Life is short then do what brings happiness to life.ชีวิตเราสั้น อะไรทำแล้วมีความสุขก็ทำไป อยู่ยังไงก็ได้ให้มีความสุข

Search This Blog

Sunday, February 21, 2010

เป๋ายึนส์ #2 shoulder bag jeans

มาอีกแล้วจ้า เป๋ายีนส์ใบที่ 2 เพื่อออกงานโชว์ สบทบกับใบอื่นๆๆๆ ด้วยแนวคอนเซปเดิม ที่ว่า:

Shoulder bag jeans # 2 same concept :






- ตัวกระเป๋าได้จากขากางเกงที่หด..(ฮ่าฮ่า ข้ออ้างที่ไม่น่าเกลียดและไม่เข้าตัว



body from old jeans




- ซับในได้จากผ้าเช็ดหน้าซึ่งเกือบจะหมดแล้ว



lining from handkerchifs




- หูรูดใช้ผ้าเย็บไส้ไก่ (ไส้หมู ไส้อื่นๆ ไม่ได้น่ะต้องไส้ไก่เท่านั้น..อิอิ)



tie from sewing long strip and pull inside out







 



- ใบนี้มีเป๋าน้อยเพิ่มด้านหน้าด้วย เพิ่มจากกระเป๋ากางกางที่มีอยู่แล้ว จะได้มีที่ใส่สัมภาระมากขี้น ก็ได้จากผ้าเช็ดหน้าอีกนั่นแหละ



added pockets in the front from a handkerchief






- สายสะพาย ตัดชายขาที่เย็บไว้หนา มาพับเย็บซิกแซกไม่ให้ชายลุ่ย



holder from legs edge




เท่านี้ก็ได้กระเป๋าใบเก๋เท่ห์ไม่มีใครเหมือน เพราะมีใบเดียวในโลกจ๋า จ๋ะ
ใบนี้ให้พี่ยุ เพื่อนที่อลาบาม่าไปเมื่อ มีนาคม 2554

it is a unique and only one in the world . I gave it to friend "YU" in Alabama

เข็มขัด Belts

ไม่อยากเม้าท์มากมาย อยากเอามาอวดอย่างเดียว..อิอิ แล้วก็ขอเชิญเพื่อนๆ มาติ-ชมด้วยจ้า เส้นนี้ได้ความคิดหลังจากเห็นเพื่อนในเฟสบุ๊คทำให้ลูกสาว ประจวบเหมาะกับกำลังคิดๆๆๆ ว่าจะทำอะไรให้วันเกิดเพื่อนดี เลยได้ออกมาแบบนี้ (เสร็จภายใน 3 ชั่วโมง) รัดไว้โดยผูกเชือกน้อยๆๆ

I got an idea for the belt from a friend in Facebook. I saw her daughter's belts made by her while I was thinking about making something for Nok's birthday. It was really a cute gift.




เส้นนี้ได้แรงหนับหนุนจากน้องคนไทยที่นี่ให้ทำ เพราะน้องเห็นเส้นที่ทำให้ของขวัญเพื่อนสวย เลยทำออกมาอีกเป็นเส้นที่ 2 ด้วยมีจุดประสงค์จะเอาไปออกงานโชว์ งานฝีมือวันที่ 20 เดือนหน้านี้ ถ้ามีคนอุดหนุนก็โชคดีไป เพราะงานแบบนี้ขายได้ราคาดีกว่าตลาดนัดที่เคยไปขายมา ที่สำคัญค่าโต๊ะที่จองไว้ไม่แพงมาก และกำลังทำเส้นที่ 3 ซึ่งคิดแบบได้อีกแบบ รอติดตามผลงานนะค่ะ ปลายทำห่วงคล้องดอกไม้ ปล.ไม่ได้ใส่นางแบบโชว์ เพราะหลังบ้านหิมะหนา ออกไปไม่ไหวค่ะ

I reserved a table for "Craft shows" on 20th March 2010 at fire station not far from home and prepared my stuff for this show. Bim told me to made belts same as the one I made for Nok, so I made it. I also working with difference design blink in my head. Please follow my next project.




ประสบการณ์ใหม่ที่สะดุ้งโหยง..New excited experience


ประสบการณ์ใหม่ ที่สะดุ้งโหยง...

