เมื่อเช้านี้เวลาประมาณ 10 โมง ในขณะที่แกะข้าวโพดให้กระรอกอยู่หลังบ้าน และส่องกระรอกจอมตะกละไปด้วย
At 10 a.m. while I was sitting on the deck feeding squirrels and taking photos a greedy one, suddenly I felt something come from the sky through the fence's deck in front of me. I was frightened and wondered what? Before I knew it was the hawk, he had already flown away.
ทันใดนั้นก็เห็นอะไรแว่บ ๆ ลอยมาเกาะอยู่บนระเบียงตรงหน้า ด้วยความตกใจก็สายไปเสียแล้วที่จะจับกล้องเก็บภาพสวยๆๆ ระยะเผาขน กว่าจะรู้ตัวว่า นั่นคือนกเหนี่ยว กระพือปีกพั่บๆๆๆ คาบเหยื่อมา หวังจะพักหม่ำๆๆ แต่เจ้าเหยี่ยวเองก็คงตกใจเช่นกัน จึงรีบบินว่อนไป แต่ยังดีที่ไปเกาะอยู่ระเบียงหลังบ้านข้างๆนี่เอง เมื่อได้สติรีบคว้ากล้อง ไปซูมๆๆๆ ส่องภาพมา ภาพที่เห็นนี้ซูมใกล้ที่สุดแล้ว รอปีหน้าก่อนนะจะได้กล้องใหม่ ซูมแจ่มๆๆๆ กว่านี้แน่นอน...
สงสารเจ้านกน้อยที่ตกเป็นเหยื่อในกรงเล็บ
และในที่สุดเจ้าเหยี่ยวก็เหินเวหา แต่ความผิดครั้งนี้เป็นของตากล้องคนเดียวเพราะดันตั้งความเร็วชัตเตอร์ไว้ซะต่ำ เลยเห็นเป็นแบบนี้ ไม่สามารถหยุดภาพเคลื่อนไหวได้..นี่ละที่ว่า สิ่งดีๆๆ มีครั้งเดียว ย้อนกลับไปถ่ายอีกไม่ได้แล้ว ฉะนั้นทุกอย่างต้องแน่นอน
I wanted to get photos of its open wings so I pressed on the shutter without moving my finger to continue the shots. Oh! It was my fault! I did not set the shutter for high speed to stop a moving object, so the picture came out like below...
At 10 a.m. while I was sitting on the deck feeding squirrels and taking photos a greedy one, suddenly I felt something come from the sky through the fence's deck in front of me. I was frightened and wondered what? Before I knew it was the hawk, he had already flown away.
ทันใดนั้นก็เห็นอะไรแว่บ ๆ ลอยมาเกาะอยู่บนระเบียงตรงหน้า ด้วยความตกใจก็สายไปเสียแล้วที่จะจับกล้องเก็บภาพสวยๆๆ ระยะเผาขน กว่าจะรู้ตัวว่า นั่นคือนกเหนี่ยว กระพือปีกพั่บๆๆๆ คาบเหยื่อมา หวังจะพักหม่ำๆๆ แต่เจ้าเหยี่ยวเองก็คงตกใจเช่นกัน จึงรีบบินว่อนไป แต่ยังดีที่ไปเกาะอยู่ระเบียงหลังบ้านข้างๆนี่เอง เมื่อได้สติรีบคว้ากล้อง ไปซูมๆๆๆ ส่องภาพมา ภาพที่เห็นนี้ซูมใกล้ที่สุดแล้ว รอปีหน้าก่อนนะจะได้กล้องใหม่ ซูมแจ่มๆๆๆ กว่านี้แน่นอน...
I missed a great photo. The hawk with a victim in its claws and opened wings. When I got back I saw the hawk had stopped at a neighbor's deck, so I grabbed my camera immediately.
สงสารเจ้านกน้อยที่ตกเป็นเหยื่อในกรงเล็บ
Poor bird dead in his claws.
เอาละซิ แผ่หางแบบนี้ตั้งท่าจะบินแน่ๆๆ งั้นไม่ต้องรอช้า กดชัตเตอร์ค้างไว้เลย แชะ แชะ แชะ... (มีหลายภาพเหมือนๆๆกัน เพราะชัตเตอร์ทำงานต่อเนื่อง หวังจะได้ภาพตอนบิน)
I saw the hawk's tail opening and guessed it was a sign that it was going to fly again.
และในที่สุดเจ้าเหยี่ยวก็เหินเวหา แต่ความผิดครั้งนี้เป็นของตากล้องคนเดียวเพราะดันตั้งความเร็วชัตเตอร์ไว้ซะต่ำ เลยเห็นเป็นแบบนี้ ไม่สามารถหยุดภาพเคลื่อนไหวได้..นี่ละที่ว่า สิ่งดีๆๆ มีครั้งเดียว ย้อนกลับไปถ่ายอีกไม่ได้แล้ว ฉะนั้นทุกอย่างต้องแน่นอน
I wanted to get photos of its open wings so I pressed on the shutter without moving my finger to continue the shots. Oh! It was my fault! I did not set the shutter for high speed to stop a moving object, so the picture came out like below...
เหลือแต่ความว่างเปล่า
The hawk was gone with only an empty space left behind.
หลังจากเหยี่ยวไป เจ้ากระรอกน้อย 2 ตัวก็มาเริงร่า
Suddenly two squirrels came and played
ส่วนตากล้อง กลับเข้าในบ้านหม่ำๆๆๆๆ
and the photographer came back inside the house and had breakfast.
No comments:
Post a Comment