Life is short then do what brings happiness to life.ชีวิตเราสั้น อะไรทำแล้วมีความสุขก็ทำไป อยู่ยังไงก็ได้ให้มีความสุข

Search This Blog

Sunday, September 19, 2010

แง ๆ อดกิน... ทำไข่เค็มด้วย... Only bone left for me.

หลังจากคุยกับเพื่อนๆ แล้วได้ชื่อปลามา วันรุ่งขึ้น (17 ก.ย 53)ไปตลาดก็จัดการรี่ตรงไปที่แผนกปลาเลยทันที แล้วก็ได้ปลา ทิลาเปีย มา 1 ตัว วันนี้ได้กินปลาทอดสมใจ แต่เนื่องจากนัดกับเพื่อนไปเทศกาลเยอรมันใกล้ๆๆ ตอนค่ำ จึงจัดแจงทำอาหารเตรียมไว้ล่วงหน้า ดารินมาจะได้กิน มีปลาทอด น้ำจิ้มสามรส (แต่ไม่ราดเพราะปลาจะนิ่ม) และ ผักคะน้าต้ม ตั้งใจกินปลาเต็มที่ให้สมกับความอยาก (อยู่มา สองปีกว่าเคยกินปลาทอดราดพริกครั้งเดียวที่ร้านอาหารไทยง) เลยไม่กินอาหารที่เทศกาลเยอรมัน

After talking with friends to find out what kind of fish I could buy for cooking, the next day(Sept. 17) I went food shoppimg and went directly to the seafood section. I got a medium talapia. Yeah! I was really happy because in the 2 years that I have been here I have eaten fish just once at a Thai restaurant. I cooked early because I had an appointment with friends to go "Oktober Festival tonight". I cooked fish with sauce and boiled kale and left it ready on the counter for Darin. I did not pour sauce on the fish because it would have made the fish too soft before eating. I did not buy food at the festival, just tried a little with friends because I had fish waiting for me at home.




แต่ว่า...แง ๆ กลับถึงบ้าน เหลือสภาพนี้
But when I came home...this was all that was left...
หิว ๆ ดีนะมีไข่เค็มพี่ยุช่วยชีวิต จัดการกับน้ำพริกเผาทำเอง(สูตรพี่ยุ) กับแตงกวา ...ค่อยยังชั่ว
OH I was starving. What was I going to eat then? AH! There were pickled eggs which friends had sent me from Alabama. I ate them with fried chili paste and cucumber. SO GOOD!
ไข่เค็มที่ตั้งใจจะแบ่งให้บิ๋มด้วย ไม่มีเหลือแล้ว งั้นไม่รีรอ ลงมือทำซะเลย แต่หาไข่เป็ดไม่ได้อะจ้า

I planned to share pickled eggs from friend  with Bim but I ate them all, so I made my pickled eggs that night right away. We will see what my pickled eggs look like in 3 weeks.



1 comment:

EXTRA said...

ขำๆ...กลับมาบ้านสภาพปลาแทบไม่มีเหลือเลย...แสดงว่าหย่อยมากมายกายกองแน่เลย...อิอิ

เมื่อเราไม่ท้อ ไม่ถอย ตั้งใจ และลงมือ อะไรก็สำเร็จได้สักวัน
แวะมาบ่อยๆ นะค่ะ ขอให้มีความสุข และ มีความรักรอบๆ ตัวทุกคนค่ะ
If we never give up and begin doing, we will succeed. I wish everyone happiness and love, stay around.

เรื่องราว ข้อมูล บทความ ที่เขียนทั้งหมด ที่พื้นที่แห่งนี้เป็นข้อมูลส่วนตัว ตั้งใจเขียนเป็นบันทึกเก็บไว้อ่านย้อนหลังเพราะไม่ได้เขียนใส่สมุดตั้งแต่มาอเมริกาและเพื่อง่ายต่อทางบ้านที่ประเทศไทยได้เห็นชิวิตความเป็นอยู่ ทั้งเล่าสู่กันฟังถึงสิ่งที่ได้รู้ ได้เห็น ได้สัมผัส มิได้มีเจตนากระทบกระทั่งบุคคลใดขอขอบคุณเจ้าของบทความ งานเขียน และรวมถึงวิดีโอ ที่มีประโยชน์ได้นำมาอ้างอิงเผยแพร่ไว้ที่นี่ และยินดีต้อนรับทุกคนที่เข้ามาทั้งด้วยความตั้งใจและบ้งเอิญค่ะ

Stories and articles in this blog are my experiences .I would like to share in public. Welcome everyone!

Since I moved to the USA I have not written in a book, I use this space to keep the memories of everything I do and everyone I meet and this makes it simple to update my family in Thailand also.

Thank you to all the writers and people educated in the media who I copied to share this blog