 เย ตื่นเต้น ดีใจ วันนี้ (21 ก.พ 53) มิสเตอร์พาไปยิงปืน ครั้งแรกในชีวิตเลย อยากยิงมานานแล้ว แต่ที่ไทยเคยได้ยินใครหลายคนพูดว่าค่าสนามไม่แพง ค่าลูกกระสุนแพงมาก จนแล้วจนรอดไม่มีโอกาสไป และแล้ววันนี้มาถึงจนได้ เป็นครั้งแรกของมิสเตอร์ยิงในอาคาร ในเลน

มิสเตอร์ยิงปืนมาตั้งแต่เด็ก เนื่องจากทางครอบครัวเป็นสไตล์คาวบอย ขี่ม้า ล่าสัตว์ ทำฟาร์ม มิสเตอร์บอกยิงที่ลานกว้างมาตลอด


ก่อนออกจากบ้านติวให้ก่อนว่าต้องจับปืนยังไง เหนี่ยวไกยังไง แล้วที่สำคัญห้ามหันกระบอกปืนหาคนเด็ดขาดให้หันลงพื้น ( มิสเตอร์สมัครเป็นสมาชิกรายปีของสนามยิงปืนไปได้บ่อยเท่าที่อยากไป ฉะนั้นยิงไม่เป็นให้รู้ไป) ไปถึงสนาม แจ้งทางเจ้าหน้าที่ แลกบัตร แสดงบัตรสมาชิก แล้วรอเลนว่าง ระหว่างรอได้ดูผ่านกระจกด้านนอกเข้าไปในห้องยิงปืน ขนาดอยู่ข้างนอกยังได้ยินเสียงดังขนาดนี้ แล้วข้างในจะขนาดไหนเนี่ย กลัวจัง เพราะไม่ชอบเสียงดังมากๆ เอาซะเลย แต่ไม่น่าดังมากเพราะมีที่ครอบหูใส่


เจ้าหน้าที่มาเรียกว่าเลนว่างแล้วจ้า...เข้าไปข้างในเสียงยังดังอยู่มาก ดังกว่าข้างนอกด้วย ยิ่งเลนข้าง ๆ ยิงใกล้ยิ่งดังมาก โอ้ย  จะรอดมั้ยเนี่ย กลัว (เสียงดัง)

มิสเตอร์สอนให้ใส่โม่ลูกปืน แล้วให้เล็ง จับปืนตามที่ติวกันมา..อ่อ เป้ากระดาษซื้อเข้ามาด้วยจากห้องขายด้านนอก ที่นี่เป็นร้านขายปืน และอุปกรณ์ด้วย ที่อื่นไม่รู้เหมือนกันหรือเปล่าเพราะไม่เคยไป อย่างที่บอกครั้งแรกในชีวิต

เอาล่ะ ตั้งใจ เล็ง ปัง..เสียงข้าง ๆ ดัง ตกใจ ยิงไม่ออก เล็งอีกที ปัง..คราวนี้ของเราเอง แต่ว่าหลับตาตอนเหนี่ยวไกปืน อู้ย กลัว เสียงดัง ปืนแรง แบบนี้เองที่เพื่อนๆ ที่เคยยิงปืนมาแล้วบอกว่าระวัง ดีดหลัง เพราะกระสุนจุดระเบิดมีความดันแรงนั่นเอง ยิงได้ 5-6 ลูก รีบหันกระบอกปืนหามิสเตอร์เลย กลัวๆๆๆ  มิสเตอร์รีบเข้ามาจับปืนเพราะว่าอันตราย ติวกันแล้วแต่ตกใจลืมหมด


ระหว่างมิสเตอร์ยิง โอ้ทถอยไปยืนด้านหลังห่างจากเลนยิง เจ้าหน้าที่เข้ามาบอกให้เข้าไปยืนใกล้ๆ เลนตัวเอง โอ้ทต้องยืนมือปิดหู เสียงดังสะดุ้งทุกที ..แต่มาแล้ว เอาว่ะ...
มิสเตอร์หันมาถามยิงอีกไหม..เอาซิ คราวนี้ขี้นลูกโม่เอง เหนี่ยวไก เล็ง ตั้งสมาธิ ปัง ปัง ปัง ปลอกลูกปืนกระเด็นกระดอนเต็มไปหมด ยิงไป หลับตาไป จนหมด มิสเตอร์ยิงบ้าง

เวลาเพียง 30 นาทีสำหรับครั้งแรก ตกลงกลับกันก่อน คราวหน้าขอเอายางอุดหูใส่ด้วย แล้วใส่ที่ปิดหูครอบอีกชั้น คงจะทำให้เสียงเบาลงกว่านี้ มาทุกสัปดาห์คงทำให้ชินมากขึ้นเรื่อยๆ

