Life is short then do what brings happiness to life.ชีวิตเราสั้น อะไรทำแล้วมีความสุขก็ทำไป อยู่ยังไงก็ได้ให้มีความสุข

Search This Blog

Thursday, December 16, 2010

วันสุดท้ายของปี หม่ำๆๆๆ กับครูและเพื่อนที่เรียนภาษาอังกฤษ...ESL last day of the year before holiday at Gloria house 13th Dec 10




I joined this class 2 years ago and the time has passed so quickly. We had dinner together for the 2nd year, on Monday the 13th at Gloria's house. Everyone brought food and gifts. We had a great time together.Lots of laughs, talking and enjoying of food.

See you again next year guys.

2 ปีแล้วที่เรียนภาษาอังกฤษกับกลุ่มนี้ เมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมาเป็นวันสุดท้ายของการเรียนปีนี้ เราตกลงเอาอาหารไปกินร่วมกันทีบ้าน กอเรีย (โคลัมเบีย) มีอาหารเต็มโต๊ะ (ล้นโต๊ะเลยก็ว่าได้) กินกัน ห่อกลับอีกต่างหาก ได้ของขวัญกันไปคนละหลายชิ้น คุยกัน หัวเราะกัน สนุกสนาน ที่สำคัญ อิ่มกันจนพุงกาง...ฮ่าฮ่า

ปีหน้าเจอกันใหม่จ้า




 look at last year 2009
Posted by at
Labels:

2 comments:

IIWS@(*_*)@USA said...

หมวก by Oath หมดแน่เลย ขยันจัง

Dec 19, 2010, 11:14:00 AM
โอ้ท@Oath said...

ใช่พี่แพร ไม่ได้ทำทีเดียวจ่ะ ทำไปเรื่อยๆ สะสมไว้ ลงเวบขาย พอสิ้นปีก็เอามาแจกแบบนี้แหละ ทั้งหมวก ทั้งเป๋า ผ้าพันคอ ก็ว่ากันไปตามความเหมาะสมของเพื่อนแต่ละคน เหมือนปีที่แล้ว

Dec 19, 2010, 8:04:00 PM

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)
เมื่อเราไม่ท้อ ไม่ถอย ตั้งใจ และลงมือ อะไรก็สำเร็จได้สักวัน
แวะมาบ่อยๆ นะค่ะ ขอให้มีความสุข และ มีความรักรอบๆ ตัวทุกคนค่ะ
If we never give up and begin doing, we will succeed. I wish everyone happiness and love, stay around.

เรื่องราว ข้อมูล บทความ ที่เขียนทั้งหมด ที่พื้นที่แห่งนี้เป็นข้อมูลส่วนตัว ตั้งใจเขียนเป็นบันทึกเก็บไว้อ่านย้อนหลังเพราะไม่ได้เขียนใส่สมุดตั้งแต่มาอเมริกาและเพื่อง่ายต่อทางบ้านที่ประเทศไทยได้เห็นชิวิตความเป็นอยู่ ทั้งเล่าสู่กันฟังถึงสิ่งที่ได้รู้ ได้เห็น ได้สัมผัส มิได้มีเจตนากระทบกระทั่งบุคคลใดขอขอบคุณเจ้าของบทความ งานเขียน และรวมถึงวิดีโอ ที่มีประโยชน์ได้นำมาอ้างอิงเผยแพร่ไว้ที่นี่ และยินดีต้อนรับทุกคนที่เข้ามาทั้งด้วยความตั้งใจและบ้งเอิญค่ะ

Stories and articles in this blog are my experiences .I would like to share in public. Welcome everyone!

Since I moved to the USA I have not written in a book, I use this space to keep the memories of everything I do and everyone I meet and this makes it simple to update my family in Thailand also.

Thank you to all the writers and people educated in the media who I copied to share this blog