยี่ยมชมและให้กำลังใจเสมอมาค่ะ
February 5,2010
I proud to show my project I have done today. I continue making (started 2 days ago) this morning at 8 and finished at noon. A person I made this top for is tiny and loves fashion then I have to think and design to make her happy to wear. I made this top in 2 styles wearing either tie around the neck or without. I design a pattern in the middle but it came out bad and I thought to fix it by takes apart just that part .
NO! it does not a good idea then while I was making, I kept thinking how to fix it? ...Yepee! I got an idea. I have a few crochet flowers , then I pick one suit the most on this top. Is it cute?
PS: I do not have a pattern for this top.
ตำ ตำ ตำ...Nam Prik
คนที่ทำอาหารเก่งๆๆ ขอยกนิ้วให้เลยค่ะ สำหรับโอ้ท ทำได้แค่นี่ดีใจเป็นที่สุด เพราะอะไรๆๆๆ ก็มาหัดทำตอนอยู่ไกลบ้านนี่ล่ะ หาซื้อก็ยาก มีขายก็ไม่อร่อยเหมือนซื้อจากตลาดบ้านเราเน่ะ
4th Feb 2010....I was in the kitchen since 3 pm. until 8 pm. still not finish. LOOK! what did I do? Last year I made my chilli and garlic for added in my food either fried or curries even spicy sea food dipping. It is easy to use whenever I want and it does not waste the chilli with always rotten in the fridge. I did again. I also made red chilli paste and sweet and spicy fried chilli call "Nam prik pao". I got recipe' which easy for me to made from Thai friend "Yu" in Alabama. She made and sent me for try. Her "Nam prik pao" was really good . When I blend / mixed ingredient in motar I wore glasses for protect my eyes. Darin told me my cooking burn his eyes even he was sitting in other rooms.
It took such a long time until I finished . I proud of myself can made " Nam prik pao". It was my 1st time to made it.
I never cooked in Thailand but I have to cook whatever I want to eat when live in the USA. Good to learn but bad when the taste does not good.
Wednesday, February 3, 2010
ดาราบ้ากล้องคนเดิม.... crazy taking photos myself
แวะมาบ่อยๆ นะค่ะ ขอให้มีความสุข และ มีความรักรอบๆ ตัวทุกคนค่ะ
If we never give up and begin doing, we will succeed. I wish everyone happiness and love, stay around.
เรื่องราว ข้อมูล บทความ ที่เขียนทั้งหมด ที่พื้นที่แห่งนี้เป็นข้อมูลส่วนตัว ตั้งใจเขียนเป็นบันทึกเก็บไว้อ่านย้อนหลังเพราะไม่ได้เขียนใส่สมุดตั้งแต่มาอเมริกาและเพื่อง่ายต่อทางบ้านที่ประเทศไทยได้เห็นชิวิตความเป็นอยู่ ทั้งเล่าสู่กันฟังถึงสิ่งที่ได้รู้ ได้เห็น ได้สัมผัส มิได้มีเจตนากระทบกระทั่งบุคคลใดขอขอบคุณเจ้าของบทความ งานเขียน และรวมถึงวิดีโอ ที่มีประโยชน์ได้นำมาอ้างอิงเผยแพร่ไว้ที่นี่ และยินดีต้อนรับทุกคนที่เข้ามาทั้งด้วยความตั้งใจและบ้งเอิญค่ะ
Stories and articles in this blog are my experiences .I would like to share in public. Welcome everyone!
Since I moved to the USA I have not written in a book, I use this space to keep the memories of everything I do and everyone I meet and this makes it simple to update my family in Thailand also.
Thank you to all the writers and people educated in the media who I copied to share this blog