ยิงปืนสนุก แต่เสียงดังนี้ กลัวเจงๆๆๆ เก็บหลักฐานมาด้วย ที่เห็นรูตรงกลางฝืมือดาริน ที่เหลือฝืมือ โอ้ทจ้า.... (มี 2 แผ่น)

It was my 1st time to shot a gun. It was fun but I do not like loud. I started about 5-6 shots and stopped . I need sometimes to ready and tried to ignore the loud. I closed my eyes every time I shot. It was excited and fun but I have to tried hard not listen to the noise next room. I told Darin next time I will wear ears rubber and head phone together , so double protect should make noise not too loud. See the target, Darin shot in the middle and all around were mine.

Friday, February 12, 2010

กระเป๋ายีนส์ # 1 Jeans shoulder bag

ใช้วิชานินจา มั่วนิ่มๆๆ เหมือนเคย ไม่มีแพทเทิร์น ไม่มีแบบ คิดเอา นึกเอา ทำไป ก็นึกๆๆๆๆ ไป และใบนี้ได้มาจากกระโปรงยีนส์เก่าไปซื้อมาจากร้านเสื้อผ้าเก่า (กู้ดวิลล์) กระโปรงแบบเก๋อยู่แล้วมีกระดุมด้านหน้า ส่วนสายกระเป๋าได้จากเข็มขัดกางเกงอีกตัว เพราะปกติไม่ใช้เข็มขัดเส้นใหญ่ๆๆ ยิ่งเอวหายใส่เข็มขัดจะเห็นแต่แหนมอะดิ..หุหุ ว่าเรื่องเรื่องกระเป๋ากันต่อ...เย็บก้นกระเป๋า ตัดสายเข็มขัดครึ่งนึง วางทาบตำแหน่งที่จะเย็บ ใช้เข็มขัดได้ประโยชน์อีกต่อเพราะเลื่อนสายยาวสั้นได้ด้วย..(ฉลาดจังวุ้ย) และแล้วก็มาถึงชั้นใน มีผ้าเช็ดหน้าที่ไม่ใช้หลายผืน เอามาประกอบกันเย็บเป็นถุงแล้วสอดด้านผิดเข้าไปในตัวกระเป๋า (ขอบอกว่าเพราะไม่วัด ไม่มีแพทเทิร์น ขนาดชิ้นในจึงไม่เท่า จะใหญ่กว่าตัวกระเป๋า ไม่มีปัญหาแก้ได้ด้วยการเย็บย่นๆๆๆ เหมือนเย็บรูดนั่นแหละ ถ้าจะให้เรียบร้อยควรเย็บรูดให้ได้เท่าขนาดกระเป๋าก่อนเย็บติด แต่นินจามั่วนิ่มอย่างโอ้ท ไม่มีซะละ จับประกอบกันแล้วย่นๆๆๆๆ ตอนเย็บเลย..ฮ่าฮ่า ขี้เกียจซะไม่มี จากนั้น ทำไงล่ะอยากใส่ซิปแต่เย็บไม่เป็น...เอา ฟะ เย็บมือก็ได้ ใช้ซิปแบบถอดซะด้วยนะ ไฮโซเจงๆๆ (ก็มันมีแต่แบบนี้ที่ซื้อไว้ ตอนซื้อไม่ได้คิดว่าจะใช้อะไรซื้อๆๆไว้ก่อน) แต่เย็บง่ายเพราะถอดออกเย็บทีละข้าง ก่อนเย็บวางตำแหน่งและกลัดเข็มหมุดก่อนนะค่ะ ไม่เช่นนั้นไม่เข้าตำแหน่งเดียวกันรูดแล้วปากกระเป๋าเบี้ยวไม่่สวยจ้า

Body made from old skirt with buttons at the front.
Lining made from handkerchifs.
Holder made from belt so it can adjust the length.
Added zipper and decoration around the top sewing by hands.


