Life is short then do what brings happiness to life.ชีวิตเราสั้น อะไรทำแล้วมีความสุขก็ทำไป อยู่ยังไงก็ได้ให้มีความสุข

Search This Blog

Monday, September 27, 2010

ทำงานอาสาฯ วันที่ สอง 2nd day volunteer at LACC


27 ก.ย 2553

วันนี้ฝนตกพรำๆ แต่เช้าเลย ออกไปทำงานอาสาฯเป็นวันที่สองแล้ว ไปถึงโรงเรียนฝนหยุดพอดี วันนี้ไม่ต้องวนหาที่จอดรถนาน แต่จอดยากเหมือนกันเพราะรถหน้า หลัง จอดกันชิด ขยับไป ขยับมา แล้วก็ได้ช่องใหม่ รถที่จอดส่งเด็ก (เดา) ออกพอดี ได้จังหวะเสียบเลย วันนี้เอาไหมไปถักช่วงเด็กนอนด้วยไม่เบื่อล่ะ แต่ปรากฎว่ามีงานอื่นให้ทำ

เด็กๆๆ จะตื่นเวลา 14.30 หิวๆๆๆ ไปหม่ำก่อนดีกว่า ไปนั่งกินในรถ เวลา 13.30 อันที่จริงโรงเรียนมีอาหารเลี้ยง ก็เหมือนที่ให้เด็กๆๆนั่นล่ะ แต่กินกันเร็ว 11.00 โอ้ทกินข้าวเช้ามาแล้วยังไม่หิว ตั้งใจห่อข้าวไปกินทุกวันเพราะอาหารที่โรงเรียนดูแล้วไม่ถูกปาก

วันนี้อยู่ห้องเดิม และตั้งใจว่าจะอยู่ห้องนี่ไปเรื่อยๆ จนกว่าจะได้เริ่มทำงานและเลิกทำอาสาฯ มีครูคนเดียว ท่าทางจะเหนื่อยและยุ่ง เพราะเด็ก 8 คน ตอนจะกลับถึงเวลาออกไปเล่นสนามเด็กเล่น แต่ฝนตกพรำๆๆ ครูเลยไม่พาเด็กออกไป เดินกลับเข้าห้อง เด็กร้องไห้กระจองอแง อยากจะอยู่ช่วยต่อแต่ไม่ไหวแล้วเหมือนกัน กลับดีกว่า เจอกันใหม่วันพุธ

Sep 27,2010...Today is a second day  volunteer at LACC(Latin American Community Center) . It was raining since I left home but when I was there the rain stopped. I did not drive around today because there were spaces available in front of LACC but it was a bit hard to park. Well, I kept trying for awhile until one car left so I could park instead that car.

There was one teacher in the room I worked today. I could understand how hard to control  8-10 kids alone.

At the time for play ground was raining so the teacher did not take kids out. Kids were crying and it was my time to go home. I wanted to stay but I was tired so I decided to leave.

No comments:

เมื่อเราไม่ท้อ ไม่ถอย ตั้งใจ และลงมือ อะไรก็สำเร็จได้สักวัน
แวะมาบ่อยๆ นะค่ะ ขอให้มีความสุข และ มีความรักรอบๆ ตัวทุกคนค่ะ
If we never give up and begin doing, we will succeed. I wish everyone happiness and love, stay around.

เรื่องราว ข้อมูล บทความ ที่เขียนทั้งหมด ที่พื้นที่แห่งนี้เป็นข้อมูลส่วนตัว ตั้งใจเขียนเป็นบันทึกเก็บไว้อ่านย้อนหลังเพราะไม่ได้เขียนใส่สมุดตั้งแต่มาอเมริกาและเพื่อง่ายต่อทางบ้านที่ประเทศไทยได้เห็นชิวิตความเป็นอยู่ ทั้งเล่าสู่กันฟังถึงสิ่งที่ได้รู้ ได้เห็น ได้สัมผัส มิได้มีเจตนากระทบกระทั่งบุคคลใดขอขอบคุณเจ้าของบทความ งานเขียน และรวมถึงวิดีโอ ที่มีประโยชน์ได้นำมาอ้างอิงเผยแพร่ไว้ที่นี่ และยินดีต้อนรับทุกคนที่เข้ามาทั้งด้วยความตั้งใจและบ้งเอิญค่ะ

Stories and articles in this blog are my experiences .I would like to share in public. Welcome everyone!

Since I moved to the USA I have not written in a book, I use this space to keep the memories of everything I do and everyone I meet and this makes it simple to update my family in Thailand also.

Thank you to all the writers and people educated in the media who I copied to share this blog