 



ลืมไปนิดนึง ตรงเอว เย็บผ้าสีโดยรอบดูเก๋ขี้น ตรงนี้วางผ้าหลายลายมากเพราะไม่ถูกใจซะที แล้วดันไม่คิดก่อน เลยต้องเย็บมือเพราะต้องการให้ผ้าอยู่ใต้หูเข็มขัด ใบนี้ตรงสายสะพายไม่สวยเพราะไม่ได้คิดอีกนั่นแหละ ดันเย็บหลังจากเย็บผ้ารอบปากกระเป๋า เพราะถ้าเย็บก่อนแล้วเย็บผ้ารอบจะปิดรอยเย็บสายสะพายพอดี




แต่ก็เถอะนะ สำเร็จออกมาได้แบบนี้ คนทำก็ปลื้มๆๆๆๆ แล้ว ใบนี้ตั้งราคาไว้ 25 ดอลล่าร์ จะเอาไปขายวันที่ 20 มีนาคมนี้ ดับเพลิงใกล้ๆบ้านมีงานแสดงงานฝีมือจองโต๊ะเรียบร้อย โอมเพี้ยงงงงงงงงงง ขายกระเป๋าได้สัก 2 ใบก็หรูแล้ว ได้ค่าที่คืน กะค่าหนมจิ๊ดๆๆๆ

โม้มากมายเลย คนเขาจะดูกระเป๋ากันรู้ซะบ้าง............




Wednesday, February 10, 2010

แกงเลียง..Soup call in Thai "Gang leang"

11ก.พ.53...หิมะตกหนัก ไปไหนไม่ได้ มาหม่ำข้าวร้อนๆๆ กะแกงเลียงกันดีกว่าน่ะ เมื่อวานโทรคุยกะเพื่อน(ฝน)ที่กรุงเทพฯ คนนี้เก่งงานนิตติ้ง โครเชท์ และทำอาหารเป็นเลิศ ก็คนนี้ล่ะที่สอนทำนิตติ้ง ไปตลาดมาเมื่อวันก่อนได้บวบมาฝักใหญ่ๆ นึกอยากกินแกงเลียงแต่ไม่รู้ว่าใส่อะไรบ้าง ซื้อมาก่อน มีบวบ มะเขือเปราะ ดอกกะหล่ำ ใส่มันเท่านี้ล่ะ ใบแมงลักก็ไม่มี ที่นี่ปัญหาใหญ่ ทำพริกแกงเลียงไม่เป็น แล้วได้โทรคุยกับฝนเลยได้โอกาสถามซะ ได้สูตรมาง่ายๆๆ ตำหอมแดง พริกไทยเม็ด พริกแดงแห้ง 1เม็ดพอ ถ้ามีกระชายใส่ด้วยไม่มีไม่ใส่ กุ้งแห้ง กุ้งสดสุก 1 ตัว เท่านี้ก็ได้แล้ว วิธีการก็ต้มน้ำใส่พริกแกง เดือดแล้วใส่กุ้ง ใส่ผัก เสร็จเรียบร้อย



I went to farmer market other day and bought a luffa and Cockroach Berry and also cauliflower to make soup call in Thai “Gang leang”. I asked my friend in Bangkok how to make chilli paste for this soup. Recipe’ for chilli paste. 1 Red onion 1 dry red chilli little seed pepper 1 cook shrimp Beat everything in mortar until blend Boil water with chilli paste until boiled. Add shrimp and vegetables and continue cook until vegetable soft as you like.



ภาพเมื่อวานหลังจากทำเสร็จใหม่ๆ Just done



ภาพเมื่อเช้าค้าง 1 คืน Stay over night


บอกได้คำเดียว “อาหย่อย”

Sunday, February 7, 2010

my chocolate cupcakes ...ชอคโกแลตคัพเค๊กทำเองจ้า

7 กุมภาพันธ์ 2553...วันนี้ภูมิใจนำเหนอ คัพเค๊ก ขนมเค๊กในถ้วยน้อย ทำกะมือตั้งแต่เริ่มตวงยันแต่งหน้า และทำครีมปาดเองอีกด้วย สุดแสนจะปลาบปลื้ม ไม่คิดฝันว่าจะทำได้ ตอนอบออกมาหน้าตาสวยงามดีใจออกนอกหน้า เรียกดารินมาดู







ดารินบอก : ก็เธอเรียนทำเบเกอรี่มานี่นา...



โอ้ทตอบ : แต่ทำเป็นซะทีไหนล่ะ เรียนมาได้จับแค่นิดหน่อยเองไม่ได้ทำแต่ต้นจนจบเลย


แล้วก็เฉไฉให้ดารินช่วยทำครีม ในขณะที่โอ้ทเก็บล้างถ้วยชามชุดแรก ล้างเสร็จก็รับช่วงต่อดารินละลายช้อคโกแลตให้และตวงของให้ 2 อย่างที่เหลือลุยเอง กว่าจะลงมือทำก็ซื้อหาอุปกรณ์ วัตถุดิบมา 2 สัปดาห์แล้ว แต่ยังๆๆ ไม่อยากทำเต็มพิกัดจนเมื่อเช้าเปิดหนังสือทำอาหารของดาริน ทำมัฟฟินดีกว่าง่ายดี (ดูจากสูตร) ออกมาถามคนช่วยหม่ำ ปรากฎว่า ชอคโกแลตคัพเค๊กดีกว่าน่ะ แต่ปัญหาคือไม่มีชอคโกแลต สูตรก็ไม่มี ในหนังสือก็ไม่มีคัพเค๊ก มีแต่เค๊กปอนด์ใหญ่ ๆ ยังไม่กล้าทำ ขอเริ่มจากเล็ก ๆ ก่อนละนะค๊า ๆ

ดารินอาสาไปซื้อวัตถุดิบที่ขาดให้ แล้วก็จัดแจงหาสูตรในเนตได้มาง่ายมากๆๆ

ระหว่างที่ดารินไปซื้อก็จัดการตวงส่วนผสม ดีนะที่ไม่รอจนดารินกลับมาเพราะดันไม่ได้ดูว่าน้ำตาลไม่พอ โทรไปดารินกะลังกลับ ย้อนไปซื้อให้ใหม่ได้ทัน ..

เริ่มปฎิบัติการณ์ สูตรนี้ง่ายเททุกอย่างใส่ชามแล้วตี ครั้งแรกที่ใช้เครื่องตี (เห็นพี่ลิซ่า เพื่อนที่นี่ ทำขนมบ่อย เขาใช้เลยใช้บ้าง) ต้องนั่งตีบนพื้น เพราะใช้มือจับ และใช้เท้าหนีบถ้วยไว้ด้วย กลัวถ้วยคว่ำ...ฮ่าฮ่า เบื้องหลังไม่สวยงาม

ส่วนประกอบตัวครีมได้จากหนังสือดาริน ก็ไม่อยากเหมือนกัน ทุกอย่างต้มยกเว้นวนิลา เอาไว้ใส่ตอนตี ต้องตีให้ฟูๆๆๆๆๆเหนียว ถึงตอนสุดท้ายเสริมสวย ไม่มีถุงใส่บีบครีม ใช้ถุงซิปล๊อคแทน ใช้ได้ดีทีเดียว และมีหัวแต่งเค๊กเอามาด้วย ...มาหม่ำๆๆๆ กันดีกว่า เพื่อนบิ๋มบอกว่า กรอบนอก นุ่มใน ใช้ได้...อิอิ

คลิ๊กดู ชอคโกแลต(คัพ)เค๊ก#2

คลิ๊กดู ชอคโกแลตคัพเค๊ก#3



I am proud to present my chocolate cupcakes. It was my 1st time to make cupcakes completely. I chose chocolate because it is my flavor. I follow the recipe’ very easy. I also made fudge frosting follow the recipe’ from Darin’s cookbook.



Fudge Frosting.



1/2 cup shortening

2 cups sugar

3 ounces unsweetened chocolate

2/3 cup milk

1/2 teaspoon salt

2 teaspoon vanilla



Mix all ingredients except vanilla in 2 1/2 quart saucepan. Heat to rolling boil, stirring occasionally. Boil 1 minute without stirring. Place pan of frosting in bowl of ice and water. Beat frosting until smooth and of spreading consistency. Stir in vanilla.

click to see my2md chocolate(cup) cake here

click to see my 3rd chocolate cupcake here





Friday, February 5, 2010

เสื้อถักผูกคอ เกาะอก tie around the neck or without up to you.

5 กุมภาพันธ์ 2553

วันนี้ภูมิใจนำเสนอผลงานที่ตั้งใจทำแต่ 8 โมงเช้าจนเสร็จตอนเที่ยง (ทำไว้แล้วครึ่งนึงเมื่อ 2 วันก่อน) ทำไป ออกแบบไป ออกมาตรงลาย ดูไม่ได้เลย จะรื้อทำใหม่เฉพาะลาย รื้อไปแล้ว 1 แถว โอ้ย! ท่าจะงานช้าง เลยตามเลยละกัน ทำไป ก็คิดไป เอาไงดีน๊า..และแล้วก็ปิ๊ง เอาดอกไม้ถักที่เก็บไว้มาแปะดูซิ..ว้าว! แจ่มไปเลย แล้วก็ต่อด้วยใส่ยางยืด ถักเปียปิดช่อง ทำสายคล้องคอ ติดกระดุม ออกมาแล้วจ้า ...อยากใส่แบบไหนแล้วแต่คนใส่จะชอบ เกาะอก หรือคล้องคอได้ทั้งนั้น ตัวนี้ทำให้สาวร่างบอบบาง "น้องนก" จ้า

ปล.ไหมเหลือจากผ้าคลุมไหล ทำเสื้อตัวนี้ยังมีเหลืออีกม้วนใหญ่ที่เดียว ผลงานชิ้นต่อไปจะเป็นอะไร ติดตามชมนะจ่ะ ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่แวะมาเยี่ยมชมและให้กำลังใจเสมอมาค่ะ

โครเชท์



February 5,2010

I proud to show my project I have done today. I continue making (started 2 days ago) this morning at 8 and finished at noon. A person I made this top for is tiny and loves fashion then I have to think and design to make her happy to wear. I made this top in 2 styles wearing either tie around the neck or without. I design a pattern in the middle but it came out bad and I thought to fix it by takes apart just that part . 

NO! it does not a good idea then while I was making, I kept thinking how to fix it? ...Yepee! I got an idea. I have a few crochet flowers , then I pick one suit the most on this top. Is it cute?

PS: I do not have a pattern for this top.








ตำ ตำ ตำ...Nam Prik

4 ก.พ 53...เข้าครัวตั้งแต่บ่าย 3 โมง ยัน 2 ทุ่มยังไม่เสร็จเลย มาดูซิว่าทำอะไร เริ่มด้วยตำพริกขี้หนู กับกระเทียม เอาไว้ปรุงผัด แกง ต้ม หรือ จะทำน้ำจิ้มแซ่บๆๆ ก็ง่าย ใส่กล่องแช่ตู้เย็นไว้ เหมือนปีที่แล้ว ตำทีนึงใช้ได้หลายเดือน ไม่ต้องตำบ่อยๆๆ ไม่ต้องทิ้งพริกเน่าคาตู้เย็นด้วย ใช้ก็ง่าย ตำพริกแบบนี้ต้องใส่เครื่องป้องกันตาด้วย ไม่งั้นมีเจ็บแสบแน่ๆๆ อยู่คนเดียวไม่ต้องสงสัย มีคุณสามขา เป็นตากล้องให้เช่นเคย ไม่งั้นจะมีภาพมาเป็นหลักฐานได้ยังไงใช่ม๊า...ตำ ตำ ตำ จนเมื่อย แล้วก็เสร็จจนได้ พักใหญ่ๆๆ จากนั้นตำพริกแกงแดงต่อ กระเทียม หอมแดง พริกแห้ง เกลือ พริกไทยเม็ด ขิงผง(ง่ายดี) ตำๆๆๆๆ ...เมื่อยๆๆๆๆ ...มีเครื่องปั่นก็ไม่ได้ดั่งใจเพราะมันได้ไม่ละเอียด เพราะเป็นเครื่องปั่นที่ต้องใส่น้ำ ต้องตำๆๆๆๆ ต่อ จนดารินกลับมาถามว่าใส่แว่นตาทำไม ...ไม่ใส่ก็แสบซิจ่ะ คงเห็นประหลาดเอาแว่นที่ใส่ดูหนังสามมิติมาใส่ เลยหาแว่นตาใสเปลียนให้ ตำพริกแกงเสร็จ ก็มาต่อทำน้ำพริกเผา จัดการคั่วหอมแดง กระเทียม กุ้งแห้ง พริก (ไม่คั่วรวมกันนะจ่ะ) ได้สูตรมาจากพี่ยุที่อลาบามา พี่ยุทำแล้วส่งมาให้ชิมจนหมดปุ๊ก อยากทำบ้าง อร่อยเจงๆๆ พอจะทำดันหาสูตรไม่เจอ สงสัยอยู่เล็กน้อย ออนไลน์หาเพื่อนที่ทำอาหารเก่งๆ ก็มีคนว่าง ตุ๊กตาคนสวยที่นอร์ธแคโรไลน่า ช่วยหาคำตอบที่สงสัยให้ แล้วก็กลับมา จัดการต่อ เอาทุกอย่างที่คั่วลงตำๆๆๆๆๆๆๆๆ โอ้ย ไม่ไหวแล้ว เมื่อยๆๆๆ ใส่ปั่น...นี่ก็ไม่ได้เรื่องอีก เทใส่ครกตำต่อ...สักพักไม่เอาแล้ว หมดความอดทนเท่านี้ กินเองไม่เป็นไร ยังไม่ละเอียดดีก็กินได้ ใส่กะทะผัดๆๆๆ กับน้ำมะขามเปียก น้ำตาล น้ำปลา แล้วผัดให้แห้งเล็กน้อย ชอบแห้งๆๆๆ บิ๋มมาตอนใกล้เสร็จ พอดี แบ่งกันไปชิม...บิ๋มบอกว่าอร่อยใช้ได้..ฮ่าฮ่า ไม่อดแล้ว ทำน้ำพริกกินได้แล้ว เยๆๆๆๆ

คนที่ทำอาหารเก่งๆๆ ขอยกนิ้วให้เลยค่ะ สำหรับโอ้ท ทำได้แค่นี่ดีใจเป็นที่สุด เพราะอะไรๆๆๆ ก็มาหัดทำตอนอยู่ไกลบ้านนี่ล่ะ หาซื้อก็ยาก มีขายก็ไม่อร่อยเหมือนซื้อจากตลาดบ้านเราเน่ะ



4th Feb 2010....I was in the kitchen since 3 pm. until 8 pm. still not finish. LOOK! what did I do? Last year I made my chilli and garlic for added in my food either fried or curries even spicy sea food dipping. It is easy to use whenever I want and it does not waste the chilli with always rotten in the fridge. I did again. I also made red chilli paste and sweet and spicy fried chilli call "Nam prik pao". I got recipe' which easy for me to made from Thai friend "Yu" in Alabama. She made and sent me for try. Her "Nam prik pao" was really good . When I blend / mixed ingredient in motar I wore glasses for protect my eyes. Darin told me my cooking burn his eyes even he was sitting in other rooms.



It took such a long time until I finished . I proud of myself can made " Nam prik pao". It was my 1st time to made it.

I never cooked in Thailand but I have to cook whatever I want to eat when live in the USA. Good to learn but bad when the taste does not good.





Wednesday, February 3, 2010

ดาราบ้ากล้องคนเดิม.... crazy taking photos myself

เช้าวันนี้ (3 ก.พ 53) เปิดหน้าต่างดูซิว่าหิมะขนาดไหน ตกตั้งแต่เมื่อคืน...ไม่เยอะมากเท่าไร แต่ก็ทำให้วิทยาลัยที่ไปเรียนภาษาปิดช่วงเช้า เลยไม่ต้องไปเรียน (ไปสมัครเรียนภาษาอังกฤษที่ วิทยาลัยเซซิล ที่เดิมที่เคยเรียนเมื่อปีก่อน แล้วหยุดเรียนตอนทำงานเช็ดกระจก บิ๋มชวนไปเรียนด้วยกัน มีเพื่อนเรียนด้วยคราวนี้ บิ๋มจะมารับทุกเช้าที่มีเรียน..ดีเน่อะ) วันนี้อาบน้ำแต่เช้าก่อนดารินด้วย หลังจากดารินไปแล้ว บิ๋มโทรมาบอกว่าไม่มีเรียนวันนี้ ก็จัดแจงออกไปกวาดถนนหน้าบ้าน เสร็จแล้วก็แอ๊คซะหน่อย..นี่ละดารา บ้ากล้องตัวจริง..ฮ่าฮ่า ก็ไม่ใช่ดาราดังที่ใครๆๆ รู้จัก แต่เป็นดาวของตัวเอง เองแหละ ถ่ายรูปตัวเองได้ไม่มีเบื่อ ก็แหมคนมันน่ารักนี่นา...ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก พูดได้เน่อะ..อิอิ ก็น่ารักแบบของโอ้ทนี่ไง ไม่ได้ไปเปรียบเทียบกับใครเขา ขืนไปเปรียบเทียบซิ จะเหลือความน่ารักให้เห็นบ้างละป่าวล่ะ .. อย่างที่รู้ๆกันว่าหน้าหนาวที่บ้านเมืองนี้ต้นไม้จะไม่มีใบ ร่วงไปหมด ท้องฟ้าก็จะมีแต่สีขาวโพลน ต้นไม้ก็แห้งๆๆ สีน้ำตาล ถ่ายรูปหน้านี้หาสีสันยาก ก็เน้นเสื้อผ้านี่ล่ะ เราจะได้เด่นอยู่จุดเดียว...ความคิดบรรเจิดเสียจริง อากาศวันนี้ดูแล้วเมื่อเช้าตอนที่ออกไปเดินรอบๆๆ บ้านแอ๊คท่าถ่ายรูป 28F แต่ลืมดูว่าเป็นเซลเซียสเท่าไร แต่ไม่น่าจะติดลบ แต่จะค่อนข้างเย็นเพราะหิมะด้วย มาดูรูปกันดีกว่า โม้มากไป แมลงวี่ แมลงวันจะน้อยใจ เพราะแมลงโม้มาแรงแซงหน้า...ฮ่าฮ่า ก่อนอื่นขอโชว์รูปหิมะตกเมื่อวันที่ 30 ม.ค. 53 ก่อน ไปกินกลางวันที่ร้านอาหารมาเลเซีย ชือ ปีนัง ใกล้ๆ บ้านนี่ล่ะ ไปกะบิ๋ม สาวสวยคนเดิม จับบิ๋มแอ๊คหน้าบ้านก่อน หิมะตกปรอยๆๆ
Snow from last night cause my morning ESL class cancel because of the college close half day in the morning.
After I shovelling snow at the drive way and walk way I walked around the house with camera and tripod....Yes! I was taking photos myself again. In winter does not have colorful so the pictures do not come out nice but I always wear colorful clothes to help with that point.
I have my lovely friend "Mr. 3 legs (tripod) "took me photos and I also took pictures of trees around the house.
This is Bim. I took her picture on 30th Jan in front of the house while light snowing .
กินอิ่มหนำแล้วต้องปัดหิมะออกจากรถกันก่อนไม่งั้นขับออกไปมองไม่เห็นอะไรเลยจ้า คนที่นี่จะมีอุปกรณ์ติดรถกันทุกคน จะมีแบบแปรงใช้ปัดหิมะ กับแบบหัวแบนๆๆ ไว้ขูดน้ำแข็งที่เกาะกระจกด้วย ทั้งแบบแยก และอยู่ในอันเดียวแบบ 2 หัว
We had lunch at "Pinang resturant" Malasian.
She brushed snow out of her car which cover all over the car. It is one of many things we have learned to do in the countries have snow.
มาดูดาราบ้ากล้องกันบ้าง Now look at the star!...crazy taking photos. แล้วก็วันนี้ รอบๆ บ้านนี่ละไม่ต้องไปไหนไกล หิมะมาถึงหน้าบ้านเลย เริ่มด้วยต้นไม้หลังบ้าน and...tpday aroud my house
Start at the tree in the back yard มาหน้าบ้านบ้าง
at the front ภาพนี้ทำให้เป็นสีม่วงๆ เพราะภาพต้นฉบับขาวโพลง แบบนี้สวยกว่า I made this pic with purple look better than original which so white แล้วก็ยัยบ้ากล้อง....ฮ่าฮ่า (ทุกภาพถ่ายโดย คุณ 3 ขาจ่ะ) and again...crazy taking photos "Me" อัลบัม Album

เมื่อเราไม่ท้อ ไม่ถอย ตั้งใจ และลงมือ อะไรก็สำเร็จได้สักวัน
แวะมาบ่อยๆ นะค่ะ ขอให้มีความสุข และ มีความรักรอบๆ ตัวทุกคนค่ะ
If we never give up and begin doing, we will succeed. I wish everyone happiness and love, stay around.

เรื่องราว ข้อมูล บทความ ที่เขียนทั้งหมด ที่พื้นที่แห่งนี้เป็นข้อมูลส่วนตัว ตั้งใจเขียนเป็นบันทึกเก็บไว้อ่านย้อนหลังเพราะไม่ได้เขียนใส่สมุดตั้งแต่มาอเมริกาและเพื่อง่ายต่อทางบ้านที่ประเทศไทยได้เห็นชิวิตความเป็นอยู่ ทั้งเล่าสู่กันฟังถึงสิ่งที่ได้รู้ ได้เห็น ได้สัมผัส มิได้มีเจตนากระทบกระทั่งบุคคลใดขอขอบคุณเจ้าของบทความ งานเขียน และรวมถึงวิดีโอ ที่มีประโยชน์ได้นำมาอ้างอิงเผยแพร่ไว้ที่นี่ และยินดีต้อนรับทุกคนที่เข้ามาทั้งด้วยความตั้งใจและบ้งเอิญค่ะ

Stories and articles in this blog are my experiences .I would like to share in public. Welcome everyone!

Since I moved to the USA I have not written in a book, I use this space to keep the memories of everything I do and everyone I meet and this makes it simple to update my family in Thailand also.

Thank you to all the writers and people educated in the media who I copied to share this blog